Hoe worden de obligatierendementen beïnvloed door het monetair beleid?

De obligatierente wordt aanzienlijk beïnvloed door het monetair beleid. Dit beleid kan afkomstig zijn van de acties van een centrale bank, zoals de Federal Reserve, een currency board of andere soorten regelgevende commissies.

Monetair beleid gaat in de kern over het bepalen van rentetarieven. De rentetarieven bepalen op hun beurt het risicovrije rendement. Het risicovrije rendement heeft een grote invloed op de vraag naar alle soorten financiële effecten, inclusief obligaties.

Enkele Bond Basics

Kortom, een obligatierendement is het rendement dat een belegger op die obligatie realiseert. Er zijn verschillende soorten van de obligatierendementen, maar een van de eenvoudigste-en meest relevant zijn voor deze discussie-is de huidige rendement, een functie van de obligatie marktprijs en de coupon of rente betalingen. (Nadat ze zijn uitgegeven, worden obligaties op beurzen verhandeld, net als andere effecten, waarbij hun prijzen stijgen en dalen met vraag en aanbod.)

Het huidige rendement wordt bepaald door de jaarlijkse couponbetalingen – dat wil zeggen de rente die de obligatie betaalt – te delen door de prijs. De formule voor het huidige rendement is:

Dit is de eerste hoofdregel die u over obligaties moet onthouden: naarmate de obligatiekoersen stijgen, daalt de obligatierente. Stel dat u een obligatie van $ 1.000 heeft met een jaarlijkse couponbetaling van $ 100, en deze verkoopt bijna gelijk, voor $ 1.010. Het rendement is 9% ($ 100/1010). Laten we nu zeggen dat de prijs van de obligatie naar $ 1.210 springt. Het rendement daalt tot 8% (100/1210).

Rentetarieven en obligatierendementen

Dus, wat beweegt de obligatiekoersen? Verschillende dingen, maar een belangrijke zijn de heersende rentetarieven. En dit is de tweede hoofdregel die u over obligaties moet onthouden: als de rentetarieven laag zijn, stijgen de obligatiekoersen – omdat beleggers op zoek zijn naar een beter rendement. Stel dat de Federal Reserve de Federal Funds-rente (de rente die zij aan banken in rekening brengt, waarop andere rentetarieven zijn gebaseerd) verlaagt van 3% naar 1%. Als er een obligatiehandel op de markt is die 4% betaalt, wordt dat ineens veel, en iedereen zal het willen. Dus, in de aloude traditie van vraag en aanbod, zal de prijs stijgen. En omdat u er meer voor betaalt, wordt de opbrengst ervan minder. De toegenomen vraag naar de obligatie resulteert in stijgende prijzen – en dalende rendementen.

Het omgekeerde is natuurlijk ook waar. Wanneer het risicovrije rendement (zoals wat u aantreft in Amerikaanse staatsobligaties en -wissels) stijgt, verplaatst geld zich van financiële activa naar de veiligheid van gegarandeerd rendement. Als de rente bijvoorbeeld stijgt van 2% naar 4%, wordt een obligatie met een rendement van 5% minder aantrekkelijk. De extra opbrengst zou het risico niet waard zijn. De vraag naar de obligatie zou afnemen en het rendement zou stijgen totdat vraag en aanbod een nieuw evenwicht bereikten.

Het effect van monetair beleid op obligatierendementen

Rentetarieven zijn een belangrijk onderdeel van het monetaire beleid van een land. Het monetaire beleid wordt gevormd en bepaald door een overheidsadministratie en wordt uitgevoerd via haar centrale bank (in de VS is dat de Federal Reserve). Centrale banken zijn zich bewust van hun vermogen om activaprijzen via monetair beleid te beïnvloeden. Ze gebruiken dit vermogen vaak om schommelingen in de economie te matigen. Tijdens recessies proberen ze deflatoire krachten tegen te houden door de rentetarieven te verlagen, wat leidt tot stijgingen van de activaprijzen.

Stijgende activaprijzen hebben een licht stimulerend effect op de economie. Wanneer de obligatierente daalt, resulteert dit in lagere financieringskosten voor bedrijven en de overheid, wat leidt tot hogere uitgaven. Hypotheekrente kan ook dalen, waarbij de vraag naar woningen waarschijnlijk ook zal toenemen.