Schuld-tot-limietratio
Wat is de schuld-tot-limietratio?
De schuld-tot-limietratio is een maatstaf die wordt gebruikt om de kredietwaardigheid van een kredietnemer te beoordelen. Het wordt berekend door de totale uitstaande schulden van de lener te delen door de gecombineerde kredietlimieten van hun leningen. Een lener met een schuld van $ 5.000 en een kredietlimiet van $ 10.000 zou bijvoorbeeld een schuld-tot-limietratio van 50% hebben.
Belangrijkste leerpunten
- De schuld-tot-limiet-ratio meet de schuldenlast van een kredietnemer.
- Het wordt door kredietverstrekkers gebruikt om de kredietwaardigheid van kredietaanvragers te beoordelen en is een belangrijk onderdeel bij de berekening van FICO-kredietscores.
- Leners die hun schuld-tot-limietratio’s willen verbeteren, kunnen strategieën gebruiken zoals agressief hun uitstaande schulden afbetalen, hogere kredietlimieten aanvragen of strategieën voor schuldconsolidatie gebruiken.
Hoe de schuld-tot-limietratio werkt
De schuld-tot-limiet-ratio heeft veel andere namen, waaronder de balans-tot-limiet-ratio, de kredietgebruiksratio en de schuld-kredietratio. In alle gevallen is het doel hetzelfde: schatten hoe dicht de lener is bij het “maximaliseren” van zijn kredietdragende capaciteit. Meestal wordt een schuld / limiet-ratio van 30% of minder door de meeste kredietverstrekkers als acceptabel beschouwd, terwijl ratio’s die boven dit niveau uitkomen zorgen zullen baren.
Voor consumenten is het belangrijk om een gezonde verhouding tussen schulden en limieten aan te houden, omdat dit een van de belangrijkste factoren is die worden gebruikt om FICO-kredietscores te berekenen. Deze scores worden op hun beurt gebruikt om kredietverleningsbeslissingen te onderbouwen, zoals het al dan niet goedkeuren van de hypotheekaanvraag van een bepaalde klant. Om hun kansen op goedkeuring te maximaliseren, moeten potentiële leners stappen ondernemen om hun schuld / limietratio’s op een aanvaardbaar niveau te houden. Voorbeelden van dergelijke strategieën zijn onder meer het regelmatig aflossen van hun uitstaande saldi of het verkrijgen van een hogere kredietlimiet voor hun leningen.
De schuld-tot-limietratio is de op een na zwaarst gewogen factor die wordt gebruikt om de FICO-kredietscores te bepalen, goed voor 30% van de totale score. Andere componenten zijn onder meer de betalingsgeschiedenis, het soort schuld dat de klant verschuldigd is, hoe recent nieuwe schulden zijn gemaakt en hoe lang de bestaande schulden zijn verschuldigd.
Voorbeeld uit de praktijk van de schuld-tot-limietratio
Emma overweegt een hypotheek aan te vragen. Ter voorbereiding op haar aanvraag beoordeelt ze haar bestaande kredietscore en merkt ze tot haar verbazing dat deze lager is dan ze had verwacht. Bij het lezen van haar kredietrapport ontdekt Emma dat haar score negatief werd beïnvloed door haar schuld / limiet-ratio, die de omvang van haar totale schulden meet in vergelijking met haar gecombineerde kredietlimieten.
Met 50% ligt Emma’s schuld-tot-limietratio boven de drempel van 30% die door de meeste kredietverstrekkers over het algemeen als acceptabel wordt beschouwd. Om haar kredietwaardigheid te helpen verbeteren, besluit ze actieve maatregelen te nemen om haar schuld-tot-limiet-ratio te verlagen. Concreet begint ze met het herwerken van haar budget, zodat ze elke maand een groter deel van haar uitstaande schulden kan afbetalen. Vervolgens vraagt ze kredietlimietverhogingen aan op haar bestaande leningen, zodat haar uitstaande schulden zullen afnemen ten opzichte van haar verhoogde kredietlimieten.
Een andere optie die Emma zou kunnen nastreven, zou zijn om een nieuwe lening te krijgen met een hogere kredietlimiet dan haar bestaande leningen. Met de opbrengst van die nieuwe lening kon ze haar bestaande schulden dan direct afbetalen. Uiteindelijk zou ze met hetzelfde bedrag aan schulden blijven zitten als voorheen, maar met een hogere kredietlimiet. Deze strategie, bekend als schuldconsolidatie, zou daarom haar schuld-tot-limiet-ratio verlagen.