Gegarandeerd investeringscontract (GIC)
Wat is een gegarandeerd investeringscontract (GIC)?
Een gegarandeerd beleggingscontract (GIC) is een voorziening van een verzekeringsmaatschappij die een rendement garandeert in ruil voor het aanhouden van een deposito voor een bepaalde periode. Een GIC doet een beroep op beleggers als vervanging voor een spaarrekening of staatsobligaties die worden gegarandeerd door de Amerikaanse overheid. GIC’s worden ook wel financieringsovereenkomsten genoemd.
Belangrijkste leerpunten
- Een gegarandeerd beleggingscontract (GIC) is een overeenkomst tussen een investeerder en een verzekeringsmaatschappij.
- De verzekeraar garandeert de belegger een rendement in ruil voor het gedurende een bepaalde periode aanhouden van het deposito.
- Beleggers die tot GIC’s worden aangetrokken, zoeken vaak een vervanging voor een spaarrekening of Amerikaans schatkistpapier.
- Een GIC is een conservatieve en stabiele belegging en looptijden zijn meestal van korte duur.
- GIC-waarden kunnen worden beïnvloed door inflatie en deflatie.
Hoe gegarandeerde investeringscontracten werken
Een GIC wordt verkocht in de VS en is qua structuur vergelijkbaar met een obligatie. GIC’s betalen een hogere rente dan de meeste spaarrekeningen. Ze behoren echter nog steeds tot de laagste beschikbare tarieven. De lagere rente is te wijten aan de stabiliteit van de investering. Minder risico staat gelijk aan een lager rendement op rentebetalingen.
Een in de VS uitgegeven GIC verschilt van een Canadees gegarandeerd investeringscertificaat, dat hetzelfde acroniem heeft. Het Canadese certificaat, verkocht door banken, kredietverenigingen en trusts, heeft verschillende kenmerken.
Verzekeringsmaatschappijen bieden GIC’s aan, die de eigenaar een terugbetaling van de hoofdsom garanderen, samen met een vaste of variabele rente voor een vooraf bepaalde periode. De investering is conservatief en looptijden zijn meestal kortlopend. Beleggers die GIC’s kopen, zoeken vaak naar stabiele en consistente rendementen met kleine prijsfluctuaties of lage volatiliteit.
Kopers van gegarandeerde investeringsovereenkomsten
Een verzekeraar verkoopt GIC’s gewoonlijk aan instellingen die in aanmerking komen voor een gunstige belastingstatus, zoals kerken en andere religieuze organisaties. Deze organisaties zijnvanwege hun non-profit en religieuze aard pensioenplan beheerten deze producten aanbiedt als conservatieve beleggingsoptie.
Vaak zullen de sponsors van pensioenregelingen gegarandeerde beleggingscontracten verkopen als pensioenbeleggingen met vervaldata van één tot wel twintig jaar. Wanneer de GIC deel uitmaakt van een gekwalificeerd plan zoals gedefinieerd door de IRS-belastingcode, kunnen ze bestand zijn tegen opnames of gekwalificeerde uitkeringen zijn en geen belastingen of boetes oplopen.2 Gekwalificeerde plannen, die een werkgever in staat stellen belastingaftrek te nemen voor bijdragen die hij aan het plan levert, omvatten uitgestelde betalingsplannen, 401 (k) s en enkele individuele pensioenrekeningen (IRA’s).
AIG gebruikte een deel van de noodfinanciering die het in 2008 van de Federal Reserve ontving om GIC’s uit te betalen die het aan investeerders had verkocht, volgens een rapport van de New York Times.
De risico’s van het bezitten van gegarandeerde beleggingscontracten
Het woord gegarandeerd in de term gegarandeerde beleggingscontracten – GIC kan misleidend zijn. Zoals bij alle investeringen, zijn investeerders in GIC’s blootgesteld aan investeringsrisico’s. Beleggingsrisico is de kans dat een belegging waarde verliest of zelfs waardeloos wordt.
Beleggers worden geconfronteerd met dezelfde risico’s die gepaard gaan met zakelijke verplichtingen, zoals depositocertificaten (cd’s) en bedrijfsobligaties. Deze risico’s omvatten insolventie van het bedrijf en wanbetaling, dat wil zeggen het niet terugbetalen van de investeerder. Als de verzekeraar activa verkeerd beheert of failliet gaat, ontvangt de kopende instelling mogelijk geen teruggave van de hoofdsom (de initiële investering) of de rentebetalingen.
De GIC kan beschikken over activadekking uit twee potentiële bronnen. De verzekeraar mag activa voor algemene rekening gebruiken, of een aparte rekening naast de algemene middelen van de onderneming. De aparte rekening bestaat uitsluitend om de GIC te financieren. Ongeacht de bron die de activadekking verstrekt, blijft de verzekeringsmaatschappij eigenaar van de geïnvesteerde activa en blijft zij uiteindelijk verantwoordelijk voor de dekking van de investering.
Inflatie of stijgende prijzen en deflatie zijn andere factoren die de waarde van het gegarandeerde verzekeringscontract kunnen beïnvloeden. Aangezien deze beleggingen een laag risico met zich meebrengen en een lagere rente betalen, kan de inflatie hun prestaties gemakkelijk overtreffen. Als de GIC bijvoorbeeld 2% rente zou betalen over de 10-jarige levensduur van het product, maar de inflatie gemiddeld 4% bedroeg, zou de koper geld verliezen.
Voorbeeld uit de echte wereld van een gegarandeerd investeringscontract
Laten we zeggen dat biotechbedrijf URobot Inc. wil investeren in zijn werknemers die zijn ingeschreven bij het pensioenplan van het bedrijf en besluit dat het een gegarandeerd beleggingscontract (GIC) wil kopen van nieuwjaarsverzekeraars. Nieuwjaarsverzekeraars bieden GIC’s die garanderen dat URobot zijn initiële investering terugkrijgt en ook een vaste of variabele rente uitkeert tot het einde van het contract.
URobot kan ervoor kiezen om ofwel een aparte rekening te hebben, waarop nieuwjaarsverzekeraars hun geld zelf beheren, ofwel een algemene rekening hebben, waarin nieuwjaarsverzekeraars het geld van URobot combineren met dat van de andere klanten voor algemene rekening. URobot kiest het algemene account. Ervan uitgaande dat de rentetarieven voorlopig waarschijnlijk laag zullen blijven, gaat URobot akkoord met een vaste rentevoet tot het einde van het contract.
Helaas trekt de economie tijdens de holdingsperiode aan, waardoor de centrale bank de rentetarieven verhoogt om het groeitempo te temperen. Omdat URobot heeft gekozen voor een vaste rente, profiteert zij niet van de rentestijging. Het zal nog steeds het rendement zien op de investeringen die het beloofd was tegen de vaste rente, maar het zal het grotere rendement missen dat het zou hebben opgemerkt als het in plaats daarvan had gekozen voor een variabele rente.