Hoe lang zijn kredietbeoordelingen geldig?
Bedrijven hebben twee manieren om kapitaal aan te trekken om hun groei of andere zakelijke behoeften te financieren : eigen vermogen en schuldfinanciering. Kapitaalfinanciering neemt meestal de vorm aan van de uitgifte van aandelen aan het publiek en resulteert erin dat investeerders een deel van het bedrijf bezitten. Schuldfinanciering kan in twee vormen voorkomen: leningen of obligatie-uitgiftes.
Leningen omvatten eenvoudigweg het ontvangen van een geldbedrag van een bank en het binnen een bepaald tijdsbestek met rente betalen. Obligatie-uitgiften zijn schuldeffecten die zijn uitgegeven door een bedrijf of een ander agentschap en worden verkocht aan een investeerder. Het bedrijf ontvangt een vooruitbetaling van de obligatiekoper en verricht regelmatig rentebetalingen aan de obligatiehouder en een terugbetaling van de hoofdsom op het moment dat de obligatie vervalt.
Bij het kopen van een obligatie wil een belegger, net als bij elk ander activum, weten hoe riskant de investering is. Hoe groot is de kans dat ze hun rentebetalingen en de hoofdsom op de eindvervaldag van het bedrijf zullen ontvangen? Wat voor financiële toestand is het bedrijf in de zin dat het zijn schuldverplichtingen kan nakomen? Of zal het zijn betalingen in gebreke blijven?
Wanneer een bedrijf, een overheidsinstantie of een gemeente een schuldtitel uitgeeft, wordt er meestal door een investeerder om een kredietwaardigheid gevraagd. De rating wordt gepubliceerd zodat beleggers de kredietwaardigheid van de emittent kunnen beoordelen en de risico’s kunnen inschatten die gepaard gaan met het kopen van zijn schuld.
Belangrijkste leerpunten
- Bedrijven maken gebruik van eigen vermogen of schuldfinanciering om hun groei of andere zakelijke behoeften te financieren.
- Kapitaalfinanciering betreft de verkoop van aandelen op effectenbeurzen aan investeerders die vervolgens eigenaar worden van het bedrijf.
- Schuldfinanciering omvat leningen van banken of obligatie-uitgiften aan investeerders.
- Bij obligatie-uitgiftes moet een bedrijf regelmatig rentebetalingen doen aan obligatiehouders en de hoofdsom terugbetalen op het moment dat de obligatie vervalt.
- Om te bepalen hoe riskant een obligatiebelegging is, kijken beleggers naar de kredietwaardigheid van bedrijven, overheidsinstanties of andere entiteiten die obligaties uitgeven.
- De drie belangrijkste entiteiten die analyses uitvoeren en kredietbeoordelingen verstrekken, zijn Standard and Poor’s (S&P), Moody’s en Fitch Ratings.
- Kredietbeoordelingen worden gewoonlijk elk kwartaal bijgewerkt met een beoordeling van de meest recente financiële status van de entiteit. Jaarlijkse updates gaan meestal gepaard met een langere analyse.
Ratingbureaus
Er zijn verschillende ratingbureaus die een grondige analyse van de financiën van een emittent maken en een rating toekennen op basis van hun bevindingen. De rating wordt doorgaans driemaandelijks herzien en aangepast, waarbij jaarlijks een volledige analyse wordt verstrekt voor emittenten met een hoger volume.
De drie belangrijkste kredietbeoordelaars zijn Moody’s, Standard and Poor’s en Fitch Ratings. Het indenture wordt terugbetaald.
Nadat de analist de financiële sterkte van het bedrijf heeft beoordeeld, komt een raad van ratinganalisten bijeen om samen te werken aan het vinden van een geschikte rating voor de huidige staat van de uitgevende instelling. De uiteindelijke rating wordt via een persbericht aan de uitgevende instelling en het publiek bekendgemaakt.
Na de initiële kwartaalwinstinformatie vrijgeeft.
Beoordelingen kunnen ook worden bijgewerkt vóór een regelmatig geplande beoordeling als er belangrijk nieuws is of als een bedrijf actie onderneemt. Bijvoorbeeld, als een bedrijf besluit over een overname of releases een nieuw product, of spins uit een deel van haar activiteiten, ratingbureaus zal de nieuwe informatie en de impact op het bedrijf te beoordelen, en bevestigt dan de bestaande classificatie of bijwerken. Kredietbeoordelingen zijn altijd toekomstgericht.
Als een ratingbureau een kredietrating niet driemaandelijks of jaarlijks heeft bijgewerkt, is de laatste kredietrating de geldige. Een kredietwaardigheid vervalt niet. Het is ook belangrijk op te merken dat ratingbureaus geen beleggingsaanbevelingen doen. Ze geven niet aan of een belegger de belegging moet kopen of verkopen, maar geven eenvoudigweg een analyse van de kredietkwaliteit van de entiteit die de belegger kan gebruiken in zijn besluitvormingsproces.
Kredietbeoordelingen
Elk van de ratingbureaus heeft zijn eigen ratingschema, hoewel de schema’s sterk op elkaar lijken. Beoordelingen worden meestal toegewezen aan letterbeoordelingen. Het ratingschema van S&P begint bijvoorbeeld bij AAA, de hoogste rating, die de beste kredietkwaliteit aangeeft, en eindigt bij D, de laagste rating, waarmee wordt aangegeven dat de kredietkwaliteit van de laagste kwaliteit is.
Evenzo begint het ratingschema van Moody’s bij Aaa en eindigt het bij C. Het is algemeen bekend dat alle kredietratings zijn onderverdeeld in investment grade en non-investment grade ratings. Investment-grade ratings zijn die met een goede kredietkwaliteit met een laag risico op wanbetaling, terwijl non-investment grade ratings die zijn met een slechte kredietkwaliteit en een hoog risico op wanbetaling.
Het komt neer op
Kredietbeoordelingen helpen schuldbeleggers het risico van het kopen van een schuldverplichting in te schatten. De ratings worden verstrekt door ratingbureaus; de drie meest voorkomende zijn S&P, Moody’s en Fitch Ratings. Kredietratings werken op een schaal en zijn ofwel investment grade of non-investment grade, waardoor beleggers prudente investeringskeuzes kunnen maken. Kredietbeoordelingen worden meestal elk kwartaal bijgewerkt of telkens wanneer er belangrijk nieuws wordt gepubliceerd dat mogelijk van invloed kan zijn op de kredietwaardigheid van een entiteit.