Gecontroleerd verzekeringsprogramma (CIP)

Wat is een gecontroleerd verzekeringsprogramma (CIP)?

Een Controlled Insurance Program (CIP) is een soort verzekeringsproduct waarmee de dekking van aannemers en onderaannemers in één polis kan worden samengevoegd. Bij een CIP koopt één partij een verzekering namens alle of de meeste partijen die werkzaamheden uitvoeren op een specifieke site of project. De hoofdverzekeraar wordt dan vaak vergoed door de andere verzekerden.

Hoe CIP’s werken

CIP’s zijn een verzekeringsmethode die vooral in de bouwsector gebruikelijk is. Bouwprojecten vragen immers om een ​​scala aan verschillende partijen en specialisaties, zoals ontwikkelaars, verhuurders, aannemers en bouwmanagers.

Doorgaans zou elk van deze partijen hun eigen verzekeringspolissen hebben om te voorkomen dat ze uit eigen zak moeten betalen voor schade- of letselclaims. Dit kan echter leiden tot uitsluitingshiaten waarin sommige risico’s niet effectief worden gedekt, of tot het feit dat sommige partijen niet voldoende verzekeringen aanschaffen om zelfs hun gedekte risico’s effectief te beperken. Als die zwakkere partijen verantwoordelijk worden geacht voor schade, kunnen ze mogelijk niet betalen en kunnen ze zelfs tot faillissement worden gedwongen.

Om ervoor te zorgen dat alle partijen voldoende gedekt zijn, zal de projectleider – vaak een algemene aannemer of een ontwerpbureau – soms een CIP aanschaffen namens alle projectdeelnemers. Door zich bij één enkele polis aan te sluiten, kunnen alle partijen mogelijk zowel hun algehele risico als hun verzekeringskosten verlagen, aangezien de groep een grotere koopkracht zal genieten dan al haar individuele leden.

In deze regeling zou de leider van het project doorgaans vooraf betalen voor de verzekeringspremies van de polis, maar dan terugbetaald worden door de verschillende projectleden, hetzij door middel van een directe terugbetaling, hetzij door de betalingen die aan die leden verschuldigd zijn als onderdeel te verminderen. van het bouwproject.

Speciale overwegingen

CIP’s brengen een verscheidenheid aan verschillende dekkingen samen, waaronder arbeidsongevallen, algemene aansprakelijkheid, werkgeversaansprakelijkheid en eigen risico. Andere soorten dekking, zoals milieu- of beroepsaansprakelijkheid, kunnen op ad-hocbasis aan de polis worden toegevoegd ten koste van aanvullende verzekeringspremies.

Hoewel CIP’s het meest worden gebruikt voor afzonderlijke projecten, kunnen ze ook worden gebruikt om het lopende onderhoud van een grote faciliteit te dekken, of doorlopend om een ​​reeks bouwprojecten te dekken.

Voorbeeld van een CIP

Michaela is de eigenaar van een vastgoedontwikkelingsbedrijf. In de loop der jaren heeft ze een netwerk van vertrouwde aannemers ontwikkeld op wie ze vertrouwt voor gespecialiseerd werk zoals graafwerkzaamheden, loodgieterswerk en constructiediensten. Hoewel sommige van deze aannemers relatief grote bedrijven zijn met hun eigen standaardverzekeringspolissen, zijn andere eenmanszaken of kleine bedrijven die mogelijk een beperkte verzekeringsdekking hebben.

Om ervoor te zorgen dat haar projecten goed verzekerd zijn, sluit Michaela een CIP af die niet alleen haar eigen risico’s als ontwikkelaar dekt, maar ook de unieke risico’s die aan elk van haar aannemers zijn verbonden. Haar partners komen vervolgens overeen om Michaela’s bedrijf te vergoeden voor de extra kosten van dit CIP door haar hun aandeel in de verzekeringsdekking van het CIP te vergoeden.

Als deze partijen blijven samenwerken aan meerdere projecten, kunnen ze hun CIP-dekking zo structureren dat deze over meerdere banen blijft bestaan. Als alternatief kunnen ze voor elke taak een afzonderlijke CIP krijgen om flexibiliteit te behouden en met verschillende partners te werken.