Consumentenschuld

Wat is een consumentenschuld?

De consumentenschuld bestaat uit persoonlijke schulden die verschuldigd zijn als gevolg van de aankoop van goederen die worden gebruikt voor individuele of huishoudelijke consumptie. Creditcardschulden, studieleningen, autoleningen, hypotheken en flitskredieten zijn allemaal voorbeelden van consumentenschulden. Deze staan in contrast met andere schulden die worden gebruikt voor investeringen in het runnen van een bedrijf of schulden die zijn aangegaan via overheidsoperaties.

Belangrijkste leerpunten

De consumentenschuld bestaat uit leningen die worden gebruikt voor persoonlijke consumptie, in tegenstelling tot schulden die zijn aangegaan door bedrijven of via overheidsactiviteiten.
De consumentenschuld kan worden onderverdeeld in doorlopende schulden, die maandelijks worden betaald en mogelijk een variabele rente hebben; en niet-doorlopende schulden, betaald tegen een vaste rente.
De consumentenschuld wordt door economen beschouwd als een suboptimale vorm van financiering, aangezien deze vaak gepaard gaat met hoge rentetarieven die moeilijk kunnen worden afbetaald.
De consumer leverage ratio (CLR) is een economische indicator die het totale niveau van de consumentenschuld in een land bijhoudt.

Inzicht in consumentenschulden

Consumentenleningen kunnen worden verstrekt door een bank, de federale overheid en kredietverenigingen, en zijn onderverdeeld in twee categorieën: doorlopende schulden en niet-doorlopende schulden. Doorlopende schuld wordt maandelijks afbetaald, zoals creditcards, terwijl niet-doorlopende schuld de lening is van een forfaitair bedrag vooraf met vaste betalingen gedurende een bepaalde termijn. Niet-doorlopend krediet omvat meestal autoleningen en schoolleningen.

Voordelen en nadelen van consumentenschulden

De consumentenschuld wordt beschouwd als een financieel suboptimaal financieringsmiddel omdat de rentetarieven die op de schuld worden geheven, zoals de saldi op de creditcard, extreem hoog zijn in vergelijking met de hypotheekrentetarieven. Bovendien bieden de gekochte items doorgaans geen noodzakelijke voorziening en worden ze niet waardevoller, wat het aangaan van die schuld zou kunnen rechtvaardigen.

Een tegenovergestelde opvatting is dat de schuld van de consument leidt tot hogere consumentenbestedingen en hogere productie, waardoor de economie groeit en de consumptie wordt afgevlakt. Mensen lenen bijvoorbeeld in eerdere stadia van hun leven voor onderwijs en huisvesting, en betalen die schuld later in hun leven af wanneer ze een hoger inkomen verdienen.

Wanneer de schuld wordt gebruikt voor onderwijs, kan het worden gezien als een middel om een doel te bereiken. Het onderwijs zorgt voor beter betaalde banen in de toekomst, wat een opwaarts traject creëert voor zowel het individu als de economie.

Ongeacht de voor- en nadelen, neemt de consumentenschuld in de Verenigde Staten toe door het gemak van het verkrijgen van financiering die gepaard gaat met de hoge rentetarieven. Vanaf september 2020 bedroeg de consumentenschuld $ 4,16 biljoen, met $ 3,17 biljoen aan niet-revolverende schulden en $ 988,6 miljard aan doorlopende schulden. Als deze niet goed wordt beheerd, kan de consumentenschuld financieel verpletterend zijn en een negatieve invloed hebben op de kredietscore van een persoon, waardoor zijn vermogen om lenen in de toekomst.

De hefboomratio van de consument

De consumer leverage ratio (CLR) meet de hoeveelheid schuld die de gemiddelde Amerikaanse consument heeft, vergeleken met zijn besteedbaar inkomen. De formule is als volgt:

De totale schuld van de huishoudens is afgeleid van hetrapport van deFederal Reserve, terwijl het beschikbare persoonlijke inkomen wordt gerapporteerd door het Amerikaanse Bureau of Economic Analysis. De CLR is gebruikt als lakmoesproef voor de gezondheid van de Amerikaanse economie, samen met andere indicatoren, zoals de aandelenmarkt, voorraadniveaus en het werkloosheidspercentage.

Op individueel niveau wordt geadviseerd de hefboomratio van de consument tussen 10% en 20% van het nettoloon van een persoon te bedragen. Boven de 20% is een indicator van urgente schuldenproblemen.