Functionele financiële definitie
Wat is functionele financiering?
Functionele financiering is een heterodoxe of onorthodoxe macro-economische theorie die is ontwikkeld door Abba Lerner tijdens de Tweede Wereldoorlog en die beoogt economische onzekerheid (dwzde conjunctuurcyclus )te eliminerendoor middel van overheidsingrijpen in de economie. Functionele financiering benadrukt het resultaat van een interventionistisch beleid op de economie. Het bevordert actief overheidstekortuitgaven als een effectieve manier om de werkloosheid terug te dringen.
Belangrijkste leerpunten
- Functionele financiering is een macro-economische theorie die is ontwikkeld tijdens de Tweede Wereldoorlog en die overheidsingrijpen in de economie bevordert.
- Het bevordert de tekortuitgaven om de werkloosheid terug te dringen, het beheersen van de consumentenuitgaven door middel van belastingbeleid en het beheersen van rentetarieven, inflatie en de cashflow door de economie.
- De theorie is ontwikkeld door Abba Lerner, die een volgeling was van econoom John Maynard Keynes. De keynesiaanse economie pleit ter ondersteuning van overheidsinterventie om een optimaal economisch klimaat te creëren.
Inzicht in functionele financiën
Functionele financiering is gebaseerd op drie belangrijke overtuigingen:
- Het is de rol van de overheid om inflatie en werkloosheid te voorkomen door de consumentenuitgaven te beheersen door middel van het verhogen en verlagen van belastingen.
- Het doel van het opnemen en verstrekken van leningen door de overheid is het beheersen van rentetarieven, investeringsniveaus en inflatie.
- De overheid moet naar eigen inzicht geld drukken, oppotten of vernietigen om deze doelen te bereiken.
Functionele financiering bevordert actief overheidstekortuitgaven als een effectieve manier om de werkloosheid terug te dringen.
Functionele financieringstheorie
Functionele financiering zegt ook dat het enige doel van belastingheffing is om de consumentenuitgaven te beheersen, omdat de overheid haar uitgaven en schulden kan betalen door geld te drukken. Bovendien gelooft de theorie van Lerner dat het niet nodig is dat regeringen hun begrotingen in evenwicht houden.
Lerner was een volgeling van de uiterst invloedrijke econoom John Maynard Keynes en hielp sommige van zijn ideeën te ontwikkelen en populair te maken. De keynesiaanse economie omarmde het concept dat optimale economische prestaties konden worden bereikt door economisch interventiebeleid van de overheid te gebruiken om de totale vraag te beïnvloeden. Het wordt beschouwd als een theorie aan de “vraagzijde”.