Directe bieder

Wat is een directe bieder?

Een directe bieder is een entiteit of persoon die schatkistpapier koopt op een veiling voor een huisrekening in plaats van namens een andere partij.

Een directe bieder begrijpen

Wanneer een persoon of entiteit voor eigen rekening koopt in plaats van voor iemand anders te kopen, is die persoon of entiteit een directe bieder. Directe bieders zijn onder meer primary dealers, niet-primary dealers, hedgefondsen, pensioenfondsen, onderlinge fondsen, verzekeraars, banken, overheden en particulieren. 

Elk Amerikaans schatkistpapier, -biljet, obligatie, floating-rate-note (FRN) of Treasury-inflatiebeveiligde beveiliging (TIPS) wordt op een openbare veiling verkocht. Het ministerie van Financiën staat direct bieden op effecten toe, zowel competitief als niet-competitief, sinds veilingen voor het eerst in gebruik werden genomen.

Biedproces

Bij concurrerende biedingen moet de directe bieder het gewenste rendement specificeren, waarbij het aantal op de veiling gewonnen effecten afhangt van de hoogste concurrerende discontovoet. Een niet-competitief bod vereist niet dat de bieder het gewenste rendement aangeeft. Niet-concurrerende biedingen kunnen slechts $ 5 miljoen of minder zijn. De Schatkist accepteert alle niet-concurrerende biedingen en vervolgens concurrerende biedingen in volgorde van toenemende opbrengst.

Bieders kunnen hun biedingen plaatsen op gespecificeerde systemen die beschikbaar worden gesteld aan de partijen die op een veiling willen kopen. Institutionele bieders gebruiken het Treasury Automated Auction Processing System (TAAPS). TAAPS accepteert zowel concurrerende als niet-concurrerende biedingen. Echte bieders, voornamelijk particulieren, kunnen Treasury Direct en Legacy Treasury Direct gebruiken. Deze twee systemen accepteren alleen niet-concurrerende biedingen.

Nadat een veiling is afgelopen, maakt het ministerie van Financiën het dollarbedrag aan effecten bekend dat is gekocht door primary dealers en andere directe bieders, evenals indirecte bieders. Deze informatie omvat het bedrag dat door elke groep is gekocht. Aan alle succesvolle bieders worden effecten toegekend tegen dezelfde prijs, de prijs die overeenkomt met de hoogste rente, opbrengst of kortingsmarge van de geaccepteerde concurrerende biedingen.

Primary dealers kopen schulden rechtstreeks van de Schatkist en verkopen deze tegen een vooraf bepaalde prijs door aan hun klanten. Primaire dealers namen jarenlang het merendeel van de deelname aan veilingen voor hun rekening, maar hun dominantie neemt al jaren af.

Vereisten en beperkingen van een directe bieder

Om deel te nemen aan een Treasury-veiling, moet een entiteit of individu gewoon een inschrijving indienen met een bod op de zekerheid die ze willen kopen. Deelnemers kunnen niet-competitief of competitief bieden, maar niet op beide manieren in dezelfde veiling.

Niet-concurrerende bieders mogen tussen $ 100 en $ 5 miljoen bieden in stappen van $ 100. Concurrerende bieders kunnen bieden met meer dan één concurrerend bod, maar de Schatkist staat geen biedingen toe met een koers of opbrengst van meer dan 35% van het aangeboden bedrag.

De Schatkist heeft directe biedingen toegestaan ​​zolang het veiligheidsveilingen heeft gehouden. Elke entiteit of individu kan rechtstreeks bieden zolang de entiteit of het individu alle noodzakelijke regelingen heeft getroffen voor toegang tot de specifieke systemen en de juiste regelingen heeft getroffen voor levering en betaling voor veilingbeloningen.

Voor instellingen wordt de betaling meestal gedaan door debitering van de rekening van de bieder bij de Federal Reserve of via een verrekeningsbank als er geen rekening is bij de Federal Reserve. Voor particuliere bieders wordt de betaling van hun bankrekening afgeschreven.

Als organisaties overschakelen van bieden via primary dealers, ook wel indirect bieden genoemd, naar direct zelf bieden, kan het voor andere primary dealers moeilijker zijn om de belangstelling voor effectenveilingen te peilen.

Banken die als primary dealers dienen, werden genoemd in een rechtszaak uit 2017, waarin werd beweerd dat ze samenzweerden om informatie over klantorders te delen om Treasury-veilingen in hun voordeel te manipuleren.