Cyberslacking
Wat is cyberslacking?
Cyberslacking verwijst naar het gebruik van werkcomputers en andere bronnen door een werknemer tijdens werkuren voor niet-werkgerelateerde doeleinden. Wanneer een werknemer cyberslack is, zullen ze de apparaten, de internetverbinding of andere bronnen van de werkgever gebruiken voor persoonlijke aangelegenheden en zelfs voor amusement. Cyberslacking wordt ook wel “cyberloafing” genoemd en is een update van de term “goldbricking”, die verwijst naar werknemers die probeerden druk te lijken terwijl ze minder werk deden dan ze werkelijk konden.
Inzicht in cyberslacking
Cyberslacking komt nu vaker voor, aangezien computers en apparaten met internetverbinding tegenwoordig een noodzaak zijn voor het normale functioneren van de meeste bedrijven. Aangezien de meeste bedrijven internet nodig hebben voor communicatie en transacties, wordt het moeilijker om te zien wanneer iemand cyberslackt dan wanneer ze de taken uitvoert waarvoor ze worden betaald.
In de meeste gevallen surfen cyberslackers op internet in plaats van te werken. Een werknemer kan zijn tijd gebruiken om door sociale netwerksites zoals Facebook, Twitter en Instagram te bladeren, of gewoon door nieuws- en inhoudsupdates bladeren op sites die niets met zijn werk te maken hebben. Aangezien veel bedrijven sociale netwerksites gebruiken als marketingkanalen en van werknemers eisen dat ze op de hoogte zijn van trends en nieuws, is het een uitdaging om deze activiteiten te classificeren als werk of cyberslacking.
Belangrijkste leerpunten
- Cyberslacking treedt op wanneer een werknemer de IT-infrastructuur van zijn werk gebruikt om persoonlijke taken of amusement uit te voeren.
- Cyberslacking kan de productiviteit van werknemers verlagen en kwetsbaarheden creëren in de IT-infrastructuur van een bedrijf, afhankelijk van wat de werknemer doet.
- Sommige bedrijven pakken cyberslacking aan door middel van robuuste monitoring en handhaving.
- Aangezien de opvattingen over onze persoonlijke en professionele relatie met internet blijven evolueren, hebben veel bedrijven in plaats daarvan geprobeerd de nadruk te leggen op verantwoord en redelijk internetgebruik.
In meer duidelijke gevallen kunnen cyberslackers online gaan om te gokken, games te spelen, door porno te bladeren en dwangmatig te handelen. Werkgevers kunnen ervoor kiezen om software en andere vormen van monitoring te gebruiken om het gebruik bij te houden om erachter te komen hoe werknemers hun tijd online besteden, door bepaalde sites te markeren en de frequentie en duur van bezoeken bij te houden. Werkgevers die dit soort analyses in het verleden hebben uitgevoerd, hebben een grote sprong gezien in persoonlijk gebruik voor online winkelen wanneer retailers enorme verkopen hebben zoals Black Friday of Cyber Monday.
Perspectieven op cyberslacking
Toen het idee van cyberslacking nog relatief nieuw was, begonnen veel werkgevers de negatieve impact op de productiviteit te vrezen. Wanneer werknemers worden afgeleid of hun werk beginnen te vermijden door op internet te surfen, zou dat direct moeten neerkomen op minder tijd besteed aan werken en het genereren van inkomsten voor het bedrijf. Bovendien kan het langer duren voordat een werknemer die wisselt tussen persoonlijke en professionele taken, zich weer op zijn werk kan concentreren. Studies waarbij basisveronderstellingen werden uitgevoerd over productiviteit en de mogelijke tijd die aan cyberslacking wordt besteed, legden de kosten voor bedrijven in de miljarden regelmatig vast.
Naast de zorgen over productiviteitsverlies en gederfde winst, vrezen veel bedrijven de impact van cyberslacking op de IT-infrastructuur. Omdat cyberslackers op bedrijfsmiddelen surfen (op tijd van het bedrijf), kunnen de netwerksystemen kwetsbaar worden voor malware en andere indringers. Werknemers kennen meestal niet het beveiligingsniveau van de sites die ze bezoeken, en zelfs gerenommeerde sites kunnen openingen bieden in het systeem van een bedrijf.
Hoewel er terechte zorgen zijn over cyberslacking, zijn de opvattingen geëvolueerd met onze steeds meer verbonden levensstijl. Er is meer begrip dat een werknemer de hele dag persoonlijke pauzes nodig heeft die kunnen worden vergemakkelijkt door onzinnig browsen of het uitvoeren van specifieke persoonlijke taken terwijl ze nog op het bedrijfsnetwerk zijn. Er zijn ook aanwijzingen dat werknemers die hun persoonlijke en professionele leven door elkaar halen, meer reageren buiten de traditionele werktijden, iets dat erg belangrijk kan zijn op gebieden als verkoop of klantenondersteuning. Dat gezegd hebbende, moeten extremere vormen van cyberslacking waarbij grote hoeveelheden tijd of ongepaste inhoud betrokken zijn, nog steeds worden aangepakt.
Cyberslacking op de werkplek aanpakken
Sommige bedrijven hebben zich tot het uiterste ingespannen om cyberslacking uit te bannen vanwege de vermeende hoge kosten die ermee gepaard gaan. Dit kan het kopen van software omvatten of het abonneren op platforms waarmee al het internetverkeer kan worden gevolgd en de toegang beperken tot sites die niet als geldig worden beschouwd voor werk. Geavanceerdere software voor het volgen van werknemers kan met regelmatige tussenpozen actief schermafbeeldingen registreren van activiteiten op apparaten die eigendom zijn van het bedrijf, naast het rapporteren van toetsenbord- en muisactiviteit.
Afhankelijk van het soort werk dat een bedrijf doet en het type werknemer dat het wil rekruteren, kan de benadering van de grote broer bij het aanpakken van cyberslacking echter meer problemen opleveren dan het oplost. Er zullen altijd medewerkers zijn die de monitoring als een te winnen uitdaging zien en andere medewerkers die gewoon vertrekken naar een meer gastvrije omgeving. Veel bedrijven hebben in plaats daarvan geprobeerd een cultuur van redelijk en verantwoord internetgebruik op het werk te bevorderen. Een modern internetgebruiksbeleid of een moderne gedragscode staat persoonlijk gebruik toe, zolang het netwerk niet in gevaar komt, geen invloed heeft op de algehele prestaties van de werknemer en geen ongepaste inhoud bevat.