Goodwill versus andere immateriële activa: wat is het verschil?

Goodwill versus andere immateriële activa: een overzicht

Een van de concepten die niet-boekhoudkundige (en zelfs sommige boekhoudkundige) zakenmensen een fit kunnen geven, is het onderscheid tussen goodwill  en andere immateriële activa in de financiële overzichten van een bedrijf.

Misschien is de verwarring te verwachten. Goodwill duidt tenslotte de waarde aan van bepaalde niet-monetaire, niet-fysieke middelen van het bedrijf, en dat klinkt als precies wat een immaterieel actief is.

Er zijn echter veel factoren die goodwill scheiden van andere immateriële activa, en de twee termen vertegenwoordigen afzonderlijke posten op een balans.

Goodwill

Goodwill is een diverse categorie voor immateriële activa die moeilijker afzonderlijk of rechtstreeks gewaardeerd kunnen worden. Klantentrouw, merkreputatie en andere niet-kwantificeerbare activa tellen als goodwill.

De staat van dienst op het gebied van innovatie en onderzoek en ontwikkeling van een bedrijf en de ervaring van het managementteam worden vaak ook meegenomen. Goodwill kan niet onafhankelijk van het bedrijf bestaan ​​en kan ook niet afzonderlijk worden verkocht, gekocht of overgedragen. Bijgevolg heeft goodwill een gebruiksduur die onbepaald is, in tegenstelling tot de meeste andere immateriële activa.

Goodwill verschijnt alleen op een balans als twee bedrijven een fusie of overname voltooien. Wanneer een bedrijf een ander bedrijf koopt, wordt alles wat het betaalt boven de nettowaarde van de identificeerbare activa van het doel, goodwill op de balans.

Stel dat een frisdrankbedrijf werd verkocht voor $ 120 miljoen; het had activa ter waarde van $ 100 miljoen en  verplichtingen van $ 20 miljoen. Het bedrag van $ 40 miljoen dat is betaald boven $ 80 miljoen (de waarde van de activa minus de verplichtingen) is de waarde van goodwill en wordt als zodanig in de boeken opgenomen. 

Bekijk dit voorbeeld van een activagedeelte van een balans. Goodwill is een aparte post van immateriële activa.

Overige immateriële activa

Immateriële activa zijn activa die niet fysiek zijn, maar wel identificeerbaar. Denk aan de eigen technologie van een bedrijf (computersoftware, enz.), Auteursrechten, patenten, licentieovereenkomsten en websitedomeinnamen. Dit zijn niet dingen die je precies kunt aanraken, maar het is mogelijk om hun waarde voor de onderneming in te schatten. Immateriële activa kunnen onafhankelijk van het bedrijf zelf worden gekocht en verkocht.

Er is ook een belangrijk onderscheid in de manier waarop de twee activaklassen worden gewijzigd zodra ze in de boeken staan. Omdat activa in de loop van de tijd een deel van hun waarde verliezen, moeten bedrijven soms periodiek afschrijven.

Immateriële vaste activa worden afgeschreven, wat betekent dat er elk jaar een vast bedrag wordt afgewaardeerd, wat resulteert in een gelijktijdige afschrijving van het resultaat. Het afschrijvingsbedrag wordt aangepast als de waarde van het actief op enig moment na de verwerving of ontwikkeling een bijzondere waardevermindering heeft ondergaan.

Belangrijkste verschillen

Hoewel “goodwill” en “immateriële activa” soms door elkaar worden gebruikt, zijn er aanzienlijke verschillen tussen de twee in de boekhoudwereld.

Goodwill is een premie die wordt betaald over de reële waarde van activa tijdens de aankoop van een bedrijf. Daarom is het gelabeld aan een bedrijf of bedrijf en kan het niet onafhankelijk worden verkocht of gekocht, terwijl andere immateriële activa zoals licenties, patenten, enz. Onafhankelijk kunnen worden verkocht en gekocht.

Goodwill wordt geacht een onbepaalde levensduur te hebben (zolang het bedrijf actief is), terwijl andere immateriële activa een bepaalde gebruiksduur hebben.

Speciale overwegingen

De Financial Accounting Standards Board (FASB) kwam onlangs met een nieuwe alternatieve regel voor de verantwoording van goodwill. Het kon lange tijd worden afgeschreven over een periode van 40 jaar. Een uitspraak uit 2001 bepaalde dat goodwill niet mag worden afgeschreven, maar jaarlijks moet worden geëvalueerd om het bijzondere waardeverminderingsverlies te bepalen; dit jaarlijkse waarderingsproces was duur en tijdrovend.

Volgens de alternatieve FASB-regel voor privébedrijven (2014)  (uitgebreid in 2017 voor overheidsbedrijven), kan goodwill lineair worden afgeschreven over een periode van maximaal 10 jaar. De noodzaak om te testen op bijzondere waardevermindering is afgenomen; in plaats daarvan wordt een bijzondere waardevermindering geboekt wanneer zich een gebeurtenis voordoet die erop wijst dat de reële waarde mogelijk onder de boekwaarde is gedaald.

Deze regels zijn van toepassing op bedrijven die voldoen aan algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP) met behulp van een volledige boekhoudmethode op transactiebasis. Als de omstandigheden erop wijzen dat de boekwaarde mogelijk niet recupereerbaar is, worden tests op bijzondere waardevermindering uitgevoerd.