Henry Paulson
Wie is Henry Paulson?
Henry Paulson, de 74e secretaris van het Amerikaanse ministerie van Financiën, diende tussen juli 2006 en januari 2009 onder president George W. Bush. Vóór zijn ambtsperiode als minister van Financiën werkte Henry “Hank” Paulson, Jr. 32 jaar voor Goldman Sachs, inclusief zijn tijd als voorzitter en CEO. Paulson is vooral bekend als leider van de reactie op de financiële crisis van 2008 terwijl hij diende als minister van Financiën.
Henry Paulson begrijpen
Henry Paulson was een succesvolle Amerikaanse bankier voorafgaand aan zijn periode in openbare dienst. Paulson behaalde zijn bachelordiploma aan Dartmouth en zijn MBA aan de Harvard Business School. Hij begon zijn carrière bij de Binnenlandse Raad van het Witte Huis als stafmedewerker tussen 1970 en 1973. Paulson trad vervolgens in dienst bij Goldman Sachs in 1974. Hij werd Goldman’s voorzitter en CEO in 1999 toen het bedrijf openbaar werd en bekleedde die functies totdat hij Treasury werd. Secretaris. Paulson’s tijd bij Goldman Sachs was opmerkelijk vanwege de banden die hij met China smeedde – een land waarvan hij al vroeg inzag dat het goed op weg was om een economische grootmacht te worden.
Belangrijkste leerpunten
- Henry Paulson was minister van Financiën in de regering-Bush tijdens de financiële crisis van 2008.
- Paulson leidde de reactie van de VS op de financiële crisis samen met Ben Bernanke, de toenmalige voorzitter van de Federal Reserve.
- Paulson hielp bij het ontwerpen van het enorme reddingspakket dat werd gebruikt om de door hypotheek gedekte effecten te kopen en het voortbestaan van het banksysteem te verzekeren.
Paulsons succesvolle carrière in het bankwezen werd echter bijna volledig overschaduwd door het feit dat hij een jaar voor een ongekende instorting van de financiële markten als minister van Financiën in dienst trad bij de regering-Bush. Paulson leidde samen met Ben Bernanke, voorzitter van de Federal Reserve, de inspanningen om de Amerikaanse economie te laten functioneren toen de financiële crisis van 2008 grote schade aanrichtte.
Henry Paulson’s en de financiële crisis van 2008
De financiële crisis van 2008 wordt nog steeds beschouwd als de ergste economische ramp sinds de Grote Depressie van 1929. De wortel ervan is niet herleid tot één enkele gebeurtenis of oorzaak. In plaats daarvan was het het resultaat van een opeenvolging van gebeurtenissen, elk met een activeringsmechanisme, dat leidde tot een bijna instorting van het banksysteem. Omdat er geen vast spelboek was om uit een beleidsreactie te halen, probeerden Paulson en Bernanke een dunne lijn te bewandelen waar sommige instellingen zoals Lehman Brothers faalden, terwijl anderen zoals Bear Stearns en Merrill Lynch werden gered door overnames ondernomen met stilzwijgende steun van de Amerikaanse regering.
Paulson speelde een belangrijke rol bij de implementatie van het Troubled Asset Relief Program (TARP) en de AIG-reddingsoperatie, en bij het verwijderen van giftige, op hypotheken gebaseerde activa van de balansen van banken. Hij gebruikte ongekende inspanningen van de overheid om een grotere economische crisis te voorkomen en hielp bij het creëren van het economische stimuleringspakket van $ 168 miljard.
Net als Bernanke wordt Paulson van alle kanten bekritiseerd vanwege zijn reactie op de financiële crisis. Sommigen hebben op Lehman Brothers gewezen als een grote fout die rechtstreeks tot een verergering van de crisis heeft geleid. Het argument is dat als Paulson meer had gedaan voor Lehman Brothers, er later minder ingrijpende maatregelen nodig zouden zijn geweest. Er zijn natuurlijk veel andere critici die vinden dat Paulson veel te veel heeft gedaan om instellingen te steunen die een beter gevoel van moreel risico hadden moeten hebben.
Paulson’s carrière na openbare dienst
Hoewel zijn omgang met de financiële crisis Paulsons tijd als minister van Financiën kleurde, hielp hij tijdens zijn ambtsperiode ook bij het verbeteren van de economische betrekkingen van de VS met China. Ook werkte hij aan de modernisering van het systeem voor de uitgifte van Amerikaanse staatsobligaties (T-Bonds), hielp hij bij het verbeteren van het nationale veiligheidsbeoordelingsproces om buitenlandse investeringen in de Verenigde Staten aan te moedigen, en leidde hij een programma om de financiering van terroristische groeperingen te bestrijden. Paulson werkte ook aan het verbeteren van de handelsrelaties van de Verenigde Staten met Panama, Colombia, Zuid-Korea en Peru.
Nadat hij het Treasury Department had verlaten, werd hij in 2011 voorzitter en oprichter van The Paulson Institute aan de University of Chicago. Het Paulson Institute is een denktank die zich richt op duurzame economische groei en het behoud van de natuurlijke omgeving in de Verenigde Staten en China. Paulson is ook een auteur met drie gepubliceerde boeken, waaronderFirefighting: The Financial Crisis and Its Lessons, een boek uit 2019 dat hij samen met Ben Bernanke en Timothy Geithner schreef.