Creatieve destructie
Wat is creatieve vernietiging?
Creatieve vernietiging is het ontmantelen van oude praktijken om plaats te maken voor innovatie en wordt gezien als een drijvende kracht achter het kapitalisme.
Belangrijkste leerpunten
- Creatieve vernietiging beschrijft het opzettelijk ontmantelen van gevestigde processen om plaats te maken voor verbeterde productiemethoden.
- Creatieve vernietiging wordt meestal gebruikt om ontwrichtende technologieën te beschrijven, zoals de spoorwegen of, in onze tijd, internet.
- De term werd in het begin van de jaren veertig bedacht door econoom Joseph Schumpeter, die echte voorbeelden van creatieve destructie observeerde, zoals de lopende band van Henry Ford.
Inzicht in creatieve vernietiging
De term creatieve vernietiging werd voor het eerst bedacht door de Oostenrijkse econoom Joseph Schumpeter in 1942. Schumpeter typeerde creatieve vernietiging als innovaties in het productieproces die de productiviteit verhogen, en beschreef het als het ‘proces van industriële mutatie dat onophoudelijk een revolutie teweegbrengt in de economische structuur van binnenuit en onophoudelijk de oude, onophoudelijk een nieuwe creëren. “
In wezen gaat de theorie van creatieve vernietiging ervan uit dat al lang bestaande regelingen en aannames moeten worden vernietigd om middelen en energie vrij te maken die kunnen worden ingezet voor innovatie. Volgens Schumpeter is economische ontwikkeling het natuurlijke resultaat van interne marktkrachten en wordt deze gecreëerd door de mogelijkheid om winst te zoeken.
Creatieve vernietigingstheorie behandelt Evenwicht is niet langer het einddoel van marktprocessen. In plaats daarvan worden veel fluctuerende dynamieken voortdurend hervormd of vervangen door innovatie en concurrentie.
Zoals het woord vernietiging impliceert, resulteert het proces onvermijdelijk in verliezers en winnaars. Producenten en arbeiders die zich inzetten voor de oudere technologie zullen gestrand blijven. Ondernemers en werknemers in nieuwe technologieën zullen ondertussen onvermijdelijk voor onevenwichtigheid zorgen en nieuwe winstkansen benadrukken.
Netflix is een modern voorbeeld van creatieve vernietiging, met het omverwerpen van schijfverhuur en traditionele media-industrieën.
Bij het beschrijven van creatieve vernietiging onderschreef Schumpeter het niet noodzakelijkerwijs. In feite wordt aangenomen dat zijn werk sterk beïnvloed is doorThe Communist Manifesto, het pamflet van Karl Marx en Friedrich Engels dat de bourgeoisie bekritiseerde vanwege haar “voortdurende revolutie in de productie [en] ononderbroken verstoring van alle sociale omstandigheden.”
Voorbeelden van creatieve vernietiging
Voorbeelden van creatieve destructie in de geschiedenis zijn Henry Ford de lopende band en hoe het een revolutie in de auto-industrie. Het verdrong echter ook oudere markten en dwong veel arbeiders zonder werk.
Het internet is misschien wel het meest allesomvattende voorbeeld van creatieve destructie, waarbij de verliezers niet alleen winkelbedienden en hun werkgevers waren, maar ook bankmedewerkers, secretaresses en reisagenten. Het mobiele internet zorgde voor veel meer verliezers, van taxichauffeurs tot kaartenmakers.
De winnaars kunnen, naast het voor de hand liggende voorbeeld van programmeurs, net zo talrijk zijn. De entertainmentindustrie werd op zijn kop gezet door internet, maar de behoefte aan creatief talent en product blijft gelijk of groter. Het internet vernietigde veel kleine bedrijven, maar creëerde veel nieuwe online.
Het punt is, zoals Schumpeter opmerkte, dat een evolutionair proces verbeteringen en innovaties beloont en minder efficiënte manieren om middelen te organiseren bestraft. De trendlijn is in de richting van vooruitgang, groei en een hogere levensstandaard in het algemeen.