Directionele handel

Directionele handel verwijst naar strategieën die zijn gebaseerd op de visie van de belegger op de toekomstige richting van de markt. Dit zal de enige bepalende factor zijn bij het al dan niet beslissen van de belegger om het effect te verkopen of te kopen.

Inzicht in directionele handel

Directionele handel verwijst naar handelsstrategieën die zijn gebaseerd op de beoordeling van de belegger van de brede markt, of de richting van een specifiek effect. Beleggers kunnen een elementaire directionele handelsstrategie implementeren door een longpositie in te nemen als de markt of het effect stijgt, of een shortpositie als de prijs van het effect daalt.

Directionele handel wordt algemeen geassocieerd met handel in opties, aangezien verschillende strategieën kunnen worden gebruikt om te kapitaliseren op een beweging hoger of lager in de bredere markt of een bepaald aandeel. Hoewel directionele handel vereist dat de handelaar een sterke overtuiging heeft over de markt of de richting van de beveiliging op korte termijn, moet de handelaar ook een risicobeperkende strategie hebben om het investeringskapitaal te beschermen als de prijzen in de richting bewegen die in strijd is met de mening van de handelaar.

Doorgaans heeft directionele handel in aandelen een relatief grote stap nodig om de handelaar in staat te stellen provisies en handelskosten te dekken en toch winst te maken. Maar met opties kan, vanwege hun hefboomwerking, gericht worden gehandeld, zelfs als de verwachte beweging in de onderliggende aandelen naar verwachting niet groot zal zijn.

Directionele handelsvoorbeeld

Stel dat een belegger optimistisch is over aandeel XYZ, dat wordt verhandeld tegen $ 50 en verwacht dat het binnen de komende drie maanden zal stijgen naar $ 55. De belegger koopt daarom 200 aandelen voor $ 50, met een stop-loss van $ 48 voor het geval het aandeel van richting verandert. Als het aandeel het doel van $ 55 bereikt, kan het tegen die prijs worden verkocht met een brutowinst, vóór commissies, van $ 1.000. (dwz $ 5 winst x 200 aandelen). Als XYZ binnen de komende drie maanden slechts tot $ 52 handelt, is het verwachte voorschot van 4% misschien te klein om de aandelen rechtstreeks te kopen.

Opties kunnen de belegger een beter alternatief bieden om te profiteren van de bescheiden stap van XYZ. De investeerder verwacht dat XYZ (dat wordt verhandeld tegen $ 50) de komende drie maanden zijwaarts zal bewegen, met een opwaarts doel van $ 52 en een neerwaarts doel van $ 49. Ze konden putopties verkopen tegen het geld (ATM) met een uitoefenprijs van $ 50 die binnen drie maanden vervalt en een premie van $ 1,50 ontvangen. De belegger schrijft daarom twee putoptiecontracten (van elk 100 aandelen) en ontvangt een bruto premie van $ 300 (dwz $ 1,50 x 200). Als XYZ stijgt tot $ 52 tegen de tijd dat de opties binnen drie maanden vervallen, vervallen ze als ze niet zijn uitgeoefend en behoudt de belegger de premie van $ 300, minus commissies. Als XYZ echter onder $ 50 handelt tegen de tijd dat de opties vervallen, zou de belegger verplicht zijn om de aandelen voor $ 50 te kopen.

Als de belegger extreem optimistisch was over de aandelenkoers van XYZ en zijn handelskapitaal wilde gebruiken, konden ze ook call-opties kopen als alternatief voor het rechtstreeks kopen van de aandelen. Over het algemeen bieden opties veel meer flexibiliteit om directionele transacties te structureren in tegenstelling tot gewone long / short-transacties in een aandeel of index.