Hoe groot is de ondergrondse economie van Amerika?
Een verwijzing naar de ondergrondse economie – ook wel bekend als de schaduweconomie of de zwarte economie roept misschien beelden op van drugshandelingen en prostitutieringen, maar de term heeft eigenlijk een veel bredere reikwijdte. Het verwijst naar elke economische activiteit die niet aan de overheid wordt gemeld en bijgevolg niet wordt belast.
Belangrijkste leerpunten
- De ondergrondse economie omvat elk betaald werk of elke transactie die niet aan de overheid wordt gemeld en daarom niet wordt belast.
- Tijdens economische neergang groeit de ondergrondse economie naarmate meer werknemers die geen legitieme banen kunnen krijgen, overgaan tot werken buiten de boeken.
- Landen met hoge belastingniveaus, corruptie bij de overheid en regelgevende belemmeringen hebben over het algemeen de grootste ondergrondse economieën.
Een maaltijd bereiden voor uw gezin of de kinderen van uw buren naar school brengen, wordt doorgaans niet als ondergrondse economische activiteit beschouwd. Maar foodservice-werknemers, huishoudsters en bouwvakkers die onder tafel worden betaald, vallen zeker in deze categorie, net als zelfstandigen die voor contant geld werken.
In principe wordt elke economische activiteit die niet-aangegeven inkomsten genereert, als ondergronds beschouwd.
Hoe groot is de ondergrondse economie?
Schattingen lopen sterk uiteen, maar sommigen schatten de ondergrondse economie op 11% tot 12% van het bruto binnenlands product (bbp) van de VS. In 2018 bedroeg het bbp $ 20,8 biljoen, dus dat brengt de ondergrondse economie op ongeveer $ 2,25 biljoen tot $ 2,46 biljoen.1
Dat aantal moet als een schatting worden beschouwd. Er is een duidelijke complicatie bij het bepalen van de omvang van de ondergrondse economie van een land. De activiteiten erin worden per definitie niet gerapporteerd en degenen die eraan deelnemen, doen hun best om onopgemerkt te blijven.
Er zijn enkele indirecte benaderingen gebruikt om de omvang ervan te schatten.
Contant geld tellen
Eén benadering maakt gebruik van macro-economische indicatoren als maatstaven om de activiteit van de schaduweconomie in de loop van de tijd te volgen. Een van de meest gebruikte hiervan is de vraag naar valuta. Bij de meeste ondergrondse transacties wordt contant geld gebruikt om te voorkomen dat er een papieren spoor achterblijft. Deze benadering volgt dus afwijkingen in de vraag naar contanten die kunnen worden toegeschreven aan ondergrondse economische activiteit.
Econoom Friedrich Schneiderschatte dat de omvang van de Amerikaanse ondergrondse economie, exclusief criminele activiteiten zoals drugshandel, 7,2% van het bruto binnenlands product (bbp) bedroeg in 2007. Dat bracht de VS ruim onder het mondiale gemiddelde voor dat jaar van 13,9% van het bbp., volgens de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling.
11% tot 12%
De geschatte omvang van de ondergrondse economie van de VS als percentage van het bbp in 2018.
Destijds ontdekte Schneider dat de schaduweconomie achteruitging, niet alleen in de VS maar over de hele wereld.
De opkomst en ondergang van de schaduweconomie
De wereldwijde financiële crisis van 2008 lijkt de schaduweconomie echter nieuw leven in te blazen.
Econoom Edgar Feige schatte dat de ondergrondse economische activiteit in de VS in 2012 in totaal 2 biljoen dollar bedroeg, ongeveer 12% van het bbp.
Bewijs hiervan is te vinden in een aantal macro-economische cijfers uit de ergste jaren van de Grote Recessie: een afname van de officiële Amerikaanse beroepsbevolking, een toename van de Amerikaanse valuta in omloop en een merkwaardige toename van de detailhandel ondanks de relatief hoge officiële werkloosheid. nummers.
Het nadeel
Het patroon was gemakkelijk te herkennen. Terwijl de economie in een recessie raakte, bezuinigden bedrijven op werknemers en bezuinigden consumenten op hun uitgaven. Veel mensen die gedwongen werden hun baan op te zeggen, werkten uiteindelijk in de ondergrondse economie en hoopten op betere tijden.
Een nadeel is het verlies aan overheidsinkomsten. De IRS schatte dat tussen 2011-2013 gemiddeld $ 441 miljard aan belastingen verloren ging als gevolg van niet-aangegeven lonen.
Maar er zijn nog andere redenen om bezorgd te zijn. Werknemers in de ondergrondse economie staan echt onder de radar. Ze ontvangen geen ziektekostenverzekering of arbeidsongeschiktheidsuitkering, en ze hebben minder wettelijke bescherming. Ze dragen niet bij aan hun toekomstige socialezekerheidsuitkeringen. Dergelijke arbeiders kunnen veel gemakkelijker worden uitgebuit.
Waarom we een ondergrondse economie hebben
Als je het nog niet hebt geraden, is een van de belangrijkste redenen waarom de ondergrondse economie bestaat, dat mensen proberen belastingen te ontwijken. Maar er zijn nog andere redenen.
Het vermijden van de overheid kan ook betekenen dat overheidsvoorschriften met betrekking tot personeelsbeloningen, arbeidsomstandigheden en veiligheidsvoorschriften worden omzeild, om nog maar te zwijgen van een groot aantal regelgevingspapieren.
De ongedocumenteerde factor
Immigranten zonder legale status werken vaak voor geld in de ondergrondse economie. Het is duidelijk dat hun illegale status hen ervan weerhoudt hun inkomen op te geven, aangezien dit kan leiden tot hun deportatie.
Een alternatief voor deze immigranten zonder papieren is het kopen van valse documenten. In een artikel uit 2018melddeThe New York Times dat deze direct verkrijgbaar zijn in de straten van Los Angeles, met een complete set inclusief een socialezekerheidskaart en een groene kaart voor $ 80 tot $ 200. De kranten kunnen hen in staat stellen om betere banen te krijgen (en belasting te betalen over de salarissen die ze verdienen).
Het niveau van de overheid en lokale corruptie is een andere factor die kan bijdragen aan een grotere schaduweconomie. Het misbruik van publieke macht voor persoonlijk gewin kan bedrijven en arbeiders naar de ondergrondse economie drijven om daar hun toevlucht te nemen.
Krimpende schaduwen
Al het bovenstaande maakt het onwaarschijnlijk dat de ondergrondse economie ooit zal verdwijnen. Maar het is waar dat sommige landen een veel groter probleem hebben dan andere.
Dit is precies wat eenstudie van hetInternationaal Monetair Fonds ( IMF ) heeft gevonden.”Landen met relatief lage belastingtarieven, minder wet- en regelgeving en een gevestigde rechtsstaat hebben doorgaans kleinere schaduweconomieën”, concludeerde de studie.