Bruto verwerkingsmarge (GPM)
Wat is de bruto verwerkingsmarge (GPM)?
De bruto verwerkingsmarge (GPM) is het verschil tussen de kosten van een onbewerkt product en het inkomen dat het genereert zodra het als afgewerkt product wordt verkocht. De bruto verwerkingsmarge wordt beïnvloed door vraag en aanbod. De prijzen voor ruwe grondstoffen fluctueren, waardoor er een steeds veranderende spreiding ontstaat tussen de ruwe inputs en de verwerkte producten.
Beleggers, handelaren en speculanten kunnen futures verhandelen op basis van het prijsverschil tussen een ruwe grondstof en het eindproduct dat het produceert. Een handelaar kan bijvoorbeeld long gaan op de grondstof en short gaan op het eindproduct ervan.
Belangrijkste leerpunten
- De bruto verwerkingsmarge (GPM) is het verschil tussen de kosten van een ruwe grondstof en het inkomen dat wordt gegenereerd zodra de grondstof als afgewerkt product is verkocht.
- Een goed voorbeeld van GPM zijn de kosten van olie in vergelijking met de inkomsten uit de verkoop van benzine.
- GPM wordt door handelaren gebruikt om te profiteren van prijsverschillen tussen de ruwe vorm van een grondstof en het eindproduct.
- Elk product heeft zijn eigen terminologie voor GPM; bijv. verspreiding van barsten, verbrijzeling en verspreiding van vonken.
Inzicht in bruto verwerkingsmarge (GPM)
De brutoverwerkingsmarge kan variëren van genereus tot dun op seizoensbasis, maar ook door onverwachte weersomstandigheden of regionale onrust in een gebied dat een belangrijke producent van een grondstof is. Wanneer de spreiding voor de bruto verwerkingsmarge groter wordt, wat betekent dat de prijsstelling van de outputs hoger is dan de kosten van de inputs, wordt dat over het algemeen gezien als een signaal voor uitbreiding van de productiecapaciteit.
De bruto verwerkingsmarge stijgt meestal om een van twee redenen. Ten eerste ziet de inputgrondstof een overvloed, mogelijk als gevolg van overproductie of gewoon geluk, en daarom verzwakt de prijs aanzienlijk. Ten tweede stijgt de prijs voor de verwerkte producten door de toenemende vraag. Voor de gezondheid van de hele waardeketen willen beleggers over het algemeen dat de GPM om de laatste reden stijgt, aangezien dit een duurzamere groei van de industrie vertegenwoordigt.
Bruto verwerkingsmarge (GPM) en het type processor
De bruto verwerkingsmarge voor twee bedrijven die dezelfde grondstof gebruiken, kan sterk verschillen, afhankelijk van de mix van eindproducten. Dit geldt voor alles, van sojabonen tot ruwe olie, maar het is het gemakkelijkst te begrijpen in termen van vee en vlees. Twee varkensvleesverwerkers werken met hetzelfde rauwe product, maar als de een gewoon hele stukken diepvries verkoopt en de ander een reeks producten met toegevoegde waarde verkoopt, waaronder spek, worstjes en gemarineerde lendenen, dan zullen hun bruto verwerkingsmarges waarschijnlijk een weerspiegeling zijn van dat productverschil.
De bevroren groothandel heeft een lagere kosten van de productie, maar vergelijkbare aanschafkosten. De op toegevoegde waarde gerichte processor steekt meer kosten en tijd in het vlees, maar zou bij verkoop een veel hogere premie moeten zien.
Goederenspecifieke namen voor bruto verwerkingsmarge (GPM)
De brutoverwerkingsmarge kan een andere naam hebben, afhankelijk van het product dat het beschrijft. De GPM voor olie wordt bijvoorbeeld de crack spread genoemd in een verwijzing naar het raffinageproces van het kraken van koolwaterstoffen tot aardolieproducten. Voor sojabonen en koolzaad wordt het de crush spread genoemd omdat sojabonen worden geplet om olie en meel te produceren.