24 juni 2021 14:09

Verdieping

Wat is een vloer?

Er zijn verschillende betekenissen voor een vloer in financiën. Een vloer kan verwijzen naar: (1) de laagste aanvaardbare limiet door controlerende partijen; (2) een gegarandeerd laagste niveau voor een rentetarief; (3) de handelsruimte van een fysieke beurs.

(1) Een vloer is de laagste aanvaardbare limiet zoals beperkt door controlerende partijen, die meestal betrokken zijn bij het beheer van bedrijven. Vloerbedragen kunnen worden vastgesteld voor een aantal factoren, waaronder prijzen, lonen, rentetarieven, acceptatienormen en obligaties. Sommige soorten vloeren, zoals verzekeringsvloeren, fungeren slechts als richtlijnen, terwijl andere, zoals prijs- en loonbodems, wettelijke beperkingen zijn die het natuurlijke gedrag van vrije markten beperken.

(2) Rentevloeren zijn een overeengekomen rentevoet in het lagere bereik van rentetarieven die zijn gekoppeld aan een leningproduct met variabele rente. Rentevloeren worden gebruikt in derivatencontracten en leningsovereenkomsten. Dit in tegenstelling tot een renteplafond.

(3) Fysieke beurzen huisvesten handelsvloeren, waar floortraders en brokers markttransacties aangaan. Vloeren aanbevolen open outcry trading zich in trading pits. Fysieke vloeren zijn grotendeels vervangen door geautomatiseerde handel. Waar handel plaatsvindt voor bedrijven, zoals banken of handelsfirma’s voor eigen rekening, wordt ook wel een handelsvloer genoemd.

Belangrijkste leerpunten

  • Een vloer kan meerdere dingen betekenen in de financiële wereld, waaronder de laagste acceptabele limiet, de laagste gegarandeerde limiet of een fysieke ruimte waar wordt gehandeld.
  • Sommige vloeren, zoals het minimumloon, worden bepaald door regelgevende instanties.
  • Andere vloeren worden bepaald door een bedrijf of persoon om ervoor te zorgen dat een prijs of limiet hun kosten dekt en niet onder een bepaald niveau komt.

Een verdieping begrijpen

Als een vorm van beperking geeft een floor een limiet aan voor een bepaalde activiteit of transactie waaraan deze zich moet houden. De vloer functioneert als een ondergrens, terwijl een plafond de bovengrens betekent. De aangewezen activiteit kan overal worden toegewezen, van de ondergrens tot de bovengrens, maar wordt niet als acceptabel beschouwd als deze onder het vloerniveau valt of boven het plafondniveau komt. Dit kan deadweight loss veroorzaken.

Vloeren in kredietverlening

Kredietverstrekkers gebruiken een underwriting floor om minimumrichtlijnen vast te stellen voor de kredietwaardigheid van de lener en om de omvang van de lening te bepalen waarvoor de lener in aanmerking komt. Deze limieten worden opgelegd door de financiële instelling die de kredietverlening verricht en kunnen van instelling tot instelling verschillen. Het kan bijvoorbeeld zijn dat een persoon een kredietscore boven een bepaald niveau moet hebben om in aanmerking te komen voor een lening. Dat gespecificeerde niveau is de vloer.

Het laagst beschikbare rentetarief kan ook als een bodem worden gezien, aangezien een lager tarief niet beschikbaar is bij de betreffende instelling. Dit minimum is vaak bedoeld om eventuele kosten te dekken die verband houden met het verwerken en onderhouden van de lening. Een rentevloer is vaak aanwezig door de uitgifte van een hypotheek met variabele rente (ARM), omdat het verhindert dat de rentetarieven worden aangepast onder een vooraf ingesteld niveau.

Vloeren in prijsstelling

Een prijsbodem is het laagste bedrag waartegen een goed of dienst kan worden verkocht en nog steeds functioneert binnen het traditionele vraag- en aanbodmodel. Prijzen onder de prijsbodem leiden niet tot een passende toename van de vraag.

Prijsbodems kunnen ook worden vastgesteld door middel van regulering en resulteren in een minimumprijsvereiste voor het betreffende goed. De overheid zou bijvoorbeeld kunnen besluiten om een ​​prijsbodem vast te stellen voor alcoholische dranken of tabak met als doel de consumptie om gezondheidsredenen te verlagen. Als er geen bodemprijs is, kan de evenwichtsprijs op de vrije markt lager zijn.

Vloeren in lonen

Minimumloon is een voorbeeld van een loonbodem en fungeert als een minimumprijs per uur die een werknemer moet worden betaald, zoals bepaald door federale en deelstaatregeringen. Een onbedoeld gevolg kan een stijging van de werkloosheid zijn, aangezien laaggeschoolde werknemers uit de arbeidsmarkt worden geprijsd. Als het minimumloon niet op de juiste manier wordt verhoogd, kan dit ertoe leiden dat werknemers op de lange termijn koopkracht verliezen, aangezien inflatie de werkelijke waarde van het verdiende loon verlaagt.

Beursvloer

Waar mensen op een beurs handelen, wordt een handelsvloer genoemd. Wereldwijd zijn beursvloeren grotendeels elektronisch gegaan, dus er zijn steeds minder beurshandelvloeren over in de wereld.

Bedrijven hebben ook handelsvloeren, en dit zijn ruimtes waar de handel voor een bedrijf plaatsvindt. Bij eigen handelsfirma’s zullen vaak meerdere handelaren in één kamer transacties uitvoeren. Valutawisselbedrijven kunnen ook een handelsvloer hebben, samen met banken, of bedrijven die betrokken zijn bij het kopen en verkopen van grondstoffen.

Voorbeeld uit de praktijk van een ondergrens in renteproducten

Stel dat een geldschieter een  lening  met variabele rente heeft afgesloten, maar enige bescherming wil kopen tegen gederfde inkomsten in het geval de rentetarieven dalen. Om deze bescherming te krijgen, kunnen ze een rentevloercontract kopen met een bodem van 3% (of welk niveau ze ook kiezen).

Stel nu dat de rente op de lening met variabele rente daalt tot 2%, wat onder het contractniveau van de rentevoet ligt. Terwijl het bedrijf minder verdient met de lening, compenseert het rentevloercontract het verlies door hen een uitbetaling te bieden.

Als de rentetarieven boven de bodem blijven, is er geen uitbetaling en worden de kosten van het rentevloercontract gederfd, maar ontvangt de kredietverstrekker een rente over de lening die boven het minimumniveau ligt.