Fibonacci-tijdzones
Wat zijn Fibonacci-tijdzones?
Fibonacci-tijdzones zijn een technische indicator op basis van tijd. De indicator wordt doorgaans gestart bij een grote swing high of swing low op de kaart. Verticale lijnen strekken zich vervolgens uit naar rechts en geven tijdsgebieden aan die kunnen resulteren in nog een significante swing hoog, laag of omkering. Deze verticale lijnen, die overeenkomen met de tijd op de x-as van een prijsgrafiek, zijn gebaseerd op Fibonacci-getallen.
Belangrijkste leerpunten
- Fibonacci-tijdzones zijn verticale lijnen die potentiële gebieden vertegenwoordigen waar een swing hoog, laag of omkering zou kunnen optreden.
- De tijdzones van Fibonacci geven mogelijk geen exacte omkeerpunten aan. Het zijn tijdgebonden gebieden om op te letten.
- Fibonacci-tijdzones geven alleen potentiële belangrijke gebieden aan die verband houden met tijd. Er wordt geen rekening gehouden met de prijs. De zone kan een klein hoog of laag markeren, of een significant hoog of laag.
- De tijdzones van Fibonacci zijn gebaseerd op de Fibonacci-nummerreeks, die ons de gulden snede geeft. De verhouding is terug te vinden in de natuur en architectuur.
Hoe de Fibonacci-tijdzones te berekenen
Fibonacci-tijdzones hebben geen formule nodig, maar het helpt wel om Fibonacci-getallen te begrijpen. In de Fibonacci-getallenreeks is elk opeenvolgend getal de som van de laatste twee getallen. De reeks begint als volgt: 0, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55, 89, 144, enzovoort.
Fibonacci-tijdzones zijn deze getallen wanneer ze worden opgeteld bij de aanvankelijke geselecteerde tijd. Dus als we een startdatum van 1 april kiezen, zou dit tijd (0) zijn. De eerste verticale lijn van de Fibonacci-tijdzone verschijnt dan tijdens de volgende handelssessie (1), de tweede verschijnt twee sessies later (2) en dan drie (3), vijf (5) en acht (8) dagen later, enzovoorts.
Als u Fibonacci-tijdzones met de hand toevoegt, kunnen de eerste vijf cijfers worden vermeden, omdat de indicator niet bijzonder betrouwbaar is wanneer alle verticale lijnen bij elkaar zijn gepakt. Daarom beginnen sommige handelaren hun verticale lijnen 13 of 21 perioden na hun startpunt te tekenen.
Bij sommige kaartplatforms kunt u uw startpunt (0) en uw eerste punt (1) kiezen. Dit betekent dat u kunt kiezen hoeveel tijd (1) vertegenwoordigt. De volgende cijfers in de reeks komen overeen met de gekozen tijd.
Wat vertellen Fibonacci-tijdzones u?
Het identificeren van een startpunt is een belangrijk maar subjectief element bij het gebruik van Fibonacci-tijdzones. De gekozen datum of periode moet een relatief belangrijke datum zijn en een hoog of laag punt markeren. Wanneer de indicator op deze datum of periode wordt toegepast, verschijnen er verticale lijnen rechts van het startpunt. De eerste regel verschijnt een punt na het startpunt, de volgende verschijnt twee punten erna, enzovoort.
Zoals aangegeven in het gedeelte Hoe te berekenen, worden de eerste paar zones doorgaans genegeerd, omdat ze rond het startpunt clusteren. De verticale lijnen die 13 of meer perioden verwijderd zijn van het startpunt, zijn doorgaans betrouwbaarder.
Fibonacci-tijdzones vertellen ons in wezen dat na een hoog of laag een ander hoog of laag kan optreden 13, 21, 55, 89, 144, 233… perioden na het beginpunt.
Tijdzones houden zich niet bezig met prijs, alleen met tijd. Daarom kunnen de tijdzones kleine hoogte- of dieptepunten markeren, of ze kunnen belangrijke markeren. De prijs kan de tijdzones ook volledig negeren. Als dit meerdere keren gebeurt, voldoet de prijs niet aan de tijdzones van Fibonacci, dus een ander startpunt kan betere resultaten opleveren. Het is ook mogelijk dat de tijdzones van Fibonacci niet bijzonder van toepassing zijn op een bepaald effect of activum.
Fibonacci-tijdzones kunnen worden gebruikt voor bevestiging van transacties of analyse. Als de prijs bijvoorbeeld een ondersteuningsgebied nadert en ook een Fibonacci-tijdzone, en de prijs stijgt dan van de ondersteuning, dan bevestigen de twee methoden elkaar. Een dieptepunt is mogelijk in en de prijs zou kunnen blijven stijgen. Een andere vorm van analyse is vereist om te beoordelen hoe hoog de prijs kan stijgen, aangezien Fibonacci-tijdzones de omvang van bewegingen niet aangeven. De prijs kan een dieptepunt maken en dan aanzienlijk stijgen, of hij kan slechts tijdelijk stijgen voordat hij naar een nieuw dieptepunt daalt.
Het verschil tussen Fibonacci-tijdzones en Fibonacci-retracements
Fibonacci-tijdzones zijn verticale lijnen die toekomstige tijdsperioden vertegenwoordigen waarin de prijs een hoge, lage of omgekeerde koers zou kunnen maken.
Fibonacci-retracements geven in plaats daarvan gebieden aan waar de prijs zou kunnen terugtrekken van een hoog of laag niveau. Retracements zijn op prijs gebaseerd en bieden ondersteunings- of weerstandsgebieden op basis van Fibonacci-cijfers.
Beperking van het gebruik van Fibonacci-tijdzones
Fibonacci-tijdzones zijn een subjectieve indicator in die zin dat het geselecteerde startpunt per handelaar zal verschillen. Aangezien op sommige kaartplatforms de handelaar kan kiezen hoeveel tijd (1) vertegenwoordigt, draagt dit verder bij aan de subjectiviteit en kan het nut van de indicator helemaal verdwijnen.
De indicator kan, indien correct ingesteld, tijdsgebieden aangeven waar de prijs hoog of laag zou kunnen zijn, maar dit kunnen kleine pieken of dalen zijn, of grote. Tijdzones geven geen informatie over de omvang van prijsbewegingen. Ze geven ook zelden de exacte datum van het keerpunt aan. Dit maakt het moeilijk om te bepalen of de indicator werkelijk voorspellend is of zomaar toevallig in de buurt van omkeerpunten verschijnt.
De indicator mag niet alleen worden gebruikt. Combineer het met trend- en prijsactieanalyse, evenals andere technische indicatoren en / of fundamentele analyse.