Gegarandeerde obligatie
Wat is een gegarandeerde obligatie?
Een gegarandeerde obligatie is een schuldbewijs dat een secundaire garantie biedt dat de rente en de aflossingen van de hoofdsom door een derde partij zullen worden betaald, mocht de emittent in gebreke blijven vanwege redenen zoals insolventie of faillissement. Een gegarandeerde obligatie kan zowel gemeentelijk als zakelijk zijn. Het kan worden gedekt door een obligatieverzekeringsmaatschappij, een fonds of groepsentiteit, een overheidsinstantie of de moedermaatschappijen van dochterondernemingen of joint ventures die obligaties uitgeven.
belangrijkste leerpunten
- Een gegarandeerde obligatie is een schuldbewijs dat belooft dat, mocht de emittent in gebreke blijven, de rente en de hoofdsom door een derde partij zullen worden betaald.
- Bedrijfs- of gemeentelijke emittenten van obligaties wenden zich tot garantiegevers – dit kunnen financiële instellingen, fondsen, overheden of dochtermaatschappijen zijn – wanneer hun eigen kredietwaardigheid zwak is.
- Aan de positieve kant zijn gegarandeerde obligaties erg veilig voor beleggers en stellen ze entiteiten in staat om financiering te verkrijgen – vaak tegen betere voorwaarden – dan anders het geval zou zijn.
- Aan de andere kant betalen gegarandeerde obligaties doorgaans minder rente dan hun niet-gegarandeerde tegenhangers; ze zijn ook tijdrovender en duurder voor de uitgevende instelling, die de borgsteller een vergoeding moet betalen en zich vaak aan een financiële audit moet onderwerpen.
Hoe een gegarandeerde obligatie werkt
Bedrijfsobligaties en gemeentelijke obligaties zijn financiële instrumenten die door bedrijven of overheidsinstanties worden gebruikt om fondsen te werven. In feite zijn het leningen: de uitgevende entiteit leent geld van investeerders die de obligaties kopen. Deze lening duurt een bepaalde periode – hoe lang de looptijd van de obligatie ook is – waarna de obligatiehouders hun hoofdsom (dat wil zeggen het bedrag dat ze oorspronkelijk hebben geïnvesteerd) wordt terugbetaald. Gedurende de looptijd van de obligatie verricht de uitgevende entiteit periodieke rentebetalingen, ook wel coupons genoemd, aan obligatiehouders als een rendement op hun investering.
Veel beleggers kopen obligaties voor hun portefeuille vanwege de rente-inkomsten die elk jaar worden verwacht.
Obligaties hebben echter een inherent risico van wanbetaling, aangezien de uitgevende onderneming of gemeente mogelijk onvoldoende kasstroom heeft om aan haar rente- en hoofdbetalingsverplichtingen te voldoen. Dit betekent dat een obligatiehouder periodieke rentebetalingen misloopt en – in het ergste geval dat de emittent in gebreke blijft – misschien ook nooit zijn hoofdsom terugkrijgt.
Om eventuele wanbetalingsrisico’s te beperken en kredietverbetering aan haar obligaties te bieden, kan een uitgevende entiteit een aanvullende garantie zoeken voor de obligatie die ze van plan is uit te geven, waardoor een gegarandeerde obligatie ontstaat. Een gegarandeerde obligatie is een obligatie waarvan de tijdige rente en aflossingen worden gedekt door een derde partij, zoals een bank of verzekeringsmaatschappij. De garantie op de obligatie neemt het risico van wanbetaling weg door een back-upbetaler te creëren voor het geval de emittent zijn verplichting niet kan nakomen. In een situatie waarin de emittent zijn rentebetalingen en / of aflossingen van de hoofdsom niet kan nakomen, zou de garant tussenkomen en de nodige betalingen tijdig doen.
De emittent betaalt de garantsteller een premie voor zijn bescherming, meestal variërend van 1% tot 5% van de totale uitgifte.
Voordelen en nadelen van gegarandeerde obligaties
Gegarandeerde obligaties worden beschouwd als zeer veilige beleggingen, aangezien obligatiebeleggers niet alleen de veiligheid genieten van de emittent, maar ook van de ondersteunende onderneming. Bovendien zijn dit soort obligaties wederzijds voordelig voor de emittenten en de garantiegevers. Gegarandeerde obligaties stellen entiteiten met een slechte kredietwaardigheid in staat om schulden uit te geven wanneer ze dat anders misschien niet zouden kunnen, en tegen betere voorwaarden. Emittenten kunnen vaak een lagere rente op schulden krijgen als er een derde partij is die garant staat, en de derde partij die garant staat, ontvangt een vergoeding voor het lopen van het risico dat gepaard gaat met het garanderen van de schuld van een andere entiteit.
Aan de andere kant: vanwege hun lagere risico betalen gegarandeerde obligaties over het algemeen een lagere rente dan een niet-verzekerde obligatie of obligatie zonder garantie. Dit lagere tarief weerspiegelt ook de premie die de emittent aan de garantiegever moet betalen. Het veiligstellen van de steun van een externe partij verhoogt zeker de kosten van het aantrekken van kapitaal voor de uitgevende entiteit. Het kan ook het hele uitgifteproces verlengen en bemoeilijken, aangezien de garantiegever uiteraard de nodige zorgvuldigheid in acht neemt bij de uitgevende instelling, waarbij hij diens financiële situatie en kredietwaardigheid controleert.