Debiteren
Wat is een afschrijving?
Een debet is een boekhoudkundige boeking die resulteert in een toename van activa of een afname van passiva op de balans van een bedrijf. In de fundamentele boekhouding worden de debiteringen gecompenseerd door kredieten, die in precies de tegenovergestelde richting werken.
Als een bedrijf bijvoorbeeld een lening aangaat om apparatuur te kopen, zou het vaste activa debiteren en tegelijkertijd een passiva-rekening crediteren, afhankelijk van de aard van de lening. De afkorting voor debet is soms “dr”, wat een afkorting is voor “debiteur”.
Hoe debiteringen werken
Een afschrijving is een functie die in alle boekhoudsystemen met dubbele boekhouding wordt aangetroffen. In een standaardjournaalboeking worden alle afschrijvingen op de bovenste regels geplaatst, terwijl alle tegoeden op de regel onder de afschrijvingen worden weergegeven. Bij gebruik van T-accounts is een debet aan de linkerkant van de grafiek en een credit aan de rechterkant.
Afschrijvingen en tegoeden worden gebruikt in de proefbalans en gecorrigeerde proefbalans om ervoor te zorgen dat alle boekingen in evenwicht zijn. Het totale dollarbedrag van alle afschrijvingen moet gelijk zijn aan het totale dollarbedrag van alle tegoeden. Met andere woorden, de financiën moeten in evenwicht zijn.
Een bungelende debet is een debetsaldo zonder compenserend creditsaldo waardoor het zou kunnen worden afgeschreven. Het komt voor in de financiële boekhouding en weerspiegelt discrepanties in de balans van een bedrijf en wanneer een bedrijf goodwill of diensten koopt om een debet te creëren.
Als een snel voorbeeld: als Barnes & Noble voor $ 20.000 aan boeken zou verkopen, zou het zijn geldrekening $ 20.000 debiteren en zijn boeken of inventarisrekening $ 20.000 crediteren. Dit systeem met dubbele invoer toont aan dat het bedrijf nu $ 20.000 meer in contanten heeft en een overeenkomstige $ 20.000 minder in boeken.
Normale boekhoudkundige saldi
Bepaalde soorten rekeningen hebben natuurlijke saldi in financiële boekhoudsystemen. Activa en uitgaven hebben een natuurlijk debetsaldo. Dit betekent dat positieve waarden voor activa en uitgaven worden gedebiteerd en negatieve saldi worden gecrediteerd.
Bij ontvangst van bijvoorbeeld $ 1.000 contant geld zou een journaalboeking een debitering van $ 1.000 bevatten van de contante rekening op de balans, omdat contant geld toeneemt. Als een andere transactie een betaling van $ 500 in contanten inhoudt, zou de journaalboeking een creditering van $ 500 op de contante rekening hebben omdat contant geld wordt verminderd. In feite verhoogt een debet een kostenrekening in de winst-en-verliesrekening, en een krediet verlaagt deze.
Verplichtingen, inkomsten en eigenvermogensrekeningen hebben natuurlijke creditsaldi. Als op een van deze rekeningen een afschrijving wordt toegepast, is het rekeningsaldo afgenomen. Een debitering van de crediteurenrekening in de balans duidt bijvoorbeeld op een vermindering van een verplichting. Het compenserende krediet is hoogstwaarschijnlijk een krediet aan contanten, omdat de vermindering van een verplichting betekent dat de schuld wordt betaald en contanten een uitstroom zijn. Voor de opbrengstenrekeningen in de resultatenrekening verlagen debetboekingen de rekening, terwijl een credit wijst op een verhoging van de rekening.
Het concept van afschrijvingen en verrekenbare tegoeden is de hoeksteen van dubbele boekhouding.
Debetnota
Debetnota’s zijn een vorm van bewijs dat het ene bedrijf een legitieme debetboeking heeft gecreëerd tijdens de omgang met een ander bedrijf (B2B). Dit kan gebeuren wanneer een inkoper materialen retourneert aan een leverancier en het terugbetaalde bedrag moet valideren. In dat geval geeft de koper een debetnota uit die de boekhoudkundige transactie weerspiegelt.
Een bedrijf kan een debetnota uitgeven als reactie op een ontvangen creditnota. Fouten (vaak rentekosten en vergoedingen) in een verkoop, aankoop- of leningsfactuur kunnen een bedrijf ertoe aanzetten om een debetnota uit te geven om de fout te corrigeren.
Een debetnota of debetnota lijkt sterk op een factuur. Het belangrijkste verschil is dat facturen altijd een verkoop tonen, waarbij debetnota’s en debetontvangsten aanpassingen of rendementen weergeven op transacties die al hebben plaatsgevonden.
Belangrijkste leerpunten
- Een debet is een boekhoudkundige boeking die een afname van verplichtingen of een toename van activa creëert.
- Bij dubbele boekhouding moeten alle afschrijvingen worden verrekend met overeenkomstige tegoeden op hun T-rekeningen.
- Op een balans worden positieve waarden voor activa en uitgaven gedebiteerd en worden negatieve saldi gecrediteerd.
Marge-debet
Wanneer beleggers op marge kopen, lenen ze geld van hun makelaardij en combineren ze die fondsen met die van henzelf om een groter aantal aandelen te kopen dan ze met hun eigen middelen zouden hebben kunnen kopen. Het debetbedrag dat door de makelaardij op de rekening van een belegger wordt geregistreerd, vertegenwoordigt de contante kosten van de transactie voor de belegger.
Het debetsaldo, op een margerekening, is het bedrag dat de klant verschuldigd is aan de makelaar (of een andere kredietverstrekker) voor geld dat is voorgeschoten om effecten te kopen. Het debetsaldo is het bedrag dat de klant op zijn of haar margerekening moet storten na de succesvolle uitvoering van een aankooporder voor effecten, om de transactie correct af te wikkelen.
Het debetsaldo staat in contrast met het creditsaldo. Terwijl een longmargepositie een debetsaldo heeft, zal een margerekening met alleen shortposities een creditsaldo vertonen. Het saldo is de som van de opbrengst van een korte verkoop en de vereiste marge hoeveelheid onder Verordening T.1
Soms heeft de margerekening van een handelaar zowel lange als korte margeposities. Het gecorrigeerde debetsaldo is het bedrag op een margerekening dat verschuldigd is aan de beursvennootschap, minus winst op shortverkopen en saldi op een speciale diverse rekening (SMA).
Tegenrekeningen
Bepaalde rekeningen worden gebruikt voor waarderingsdoeleinden en worden in de jaarrekening weergegeven tegenover de normale saldi. Deze rekeningen worden tegenrekeningen genoemd. De afschrijving op een tegenrekening heeft het tegenovergestelde effect als bij een normale rekening.
Een voorziening voor oninbare rekeningen compenseert bijvoorbeeld de te ontvangen activa. Omdat de aftrek een negatief actief is, verlaagt een afschrijving de aftrek feitelijk. De afschrijving van een tegenactief is het tegenovergestelde van de afschrijving van een normale rekening, waardoor het actief toeneemt.
Betaalpassen versus creditcards
Creditcards en betaalpassen zien er doorgaans vrijwel identiek uit, met kaartnummers van 16 cijfers, vervaldatums en PIN-codes (Personal Identification Number). Maar daar houdt de gelijkenis op.
Met pinpassen kunnen bankklanten geld uitgeven door gebruik te maken van bestaand geld dat ze al bij de bank hebben gestort, bijvoorbeeld van een lopende rekening. De eerste debetkaart kwam mogelijk al in 1966 op de markt toen de Bank of Delaware het idee uitprobeerde.
Met creditcards kunnen consumenten tot een bepaalde limiet geld lenen van de kaartuitgever om artikelen te kopen of contant geld op te nemen. Betaalpassen bieden het gemak van creditcards en veel van dezelfde consumentenbescherming wanneer ze worden uitgegeven door grote betalingsverwerkers zoals Visa of MasterCard.