Geloofwaardigheid Goed

Wat is een geloofwaardigheid?

Een geloofsgoed is een soort goed met eigenschappen die de consument na aankoop niet kan waarnemen, waardoor het moeilijk is om de bruikbaarheid ervan te beoordelen. Typische voorbeelden van geloofsgoederen zijn onder meer deskundige diensten zoals medische procedures, autoreparaties en voedingssupplementen.

Inzicht in Credence Goods

Credence-goederen maken deel uit van de Search, Experience, Credence (SEC) -classificatie die wordt gebruikt door economen en marketeers. Geloofsgoederen die niet presteren zoals verwacht, kunnen nadelige gevolgen hebben, variërend van financieel verlies tot een slechte gezondheid en zelfs de dood.

De Amerikaanse Food & Drug Administration (FDA) heeft bijvoorbeeld in de loop der jaren het op de markt brengen van een aantal voedingssupplementen verboden, hetzij vanwege misleidende reclameclaims van hun fabrikanten, hetzij omdat ze ernstige bijwerkingen kunnen veroorzaken. Michael R. Darby en Edi Karni bedachten de term geloofsgoederen en voegden deze toe aan Phillip Nelsons (1970) classificatie van gewone, zoek- en ervaringsgoederen.

Credence-goederen vertonen vaak een directe relatie tussen prijs en vraag, vergelijkbaar met  Veblen-goederen, wanneer de prijs de enige mogelijke indicator is voor kwaliteit. Dit kan ertoe leiden dat de prijs de bepalende factor voor kwaliteit wordt en dat goedkopere producten van slechte kwaliteit worden verdacht en vermeden. 

Een restaurantklant kan bijvoorbeeld de goedkoopste steak op het menu vermijden ten gunste van een duurdere steak. Na het eten zal de klant nog steeds niet in staat zijn de relatieve waarde van de biefstuk te beoordelen in vergelijking met de andere stukken biefstuk op het menu die ze niet hebben geprobeerd.

Kwesties van geloofsgoederen

Informatie over een goed speelt doorgaans een belangrijke rol bij het bepalen van de waarde ervan. In theorie geldt dat hoe meer een consument weet over de aangeboren kwaliteiten en kenmerken van een goed, hoe beter hij de waarde ervan kan bepalen. Geloofsgoederen hebben echter last van informatieasymmetrie.

De ongelijkheden die worden aangetroffen tussen de informatie die de koper en de verkoper op de markten voor geloofsgoederen kennen, leiden tot inefficiënties die veel aandacht van het publiek trekken. Overweeg als voorbeeld van een geloofwaardigheid een motorrijder die een motorfiets voor reparatie naar een monteur brengt. De monteur – als een deskundige verkoper – zou een reden kunnen hebben om de consument op twee fronten te bedriegen. 

1. Ten eerste kan de reparatie inefficiënt zijn. De monteur vervangt mogelijk meer onderdelen dan daadwerkelijk nodig zijn om de auto weer op de weg te krijgen (en de extra onderdelen en arbeid in rekening te brengen). Dit type casus wordt overbehandeling genoemd  omdat de extra baten voor de consument kleiner zijn dan de meerkosten. De reparatie van de monteur kan ook onvoldoende zijn, waardoor de consument een rekening krijgt, maar een motorfiets die niet rijklaar is. Dit soort situaties wordt onderbehandeling genoemd, aangezien alle materiaal en tijd die aan de reparatie worden besteed, pure afval is.
2. Ten tweede kan de reparatie passend zijn, maar de monteur kan de consument meer in rekening brengen dan daadwerkelijk is gedaan (zoals beweren dat hij een oliefilter heeft vervangen zonder dit te hebben gedaan). Dit soort problemen staat bekend als overbelastingen en kan op de lange termijn ook tot inefficiëntie leiden als de angst om te veel betaald te worden, consumenten ervan weerhoudt om in de toekomst op de markten voor geloofsgoederen te handelen, waardoor een marktverstoring van het Akerlof-type ontstaat.

Volgens onderzoek zijn er twee drijfveren voor autoreparatiewerkplaatsen om klanten te veel te laten betalen.

1. De eerste is het bestaan ​​van minder concurrentie. Door meer concurrentie van vergelijkbare reparatiewerkplaatsen kunnen consumenten andere winkels raadplegen en prijzen vergelijken.
2. De tweede reden voor monteurs om te veel in rekening te brengen, is een financiële crisis binnen hun bedrijf.

Voorbeelden van geloofsgoederen

De zorgsector is een voorbeeld van een geloofsgoederen.

Gezondheidszorg bestaat uit twee componenten: de dienst of het gedrag van een arts en het technische aspect dat bestaat uit medische evaluaties en voorschriften. Een meerderheid van de patiënten heeft kennis van en kan artsen beoordelen met betrekking tot de eerste component, maar ze vinden het moeilijk om de tweede component te evalueren of kwantificeren omdat het gespecialiseerde kennis van de methoden en praktijk van de geneeskunde vereist. Patiënten vinden het meestal moeilijk om zonder hulp het recept van een arts te betwisten.

Onderwijs is een andere bedrijfstak die een voorbeeld is van geloofsgoederen.