Stijl is belangrijk bij financiële modellen
Stel dat u de gewenste advertenties doorleest en een advertentie voor een aandelenanalist tegenkomt. Het loon is geweldig; er zijn reismogelijkheden. Het lijkt de baan voor jou. Als je door de lijst met kwalificaties kijkt, vink je ze allemaal mentaal af:
- Bachelor in engineering of wiskunde – check
- Master in economie of bedrijfskunde – check
- Nieuwsgierige, creatieve denker – check
- Kan financiële overzichten interpreteren – controleer
- Sterke technische analytische vaardigheden – check
- Ervaring met modelleren vereist – check, niet wachten, maar beter 8×10 glossy’s laten verzinnen.
De waarheid is dat wanneer bedrijven willen dat hun aandelenanalisten ervaring hebben met modellen, het hen niet kan schelen hoe fotogeniek ze zijn. Waar de term naar verwijst, is een belangrijk en gecompliceerd onderdeel van aandelenanalyse dat bekend staat als financiële modellering. In dit artikel zullen we onderzoeken wat een financieel model is en hoe u er een kunt maken.
Financiële modellering gedefinieerd
Theoretisch is een financieel model een reeks aannames over toekomstige zakelijke omstandigheden die projecties van de inkomsten, inkomsten, kasstromen en balansrekeningen van een bedrijf sturen.
In de praktijk is een financieel model een spreadsheet (meestal in de Excel-software van Microsoft) die analisten gebruiken om de toekomstige financiële prestaties van een bedrijf te voorspellen. Het correct projecteren van winsten en kasstromen in de toekomst is belangrijk omdat de intrinsieke waarde van een aandeel grotendeels afhangt van de vooruitzichten voor de financiële prestaties van het uitgevende bedrijf.
Een spreadsheet met een financieel model ziet er meestal uit als een tabel met financiële gegevens, georganiseerd in fiscale kwartalen en / of jaren. Elke kolom van de tabel vertegenwoordigt de balans, resultatenrekening en kasstroomoverzicht van een toekomstig kwartaal of jaar. De rijen van de tabel vertegenwoordigen alle posten van de financiële overzichten van het bedrijf, zoals inkomsten, uitgaven, aantal aandelen, kapitaaluitgaven en balansrekeningen. Net als bij financiële overzichten leest men over het algemeen het model van boven naar beneden of inkomsten via inkomsten en kasstromen.
Elk kwartaal omvat een reeks aannames voor die periode, zoals het groeipercentage van de omzet, de aanname van de brutomarge en het verwachte belastingtarief. Deze aannames zijn de drijvende kracht achter de output van het model – over het algemeen inkomsten- en kasstroomcijfers die worden gebruikt om het bedrijf te waarderen of te helpen bij het nemen van financieringsbeslissingen voor het bedrijf.
Geschiedenis als gids
Als je de toekomst probeert te voorspellen, is het verleden een goede plek om te beginnen. Daarom is een goede eerste stap bij het bouwen van een model het volledig analyseren van een set historische financiële gegevens en het koppelen van projecties aan de historische gegevens als basis voor het model. Als een bedrijf de afgelopen tien jaar brutomarges heeft gegenereerd tussen de 40% en 45%, dan is het misschien acceptabel om aan te nemen dat, bij gelijkblijvende andere zaken, een marge van dit niveau in de toekomst houdbaar is.
Bijgevolg kan het historische trackrecord van de brutomarge enigszins een basis worden voor een toekomstige inkomstenprojectie. Analisten zijn altijd slim om historische trends in omzetgroei, uitgaven, kapitaaluitgaven en andere financiële statistieken te onderzoeken en analyseren voordat ze proberen financiële resultaten in de toekomst te projecteren. Om deze reden bevatten spreadsheets van financiële modellen meestal een reeks historische financiële gegevens en gerelateerde analytische metingen waaruit analisten aannames en projecties afleiden.
Inkomstenprognoses
Veronderstellingen over het groeipercentage van de omzet kunnen een van de belangrijkste veronderstellingen zijn in een financieel model. Kleine afwijkingen in de top-line groei kan betekenen grote verschillen in de winst per aandeel (EPS) en kasstromen en dus voorraadwaardering. Om deze reden moeten analisten veel aandacht besteden aan het correct krijgen van de toplijnprojectie. Een goed uitgangspunt is om te kijken naar het historische trackrecord van inkomsten. Misschien is de omzet van jaar tot jaar stabiel. Misschien is het gevoelig voor veranderingen in het nationaal inkomen of andere economische variabelen in de tijd. Misschien versnelt de groei, of misschien is het tegenovergestelde waar. Het is belangrijk om een idee te krijgen van wat de inkomsten in het verleden heeft beïnvloed om een goede aanname te kunnen doen over de toekomst.
Zodra men de historische trend, met inbegrip van wat er gaande is in de meest recent gerapporteerde kwartalen heeft onderzocht, is het verstandig om te controleren of het beheer heeft gegeven omzetverwachting, dat is het beheer van de eigen vooruitzichten voor de toekomst. Analyseer van daaruit of de vooruitzichten redelijk conservatief of optimistisch zijn op basis van een grondig analytisch overzicht van het bedrijf.
De omzetprognose van een toekomstig kwartaal wordt vaak bepaald door een formule in het werkblad, zoals:
Bedrijfskosten en marge
Nogmaals, de historische trend is een goede plek om te beginnen bij het voorspellen van uitgaven. Erkennend dat er grote verschillen zijn tussen de vaste kosten en de variabele kosten die een bedrijf maakt, zijn analisten slim om rekening te houden met zowel het dollarbedrag aan kosten als hun aandeel in de inkomsten in de loop van de tijd. Als de verkoopkosten, algemene en administratieve kosten (VAA-kosten) in de afgelopen tien jaar tussen 8% en 10% van de omzet hebben gestaan, dan zullen ze in de toekomst waarschijnlijk binnen dat bereik vallen. Dit zou de basis kunnen zijn voor een projectie – opnieuw getemperd door de begeleiding van het management en een vooruitzicht voor het bedrijf als geheel. Als de zaken snel verbeteren, hetgeen blijkt uit de veronderstelling van omzetgroei, dan zal misschien het vaste kostenelement van VAA-kosten worden gespreid over een grotere omzetbasis en zal het aandeel VAA-kosten volgend jaar kleiner zijn dan nu het geval is. Dat betekent dat de marges waarschijnlijk zullen stijgen, wat een goed teken kan zijn voor aandelenbeleggers.
Aannames op de onkostenregels worden vaak weergegeven als percentages van de inkomsten en de spreadsheetcellen met onkostenposten hebben gewoonlijk formules zoals:
E.1=R1