Hoe AQR weddenschappen plaatst tegen bèta

AQR, een groot hedgefonds opgericht door de beroemde belegger Cliff Asness, gebruikt een strategie van statistische arbitrage door een shortpositie in aandelen met een hoge bèta en een longpositie in aandelen met een lage bèta in te nemen. Deze strategie staat bekend als een weddenschap tegen bèta. De theorie is gebaseerd op vermeende inefficiënties met het capital asset pricing-model, of CAPM, doordat grote fondsen beperkt zijn in het soort hefboomwerking dat ze kunnen gebruiken en het risico dat ze kunnen nemen. Beta is een statistische maatstaf voor het risico van een individueel aandeel of een individuele portefeuille ten opzichte van de markt als geheel. De zinsnede weddenschap tegen bèta is bedacht uit een paar economische papers geschreven door de makers van de strategie.

Bèta

Bèta is een maatstaf voor het risico die niet kan worden verminderd door diversificatie. Een bèta van één betekent dat een aandeel of portefeuille precies in de pas beweegt met de grotere markt. Een bèta groter dan één geeft aan dat een actief met een hogere volatiliteit de neiging heeft om op en neer te bewegen met de markt. Een bèta van minder dan één duidt op een activum dat minder volatiel is dan de markt of op een activum met een hogere volatiliteit dat niet gecorreleerd is met de grotere markt. Een negatieve bèta laat zien dat een actief omgekeerd beweegt ten opzichte van de totale markt. Sommige derivaten, zoals putopties, hebben consistent negatieve bèta’s.

CAPM

CAPM is een model dat het verwachte rendement op een actief of portefeuille berekent. De formule bepaalt het verwachte rendement als de heersende risicovrije rente plus het rendement van de markt minus de risicovrije rente maal de bèta van het aandeel. De beveiligingsmarktlijn, of SML, is een resultaat van CAPM. Het geeft een verwacht rendement weer als functie van het niet-diversificeerbare risico. De SML is een rechte lijn die de afweging tussen risico en rendement voor een actief laat zien. De helling van de SML is gelijk aan de marktrisicopremie. De marktrisicopremie is het verschil tussen het verwachte rendement op een marktportefeuille en de risicovrije rente.

Zet in tegen de bètastrategie

De basisweddenschap tegen de bètastrategie is om activa met hogere bèta’s te vinden en daarin een shortpositie in te nemen. Tegelijkertijd wordt een leveraged longpositie ingenomen in activa met lagere bèta’s. Het idee is dat de activa met een hogere bèta te duur zijn en dat de activa met een lagere bèta te duur zijn. De theorie stelt dat de prijzen van de aandelen uiteindelijk weer met elkaar in overeenstemming komen. Dit is in wezen een statistische arbitragestrategie waarbij de prijzen van de activa terugkeren naar de mediaanprijs versus het risico. Deze mediaan wordt gedefinieerd als de SML.

Een hoofdprincipe van CAPM is dat alle redelijke beleggers hun geld investeren in een portefeuille met het hoogste verwachte extra rendement per risico-eenheid. Het verwachte extra rendement per eenheid risico staat bekend als deSharpe-ratio. De belegger kan deze hefboomwerking vervolgens gebruiken of verminderen op basis van zijn individuele risicovoorkeuren. Veel grote onderlinge fondsen en individuele beleggers zijn echter beperkt in de hoeveelheid hefboomwerking die ze kunnen gebruiken. Als gevolg hiervan hebben ze de neiging om hun portefeuilles te overwogen in de richting van activa met een hogere bèta om het rendement te verbeteren.

Deze neiging naar aandelen met een hogere bèta geeft aan dat deze activa lagere voor risico gecorrigeerde rendementen vereisen ten opzichte van activa met een lagere bèta. In wezen zijn sommige experts van mening dat de helling van de SML-lijn te vlak is voor de Amerikaanse markt versus CAPM.  Dit zou een prijsanomalie veroorzaken in de markt waarin sommigen proberen te profiteren. Sommige economische kranten die historische backtests hebben uitgevoerd, hebben superieure Sharpe-ratio’s laten zien ten opzichte van de markt als geheel.

Bij het onderzoeken van dit fenomeen heeft AQR marktneutrale weddenschappen geconstrueerd tegen bètafactoren die kunnen worden gebruikt om dit idee te meten.  In de praktijk lijden de prestaties van deze strategie onder provisies en andere handelskosten.  Als zodanig is het mogelijk niet nuttig voor individuele beleggers. De strategie vereist waarschijnlijk een grote hoeveelheid kapitaal en toegang tot lage handelskosten om succesvol te zijn.