Europese Centrale Bank (ECB)
Wat is de Europese Centrale Bank (ECB)?
De Europese Centrale Bank (ECB) is de centrale bank die verantwoordelijk is voor het monetair beleid van de lidstaten van de Europese Unie (EU) die de euro hebben ingevoerd. Deze regio staat bekend als de eurozone en telt momenteel 19 leden. Het belangrijkste doel van de ECB is het handhaven van prijsstabiliteit in het eurogebied, waardoor de koopkracht van de euro wordt behouden.
Belangrijkste leerpunten
- De Europese Centrale Bank (ECB) is de centrale bank van de gecombineerde eurozone.
- De ECB coördineert het monetaire beleid van de EU, waaronder het bepalen van de streefrentetarieven voor de regio en het controleren van het aanbod van de gemeenschappelijke euro.
- Het primaire mandaat van de ECB is het bereiken van prijsstabiliteit door middel van lage inflatie.
Inzicht in de Europese Centrale Bank (ECB)
Het hoofdkantoor van de Europese Centrale Bank (ECB) is gevestigd in Frankfurt am Main, Duitsland. Het is verantwoordelijk voor het monetair beleid in de eurozone sinds 1 januari 1999, toen de euro voor het eerst werd aangenomen door sommige EU-leden. De Raad van Bestuur van de ECB is het orgaan binnen de ECB dat feitelijk besluiten neemt over het monetair beleid van de eurozone. De Raad bestaat uit zes leden van de raad van bestuur en de gouverneur (of equivalent) van de nationale centrale bank van elk lid. Naarmate het lidmaatschap van de eurozone is toegenomen, neemt ook het aantal presidenten in de Raad van Bestuur toe. De ECB heeft een systeem van roulerend stemrecht tussen de presidenten van de nationale banken (de leden van de directie hebben permanent stemrecht), aangezien de Raad van Bestuur nu te groot is voor alle leden om op elke vergadering te stemmen.
- ECB-structuur – De Europese Centrale Bank werd opgericht in 1999. De raad van bestuur van de ECB is de groep die beslist over wijzigingen in het monetair beleid. De raad bestaat uit de zes leden van de directie van de ECB, plus de presidenten van alle nationale centrale banken van de 19 landen van het eurogebied. Als centrale bank houdt de ECB niet van verrassingen. Daarom zal het, telkens wanneer het van plan is de rentetarieven te wijzigen, de markt over het algemeen ruimschoots op de hoogte stellen van een op handen zijnde beweging door middel van commentaar aan de pers. De raad van bestuur komt twee keer per maand bijeen, maar beleidsbeslissingen worden over het algemeen alleen genomen tijdens vergaderingen met een bijbehorende persconferentie, en die worden elke zes weken gehouden.
- Mandaat – Het mandaat van de ECB is gericht op prijsstabiliteit en duurzame groei. In tegenstelling tot de Federal Reserve in de VS streeft de ECB er echter naar om het inflatieniveau op jaarbasis (groei van de consumptieprijzen) onder de 2% te houden. Als exportafhankelijke economie heeft de ECB ook een gevestigd belang bij het voorkomen van buitensporige kracht in haar valuta, omdat dit een risico vormt voor haar exportmarkt.
Functies van de Europese Centrale Bank (ECB)
De primaire verantwoordelijkheid van de ECB, gekoppeld aan haar hoofddoel van prijsstabiliteit, is het formuleren van monetair beleid. Dit omvat het nemen van beslissingen over monetaire doelstellingen, de belangrijkste rentetarieven, de voorziening van reserves in het Eurosysteem en het opstellen van richtlijnen voor de uitvoering van die beslissingen. Beslissingsvergaderingen op het gebied van monetair beleid worden elke zes weken gehouden en de ECB is transparant over de redenering achter haar besluiten. Het houdt een persconferentie na elke dergelijke bijeenkomst en publiceert later de notulen van de bijeenkomst.
Het Eurosysteem omvat de ECB en de centrale banken van de nationale lidstaten. Het Eurosysteem is verantwoordelijk voor de praktische uitvoering van het ECB-beleid (zoals het implementeren van beleid, het daadwerkelijk aanhouden en beheren van externe reserves, opereren op de valutamarkt en zorgen dat het betalingssysteem soepel verloopt).
De ECB is ook het EU-orgaan dat verantwoordelijk is voor het bankentoezicht. Samen met de toezichthouders van de nationale centrale banken voert zij het zogenoemde Single Supervisory Mechanism (SSM) uit. De beslissingen die bij deze functie betrokken zijn, zijn vooral gericht op het waarborgen van de veiligheid en soliditeit van het Europese bankwezen. Een deel van de grondgedachte achter het SSM is om te zorgen voor consistente bankentoezichtpraktijken in alle banksystemen van de lidstaten – laks toezicht in sommige lidstaten was mede de oorzaak van de Europese financiële crisis die in 2008 begon. Het SSM begon in november 2014 te functioneren. Alle landen van het eurogebied nemen deel aan het SSM en EU-landen die niet tot de euro behoren, kunnen ervoor kiezen om toe te treden.