Bruto-inkomenstest

Wat is de bruto-inkomenstest?

De bruto-inkomenstoets is een van de vijf noodzakelijke tests die personen ten laste moeten doorstaan ​​voordat ze als zodanig kunnen worden geclaimd in de Verenigde Staten.

De toets van het bruto-inkomen bepaalt dat personen ten laste niet meer dan een bepaald bedrag aan inkomen per jaar kunnen verdienen. Bovendien is deze test alleen van toepassing op potentiële gezinsleden die ouder zijn dan 18 jaar of ouder dan 23 jaar als de kandidaat in kwestie een voltijdstudent is.

Inzicht in de bruto-inkomenstest

Het bedrag dat een potentiële afhankelijke persoon kan verdienen, wordt jaarlijks geïndexeerd voor inflatie en fluctueert daardoor periodiek. Voor 2019 was de limiet bijvoorbeeld $ 4.200.  Dit is een piek ten opzichte van de drempel van $ 4.000 in 2015 en de limiet van $ 3.500 in 2008.3  Vanwege de periodiek verschuivende cijfers is het voor individuen van vitaal belang om ervoor te zorgen dat ze de test baseren op het juiste, actuele cijfer, voordat ze verder gaan met de andere vier afhankelijkheidstests. Als een persoon de bruto-inkomenstest of een van de andere kwalificerende relatief afhankelijke maatstaven niet doorstaat, mag hij die afhankelijke persoon niet claimen met het oog op de persoonlijke vrijstelling. En om een ​​afhankelijkheidsvrijstelling voor een in aanmerking komend kind te claimen, moet aan een reeks kwalificerende kindafhankelijkheidstests worden voldaan. Er is geen leeftijdsgrens voor een in aanmerking komend familielid, en als u recht hebt op een vrijstelling voor een afhankelijke persoon, kan de afhankelijke persoon mogelijk geen persoonlijke vrijstelling claimen op zijn eigen belastingaangifte.

Inkomen dat als geldig wordt beschouwd voor overweging van het bruto inkomen

Het bruto-inkomen van een in aanmerking komend familielid dat als ten laste kan worden beschouwd, houdt rekening met het geheel van de gecombineerde inkomstenbronnen van een individu, die de vorm van geld kan zijn, en niet-belastingvrije eigendommen en diensten. De voorwaarden voor het berekenen van inkomsten uit merchandising, mijnbouw of productie-inspanningen zijn uiterst specifiek. Bruto-inkomen wordt namelijk beschouwd als de totale netto-omzet, verminderd met de kosten van de verkochte goederen, plus eventuele diverse bedrijfsinkomsten. Bruto-ontvangsten uit huurwoningen worden als bruto-inkomen beschouwd. Overig bruto-inkomen omvat het aandeel van eventuele zakenpartners in het bruto-partnerschapsinkomen, maar niet een aandeel in de nettowinst. Het bruto-inkomen omvat bovendien alle belastbare socialezekerheidsuitkeringen, belastbare werkloosheidsuitkeringen en bepaalde beurzen en beurzen die een werkgever verstrekt.

Ten slotte, als een lid van het huishouden wettelijk verplichte kinderbijslag betaalt aan een kind buitenshuis, wordt de kinderbijslag niet meegeteld bij de initiële bruto-inkomenstoets. En er zijn geen bruto-inkomenstests voor huishoudens met een ouder of gehandicapt lid.6