24 juni 2021 14:35

Fundamentele analyse

Wat is fundamentele analyse?

Fundamentele analyse (FA) is een methode om de intrinsieke waarde van een effect te meten door gerelateerde economische en financiële factoren te onderzoeken. Fundamentele analisten bestuderen alles wat de waarde van de beveiliging kan beïnvloeden, van macro-economische factoren zoals de toestand van de economie en de omstandigheden in de sector tot micro-economische factoren zoals de effectiviteit van het management van het bedrijf.

Het uiteindelijke doel is om te komen tot een getal dat een belegger kan vergelijken met de huidige prijs van een effect om te zien of het effect ondergewaardeerd of overgewaardeerd is.

Deze methode van voorraadanalyse staat in tegenstelling tot technische analyse, die de richting van de prijzen voorspelt door een analyse van historische marktgegevens zoals prijs en volume.

Belangrijkste leerpunten

  • Fundamentele analyse is een methode om de reële of “eerlijke marktwaarde” van een aandeel te bepalen.
  • Fundamentele analisten zoeken naar aandelen die momenteel worden verhandeld tegen prijzen die hoger of lager zijn dan hun werkelijke waarde.
  • Als de reële marktwaarde hoger is dan de marktprijs, wordt het aandeel als ondergewaardeerd beschouwd en wordt er een koopaanbeveling gegeven.
  • Daarentegen negeren technische analisten de fundamentals om de historische prijsontwikkelingen van het aandeel te bestuderen.

Fundamentele analyse begrijpen

Alle aandelenanalyses proberen te bepalen of een effect correct wordt gewaardeerd binnen de bredere markt. Fundamentele analyse wordt meestal gedaan vanuit een macro- tot microperspectief om effecten te identificeren die niet correct geprijsd zijn door de markt.

Analisten bestuderen doorgaans de algehele toestand van de economie en vervolgens de kracht van de specifieke bedrijfstak voordat ze zich concentreren op de prestaties van individuele bedrijven om tot een eerlijke marktwaarde voor de aandelen te komen.

Fundamentele analyse maakt gebruik van openbare gegevens om de waarde van een aandeel of een ander type beveiliging te evalueren. Een belegger kan bijvoorbeeld een fundamentele analyse van de waarde van een obligatie uitvoeren door te kijken naar economische factoren zoals rentetarieven en de algemene toestand van de economie, en vervolgens informatie over de emittent van de obligatie te bestuderen, zoals mogelijke veranderingen in zijn kredietwaardigheid.

Voor aandelen gebruikt fundamentele analyse inkomsten, inkomsten, toekomstige groei, rendement op eigen vermogen, winstmarges en andere gegevens om de onderliggende waarde van een bedrijf en het potentieel voor toekomstige groei te bepalen. Al deze gegevens zijn beschikbaar in de financiële overzichten van een bedrijf (meer hierover hieronder).



Fundamentele analyse wordt het meest gebruikt voor aandelen, maar het is nuttig voor het evalueren van elk effect, van een obligatie tot een derivaat. Als je kijkt naar de basisprincipes, van de bredere economie tot de details van het bedrijf, doe je een fundamentele analyse.

Investeren en fundamentele analyse

Een analist werkt aan een model voor het bepalen van de geschatte waarde van de aandelenkoers van een bedrijf op basis van openbaar beschikbare gegevens. Deze waarde is slechts een schatting, de gefundeerde mening van de analist, van wat de aandelenkoers van het bedrijf zou moeten zijn in vergelijking met de huidige marktprijs. Sommige analisten noemen hun geschatte prijs de intrinsieke waarde van het bedrijf.

Als een analist berekent dat de waarde van het aandeel aanzienlijk hoger zou moeten zijn dan de huidige marktprijs van het aandeel, kan hij een koop of overwogen rating voor het aandeel publiceren. Dit fungeert als een aanbeveling voor beleggers die die analist volgen. Als de analist een lagere intrinsieke waarde berekent dan de huidige marktprijs, wordt het aandeel als overgewaardeerd beschouwd en wordt er een verkoop of onderwogen aanbeveling gegeven.

Beleggers die deze aanbevelingen opvolgen, verwachten dat ze aandelen kunnen kopen met gunstige aanbevelingen, omdat de kans op stijging in de loop van de tijd groter is. Evenzo wordt verwacht dat aandelen met een ongunstige rating een grotere kans hebben om in prijs te dalen. Dergelijke aandelen zijn kandidaten om uit bestaande portefeuilles te worden verwijderd of als “short” -posities te worden toegevoegd.

Deze methode van voorraadanalyse wordt beschouwd als het tegenovergestelde van technische analyse, die de richting van de prijzen voorspelt door een analyse van historische marktgegevens zoals prijs en volume.

Kwantitatieve en kwalitatieve fundamentele analyse

Het probleem met het definiëren van het woord fundamentals is dat het alles kan omvatten dat verband houdt met het economisch welzijn van een bedrijf. Ze omvatten uiteraard cijfers als omzet en winst, maar ze kunnen ook alles omvatten, van het marktaandeel van een bedrijf tot de kwaliteit van het management.

De verschillende fundamentele factoren kunnen worden gegroepeerd in twee categorieën: kwantitatief en kwalitatief. De financiële betekenis van deze termen verschilt niet veel van hun standaarddefinities. Hier is hoe een woordenboek de termen definieert:

  • Kwantitatief – “gerelateerd aan informatie die kan worden weergegeven in cijfers en bedragen.”
  • Kwalitatief – “gerelateerd aan de aard of standaard van iets, in plaats van de hoeveelheid”.

In deze context zijn kwantitatieve fundamenten harde cijfers. Het zijn de meetbare kenmerken van een bedrijf. Daarom zijn financiële overzichten de grootste bron van kwantitatieve gegevens. Inkomsten, winst, activa en meer kunnen met grote precisie worden gemeten.

De kwalitatieve fundamenten zijn minder tastbaar. Ze kunnen de kwaliteit van de belangrijkste leidinggevenden van een bedrijf, de merknaamherkenning, patenten en eigen technologie omvatten.

Noch kwalitatieve noch kwantitatieve analyse is inherent beter. Veel analisten beschouwen ze samen.

Kwalitatieve grondbeginselen om te overwegen

Er zijn vier belangrijke grondbeginselen waar analisten altijd rekening mee houden wanneer ze een bedrijf beschouwen. Ze zijn allemaal kwalitatief in plaats van kwantitatief. Ze bevatten:

  • Het  bedrijfsmodel : wat doet het bedrijf precies? Dit is niet zo eenvoudig als het lijkt. Als het bedrijfsmodel van een bedrijf is gebaseerd op de verkoop van fastfoodkip, verdient het dan zijn geld op die manier? Of gaat het gewoon om met royalty’s en franchisekosten?
  • Concurrentievoordeel : het succes van een bedrijf op de lange termijn wordt grotendeels bepaald door het vermogen om een ​​concurrentievoordeel te behouden – en te behouden. Krachtige concurrentievoordelen, zoals de merknaam van Coca-Cola en de dominantie van Microsoft over het besturingssysteem van de pc, creëren een gracht rond een bedrijf waardoor het concurrenten op afstand kan houden en kan profiteren van groei en winst. Wanneer een bedrijf een concurrentievoordeel kan behalen, kunnen zijn aandeelhouders tientallen jaren goed worden beloond.
  • Management: sommigen geloven dat management het belangrijkste criterium is om in een bedrijf te investeren. Het is logisch: zelfs het beste bedrijfsmodel is gedoemd als de leiders van het bedrijf het plan niet naar behoren uitvoeren. Hoewel het voor particuliere beleggers moeilijk is om managers te ontmoeten en echt te evalueren, kunt u de bedrijfswebsite bekijken en de cv’s van de toppers en de bestuursleden bekijken. Hoe goed hebben ze gepresteerd in eerdere banen? Hebben ze de laatste tijd veel van hun aandelen gelost?
  • Corporate Governance : Corporate Governance beschrijft het beleid dat van kracht is binnen een organisatie en beschrijft de relaties en verantwoordelijkheden tussen management, bestuurders en belanghebbenden. Dit beleid wordt gedefinieerd en bepaald in het bedrijfshandvest en de bijbehorende statuten, samen met de bedrijfswetten en -regelgeving. U wilt zaken doen met een bedrijf dat ethisch, eerlijk, transparant en efficiënt wordt geleid. Merk in het bijzonder op of het management de rechten van aandeelhouders en de belangen van aandeelhouders respecteert. Zorg ervoor dat hun communicatie met aandeelhouders transparant, duidelijk en begrijpelijk is. Als je het niet begrijpt, komt dat waarschijnlijk omdat ze dat niet willen.

Het is ook belangrijk om rekening te houden met de bedrijfstak van een bedrijf: klantenbestand, marktaandeel tussen bedrijven, groei in de hele bedrijfstak, concurrentie, regelgeving en bedrijfscycli. Door te leren hoe de branche werkt, krijgt een investeerder een dieper inzicht in de financiële gezondheid van een bedrijf.

Financiële overzichten: kwantitatieve grondbeginselen om te overwegen

Jaarrekeningen zijn het medium waarmee een bedrijf informatie verstrekt over zijn financiële prestaties. Aanhangers van fundamentele analyse gebruiken kwantitatieve informatie uit financiële overzichten om investeringsbeslissingen te nemen. De drie belangrijkste financiële overzichten zijn resultatenrekeningen, balansen en kasstroomoverzichten.

De balans

De balans vertegenwoordigt een overzicht van de activa, passiva en het eigen vermogen van een bedrijf op een bepaald moment in de tijd. De balans wordt genoemd door het feit dat de financiële structuur van een bedrijf op de volgende manier in evenwicht is:

Activa = passiva + eigen vermogen

Activa vertegenwoordigen de middelen die het bedrijf op een bepaald moment bezit of beheert. Dit omvat items zoals contant geld, inventaris, machines en gebouwen. De andere kant van de vergelijking vertegenwoordigt de totale waarde van de financiering die het bedrijf heeft gebruikt om die activa te verwerven. Financiering komt voort uit verplichtingen of eigen vermogen. Verplichtingen vertegenwoordigen schulden (die natuurlijk moeten worden terugbetaald), terwijl eigen vermogen de totale waarde vertegenwoordigt van geld dat de eigenaren aan het bedrijf hebben bijgedragen – inclusief ingehouden winsten, de winst die in voorgaande jaren is gemaakt.

De resultatenrekening

Terwijl de balans een momentopname volgt bij het onderzoeken van een bedrijf, meet de winst-en-verliesrekening de prestaties van een bedrijf gedurende een specifiek tijdsbestek. Technisch gezien zou je een balans voor een maand of zelfs een dag kunnen hebben, maar je ziet alleen beursgenoteerde bedrijven driemaandelijks en jaarlijks rapporteren.

De winst-en-verliesrekening bevat informatie over inkomsten, uitgaven en winst die zijn gegenereerd als resultaat van de bedrijfsactiviteiten voor die periode.

Kasstroomoverzicht

Het kasstroomoverzicht geeft een overzicht van de instroom en uitstroom van kasmiddelen van een bedrijf gedurende een bepaalde periode. Doorgaans richt een kasstroomoverzicht zich op de volgende kasgerelateerde activiteiten:

  • Cash from investing (CFI): Cash gebruikt om te investeren in activa, evenals de opbrengst van de verkoop van andere bedrijven, apparatuur of activa op lange termijn
  • Cash uit financiering (CFF): Cash betaald of ontvangen uit de uitgifte en het lenen van fondsen
  • Operationele kasstroom (OCF): kasstroom gegenereerd uit de dagelijkse bedrijfsactiviteiten

Het kasstroomoverzicht is belangrijk omdat het voor een bedrijf erg moeilijk is om zijn kassituatie te manipuleren. Er is veel dat agressieve accountants kunnen doen om inkomsten te manipuleren, maar het is moeilijk om contant geld op de bank te vervalsen. Om deze reden gebruiken sommige beleggers het kasstroomoverzicht als een meer conservatieve maatstaf voor de prestaties van een bedrijf.



Fundamentele analyse is gebaseerd op het gebruik van financiële ratio’s die zijn ontleend aan gegevens over financiële overzichten van ondernemingen om conclusies te trekken over de waarde en vooruitzichten van een bedrijf.

Het concept van intrinsieke waarde

Een van de belangrijkste aannames van fundamentele analyse is dat de huidige koers van de aandelenmarkt vaak niet volledig de waarde van het bedrijf weerspiegelt, ondersteund door de publiek beschikbare gegevens. Een tweede veronderstelling is dat de waarde die wordt weerspiegeld in de fundamentele gegevens van het bedrijf, waarschijnlijk dichter bij de werkelijke waarde van het aandeel ligt.

Analisten noemen deze hypothetische werkelijke waarde vaak de intrinsieke waarde. Er moet echter worden opgemerkt dat dit gebruik van de uitdrukking intrinsieke waarde iets anders betekent bij de waardering van aandelen dan wat het betekent in andere contexten, zoals de handel in opties. Bij optieprijzen wordt een standaardberekening voor intrinsieke waarde gebruikt; Analisten gebruiken echter verschillende complexe modellen om tot hun intrinsieke waarde voor een aandeel te komen. Er is geen enkele, algemeen aanvaarde formule om tot de intrinsieke waarde van een aandeel te komen.

Stel dat de aandelen van een bedrijf werden verhandeld tegen $ 20, en na uitgebreid onderzoek naar het bedrijf, besluit een analist dat het $ 24 waard zou moeten zijn. Een andere analist doet gelijk onderzoek, maar stelt vast dat het $ 26 waard zou moeten zijn. Veel beleggers zullen het gemiddelde van dergelijke schattingen in overweging nemen en aannemen dat de intrinsieke waarde van het aandeel in de buurt van $ 25 kan liggen. Beleggers beschouwen deze schattingen vaak als zeer relevante informatie omdat ze aandelen willen kopen die worden verhandeld tegen prijzen die aanzienlijk onder deze intrinsieke waarden liggen.

Dit leidt tot een derde belangrijke veronderstelling van fundamentele analyse: op de lange termijn zal de aandelenmarkt de fundamenten weerspiegelen. Het probleem is dat niemand weet hoe lang “de lange termijn” werkelijk is. Het kunnen dagen of jaren zijn.

Dit is waar fundamentele analyse om draait. Door zich op een bepaald bedrijf te concentreren, kan een investeerder de intrinsieke waarde van een bedrijf schatten en kansen vinden om met korting te kopen. De investering zal zijn vruchten afwerpen wanneer de markt de fundamentals inhaalt.



Een van de beroemdste en meest succesvolle fundamentele analisten is het zogenaamde “Orakel van Omaha”, Warren Buffett, die voorstander is van de techniek bij het selecteren van aandelen.

Kritiek op fundamentele analyse

De grootste kritiek op fundamentele analyse komt voornamelijk van twee groepen: voorstanders van technische analyse en aanhangers van de efficiënte markthypothese.

Technische Analyse

Technische analyse is de andere primaire vorm van beveiligingsanalyse. Simpel gezegd, technische analisten baseren hun investeringen (of beter gezegd hun transacties) uitsluitend op de prijs- en volumebewegingen van aandelen. Met behulp van grafieken en andere tools handelen ze op momentum en negeren ze de basisprincipes.

Een van de basisprincipes van technische analyse is dat de markt alles afgeeft. Al het nieuws over een bedrijf is al in de voorraad geprijsd. Daarom geven de koersbewegingen van het aandeel meer inzicht dan de onderliggende fundamenten van het bedrijf zelf.

De efficiënte markthypothese

Aanhangers van de efficiënte markthypothese (EMH) zijn het echter meestal oneens met zowel fundamentele als technische analisten.

De efficiënte markthypothese stelt dat het in wezen onmogelijk is om de markt te verslaan door middel van fundamentele of technische analyse. Aangezien de markt alle aandelen op een doorlopende basis efficiënt koestert, worden alle kansen op extra rendement vrijwel onmiddellijk weggenomen door de vele marktdeelnemers, waardoor het voor niemand mogelijk wordt om op een zinvolle manier beter te presteren dan de markt op lange termijn.

Voorbeelden van fundamentele analyse

Neem bijvoorbeeld de Coca-Cola Company. Bij het onderzoeken van het aandeel, moet een analist kijken naar de jaarlijkse dividenduitbetaling, de winst per aandeel, de P / E-ratio en vele andere kwantitatieve factoren. Geen enkele analyse van Coca-Cola is echter compleet zonder rekening te houden met de merkherkenning. Iedereen kan een bedrijf starten dat suiker en water verkoopt, maar miljarden mensen kennen maar weinig bedrijven. Het is moeilijk om precies aan te geven wat het merk cola precies waard is, maar je kunt er zeker van zijn dat het een essentieel ingrediënt is dat bijdraagt ​​aan het voortdurende succes van het bedrijf.

Zelfs de markt als geheel kan worden geëvalueerd met behulp van fundamentele analyse. Analisten keken bijvoorbeeld van 4 juli tot 8 juli 2016 naar fundamentele indicatoren van de S&P 500. Gedurende deze tijd steeg de S&P tot 2129,90 na de publicatie van een positief banenrapport in de Verenigde Staten. In feite miste de markt net een nieuwe recordhoogte en kwam net onder de piek van mei 2015 van 2130,82. De economische verrassing van nog eens 287.000 banen voor de maand juni verhoogde specifiek de waarde van de aandelenmarkt op 8 juli 2016.

Er zijn echter verschillende meningen over de werkelijke waarde van de markt. Sommige analisten denken dat de economie afstevent op een bearmarkt, terwijl andere analisten denken dat het zal doorgaan als een stijgende markt.

Veel Gestelde Vragen

Wat zijn de stappen in fundamentele analyse?

In grote lijnen evalueert fundamentele analyse individuele bedrijven door naar de financiële overzichten van het bedrijf te kijken en verschillende ratio’s en andere maatstaven te onderzoeken. Dit wordt gebruikt om de intrinsieke waarde van een bedrijf te schatten op basis van zijn inkomsten, winst, kosten, kapitaalstructuur, kasstromen, enzovoort. Bedrijfsstatistieken kunnen vervolgens worden vergeleken met branchegenoten en concurrenten. Ten slotte kunnen deze worden vergeleken met de bredere markt of grotere economische omgeving.

Wie gebruikt fundamentele analyse?

Fundamentele analyse wordt grotendeels gebruikt door langetermijnbeleggers of waardebeleggers om goed geprijsde aandelen en aandelen met gunstige vooruitzichten te identificeren. Aandelenanalisten zullen ook fundamentele analyses gebruiken om prijsdoelen en aanbevelingen aan klanten te genereren (bijv. Kopen, aanhouden of verkopen). Bedrijfsmanagers en financiële accountants zullen ook financiële analyse gebruiken om de operationele efficiëntie en winstgevendheid van een bedrijf te analyseren en te vergroten, en om het bedrijf te vergelijken met de concurrentie. Warren Buffett, een van ’s werelds meest gerenommeerde waardebeleggers, is een promotor van fundamentele analyse.

Waarin verschilt fundamentele analyse van technische analyse?

Technische analyse graaft niet onder de motorkap van een bedrijf, onderzoekt financiële overzichten of voert ratioanalyses uit. In plaats daarvan kijken technische handelaren naar grafiekpatronen op relatief korte termijn om prijssignalen, trends en omkeringen te identificeren. Technische handelaren hebben de neiging om kortetermijnposities aan te gaan en kijken niet noodzakelijkerwijs naar waardering op langere termijn. De motivatie achter technische analyse wordt grotendeels gedreven door marktpsychologie.

Werkt fundamentele analyse altijd?

Nee. Net als elke andere beleggingsstrategie of -techniek is fundamentele analyse niet altijd succesvol. Het feit dat uit de fundamentals blijkt dat een aandeel ondergewaardeerd is,  garandeert niet dat zijn aandelen op korte termijn naar intrinsieke waarde zullen stijgen. Dingen zijn niet zo eenvoudig. In werkelijkheid wordt het reële prijsgedrag beïnvloed door een groot aantal factoren die fundamentele analyse kunnen ondermijnen.

Investeerders en analisten zullen vaak een combinatie van fundamentele, technische en kwantitatieve analyses gebruiken bij het evalueren van het potentieel voor groei en winstgevendheid van een bedrijf.