Diaspora Bond
Wat is een diaspora-obligatie?
Een diaspora- obligatie is een obligatie die door een land wordt uitgegeven aan zijn expats. Met deze obligaties kunnen ontwikkelingslanden die financiering nodig hebben, hulp zoeken bij expats in rijke landen. Diaspora-obligaties bieden migranten kortingen op staatsschulden uit hun thuisland. India en Israël hebben met succes diaspora-obligaties uitgegeven.
Belangrijkste leerpunten
- Diaspora-obligaties worden vaak gebruikt voor infrastructuurprojecten of crisisbestrijding in ontwikkelingslanden, waar meer middelen dan humanitaire hulp nodig zijn.
- Diaspora-obligaties zijn doorgaans succesvol geweest met landen als Israël en India, waar expats een sterk patriottisme hebben en kennis hebben van de vooruitzichten van hun eigen economie.
- Deze obligaties hebben echter doorgaans een laag rendement vanwege de sterke patriottische plichten die expats in hun thuisland voelen.
- Migranten krijgen doorgaans een korting op de schuld van hun thuisland.
- Uitgifte kan soms een uitdaging blijken te zijn, vooral omdat migranten in het verleden onderdrukkende regeringen zijn ontvlucht.
Inzicht in diaspora-obligaties
Diaspora-obligaties worden doorgaans aangeboden aan expats met een lange looptijd en een laag rendement. Op voorwaarde dat expats een beetje patriottisme en kennis van hun thuiseconomie hebben, zullen ze bereid zijn een ondergemiddelde investering te accepteren in vergelijking met een Amerikaanse staatsobligatie met een laag risico.
Ontwikkelingslanden zijn sterk afhankelijk van geldovermakingen en directe buitenlandse investeringen als financieringsbronnen. Steeds grotere geldovermakingen helpen vrienden en families in tijden van nood en helpen niet-ingezetenen om activa thuis te verwerven. Voor deze ontwikkelingslanden is toegang tot internationale markten en markten voor buitenlandse schuld niet altijd vanzelfsprekend. Ontwikkelingslanden zijn onder meer afhankelijk van hulp voor rampenbestrijding en de aanleg van infrastructuur.
Vanwege de geringe geloofwaardigheid, het onvermogen om activa te ondersteunen en / of politieke instabiliteit, kunnen ontwikkelingslanden echter niet altijd het kapitaal verkrijgen dat nodig is om door te gaan met essentiële projecten. Een belangrijk aspect van diaspora-obligaties is het vermogen van een land om goedkoop kapitaal aan te trekken door middel van patriottisme. Expats kunnen veel tekortkomingen van de financiële stabiliteit van een land over het hoofd zien wanneer ze de economische groei van hun thuisland helpen.
Expats in rijke landen beleggen meestal in obligaties die zijn uitgegeven door hun thuisland.
Voordelen en nadelen van diaspora-obligaties
Diaspora-obligaties kunnen zeer nuttig zijn bij de financiering van opkomende en ontwikkelende economieën. Kijkend naar het succes dat India had met de uitgifte van de India Development Bond, Resurgent India Bond en de India Millennium Deposito’s, kan de patriottische toewijding die de diaspora voor zijn land heeft erg belangrijk blijken te zijn.
Ondertussen heeft Israël zijn obligaties uitgegeven voor ontwikkelingsdoeleinden en heeft het ze sinds 1951 op jaarbasis opnieuw uitgegeven. Door gebruik te maken van de patriottische aard van expats kunnen landen efficiënt kapitaal aantrekken voor noodzakelijke projecten zoals infrastructuur of crisisbestrijding, om er maar een paar te noemen.
Er moeten echter veel factoren duidelijk zijn om deze obligaties succesvol te laten zijn, waaronder financiële stabiliteit, internationale steun, algemeen erkende kredietratings, de structuur van de obligatie zelf en het succes van de individuele migranten. Een combinatie van deze factoren speelt een grote rol bij het vertrouwen van investeerders in het eigen land. In een tijd waarin opkomende economieën het moeilijk kunnen vinden om middelen veilig te stellen buiten de humanitaire hulp, kunnen diaspora-obligaties als schuldinstrument een belangrijke introductie op de buitenlandse schuldmarkt blijken te zijn.
Voorbeeld van een diaspora-obligatie
Obligaties in India en diaspora
In het geval van India heeft het bereiken van de diaspora in tijden van nood aanzienlijke voordelen gehad. India geeft alleen obligaties uit aan niet-residentiële indianen (NRI). Door deze obligaties uitsluitend aan Indiërs uit te geven, worden ze gestimuleerd om te investeren in een instrument met beperkte beschikbaarheid. Met name de exclusiviteit kan worden toegeschreven aan het feit dat deze obligaties betalen in een binnenlandse valuta in plaats van een harde valuta zoals de Amerikaanse dollar. Er wordt aangenomen dat Indiërs eerder geneigd zijn om lokale valuta aan te houden, omdat ze nog steeds activa in het land hebben.
Deze overtuiging wordt ondersteund door het hoge niveau van geldovermakingen dat nog steeds naar India stroomt. Het land had in 2019 een instroom van $ 82,2 miljard aan overmakingen. Overmakingen suggereren dat expats een blijvende band hebben met individuen in hun thuisland.
Hoewel migranten profiteren van patriottische kortingen op diaspora-obligaties, bieden deze financiële instrumenten doorgaans lage opbrengsten. In plaats van financiering te zoeken via buitenlandse schuldmarkten, heeft India de beperkingen en druk voor maatschappelijke en structurele hervormingen vermeden.
Obligaties van Israël en diaspora
In 1951 voerde de Ontwikkelingsmaatschappij van Israël een programma uit om hulp te zoeken bij de diaspora met als doel deviezen voor de staat bijeen te brengen. De jaarlijkse uitgifte van deze obligaties wordt gezien als een stabiele bron van buitenlandse leningen, terwijl Israël ook de banden met zijn expats kan behouden.
Terwijl Israël tijdens de financiële crisis hulp zocht als middel om infrastructuur te bouwen in plaats van hulp, zijn de investeringen in tijden van nood sterk gestegen. De jaarlijkse verkoop van DCI-obligaties steeg met ongeveer $ 150 miljoen tijdens de Yom Kippoer-oorlog van 1973 vergeleken met het voorgaande jaar en met $ 500 miljoen tijdens de terroristische aanslagen van 11 september 2001.
Obligaties in Nigeria en diaspora
Het succes van India en Israël met diaspora-obligaties is geen blauwdruk voor andere landen gebleken. Investeerders aantrekken is moeilijk zonder een passende basis. De Millennium Corporate Bond van Ethiopië kan gedeeltelijk worden toegeschreven aan politieke instabiliteit, gebrek aan door financiële middelen gedekte activa, betalingen in lokale valuta en premies met een laag risico. Nigeria zal vergelijkbare obstakels als Ethiopië tegenkomen bij het aantrekken van investeringen, maar Nigeria heeft de uitgifte op een meer geloofwaardige manier benaderd.
Net als Israël registreert Nigeria zijn obligaties bij de Amerikaanse Securities and Exchange Commission (SEC), wat inhoudt dat aan veel voorschriften moet worden voldaan.4 Het registreren van schuldbewijzen bij de SEC vereist dekking van de registratiekosten en een strikte openbaarmaking en transparantie van activa. Dit geeft de Nigeriaanse obligaties open toegang voor Amerikaanse particuliere beleggers, wat de Ethiopische Millennium Bond vermeed.