Credit Muling
Wat is kredietverstrekking?
Credit muling is een vorm van kredietfraude waarbij items worden gekocht of geleverd die met krediet zijn verkregen.
Een bekend voorbeeld van credit muling betreft de doorverkoop van mobiele telefoons die tegen gereduceerde tarieven zijn verkregen als onderdeel van een meerjarig contract met een telecommunicatieaanbieder.
Belangrijkste leerpunten
- Credit muling is een misdaad waarbij geleende goederen illegaal worden vervoerd of doorverkocht.
- Vaak wordt er gebruik gemaakt van onwetende deelnemers, die de indruk krijgen dat de transactie legitiem is.
- Credit-muling kan erg moeilijk te detecteren zijn, omdat de muilezels in kwestie vaak hun echte identiteit en goede kredietwaardigheid gebruiken om de geleende goederen veilig te stellen.
Hoe Credit Muling werkt
Net zoals een drugsmuilezel illegale drugs vervoert, vervoert een kredietmuilezel items die met krediet zijn gekocht. Het fenomeen is moeilijk op te sporen omdat de kredietmuilezels zelf vaak niet weten dat ze deelnemen aan een frauduleuze onderneming. In plaats daarvan zijn ze vaak het slachtoffer van de georganiseerde misdaad, die worden verondersteld te geloven dat ze werken als een onafhankelijke contractant van een legitieme organisatie, zoals een geheime winkel.
Vaak zullen de daders van kredietverstrekkingsregelingen opzettelijk jonge, naïeve of wanhopige mensen als potentiële muilezels aanvallen. Deze muilezels zullen hun goede krediet gebruiken om het product in kwestie te lenen, bijvoorbeeld door een telefoon aan te schaffen op basis van meerjarige servicecontracten, waarbij de betaling voor de telefoon zelf is opgenomen in de maandelijkse kosten van het abonnement. Door de telefoon door te verkopen aan de organisator van het plan, kan de muilezel op korte termijn winst maken voor zijn “werk”, maar later ontdekken dat ze hebben deelgenomen aan een misdrijf en hun eigen kredietwaardigheid negatief hebben beïnvloed.
Omdat credit-mules hun echte identiteit gebruiken bij het beveiligen van het item in kwestie, is het voor verkopers erg moeilijk om ze van tevoren te identificeren. Deze kredietmuiltjes zijn zich er immers vaak niet van bewust dat wat ze doen illegaal is; daarom zullen ze waarschijnlijk volkomen oprecht lijken. In veel gevallen zullen handelaars de verliezen van deze schema’s gewoon afschrijven, omdat het erg moeilijk kan zijn om de crimineel te identificeren die het heeft georganiseerd. Om dit risico te helpen beperken, moeten personen die vermoeden of het slachtoffer zijn geworden van kredietmuling, hun lokale politie en de Federal Trade Commission (FTC) hiervan op de hoogte stellen.
Voorbeeld uit de echte wereld van Credit Muling
Beschouw ter illustratie het geval van mobiele telefoons, die een populair doelwit zijn voor kredietverstrekkingsregelingen. Een crimineel kan onwetende consumenten benaderen en hen voorstellen een nieuwe telefoon te kopen bij een provider met een meerjarig contract. Zodra de consument de telefoon heeft verkregen, zal de crimineel deze bij hem kopen tegen een prijs die hoger is dan de aanvankelijk betaalde, waardoor hij de consument op korte termijn een “winst” of een “vergoeding” voor de dienst biedt.
In veel gevallen zou de consument natuurlijk niet weten dat hij bij een misdrijf betrokken wordt. De crimineel in kwestie zou zichzelf kunnen presenteren als een legitiem wederverkoopbedrijf en zou de consument kunnen misleiden door te laten geloven dat hij het gsm-contract kan opzeggen zonder enige negatieve gevolgen. In werkelijkheid is het de bedoeling van de crimineel om de telefoon simpelweg door te verkopen op de zwarte markt tegen een nog hogere prijs, waardoor de onwetende consument te maken krijgt met de maandelijkse servicekosten, beëindigingskosten en een nadelig effect op hun kredietwaardigheid die onvermijdelijk zullen volgen.