International Accounting Standards (IAS)
Wat zijn International Accounting Standards (IAS)?
International Accounting Standards (IAS) zijn oudere boekhoudnormen die zijn uitgegeven door de International Accounting Standards Board (IASB), een onafhankelijke internationale normalisatie-instelling gevestigd in Londen. De IAS is in 2001 vervangen door International Financial Reporting Standards (IFRS).
Internationale boekhouding is een subset van boekhouding die bij het in evenwicht brengen van boeken rekening houdt met internationale boekhoudnormen.
Belangrijkste leerpunten
- International Accounting Standards werden in 2001 vervangen door de International Financial Reporting Standards (IFRS)
- Momenteel zijn de Verenigde Staten, Japan en China de enige grote kapitaalmarkten zonder IFRS-mandaat
- Het Amerikaanse orgaan voor boekhoudnormen werkt sinds 2002 samen met de Financial Accounting Standards Board om de Amerikaanse boekhoudprincipes (GAAP) en IFRS te verbeteren en samen te brengen.
Inzicht in International Accounting Standards (IAS)
International Accounting Standards (IAS) waren de eerste internationale standaarden voor jaarrekeningen die werden uitgevaardigd door het International Accounting Standards Committee (IASC), opgericht in 1973. Het doel was toen, zoals het nu is, om het gemakkelijker te maken om bedrijven over de hele wereld te vergelijken, de transparantie en het vertrouwen in financiële verslaglegging vergroten en de wereldhandel en investeringen stimuleren.
Wereldwijd vergelijkbare boekhoudnormen bevorderen transparantie, verantwoordingsplicht en efficiëntie op financiële markten over de hele wereld. Dit stelt investeerders en andere marktdeelnemers in staat om weloverwogen economische beslissingen te nemen over investeringsmogelijkheden en -risico’s en verbetert de kapitaalallocatie. Universele standaarden verlagen ook aanzienlijk de rapportage- en regelgevingskosten, vooral voor bedrijven met internationale activiteiten en dochterondernemingen in meerdere landen.
Op weg naar nieuwe wereldwijde boekhoudnormen
Sinds de vervanging van de IASC door de IASB is er aanzienlijke vooruitgang geboekt bij de ontwikkeling van één reeks hoogwaardige wereldwijde boekhoudnormen. IFRS is aangenomen door de Europese Unie, waardoor de Verenigde Staten, Japan (waar vrijwillige acceptatie is toegestaan) en China (dat zegt toe te werken naar IFRS) de enige grote kapitaalmarkten zijn zonder een IFRS-mandaat. Vanaf 2018 vereisten 144 rechtsgebieden het gebruik van IFRS voor alle of de meeste beursgenoteerde ondernemingen, en nog eens 12 rechtsgebieden staan het gebruik ervan toe.
Wereldwijd vergelijkbare boekhoudnormen bevorderen transparantie, verantwoordingsplicht en efficiëntie op financiële markten over de hele wereld.
De Verenigde Staten onderzoeken de toepassing van internationale standaarden voor jaarrekeningen. Sinds 2002 werken het Amerikaanse orgaan voor boekhoudnormen, de Financial Accounting Standards Board (FASB) en de IASB samen aan een project ter verbetering en convergentie van de algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP) en IFRS in de VS. Hoewel de FASB en IASB samen normen hebben uitgevaardigd, duurt het convergentieproces veel langer dan verwacht, deels vanwege de complexiteit van de implementatie van de Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act.
De Securities and Exchange Commission (SEC), die de Amerikaanse effectenmarkten reguleert, steunt al lang in principe hoogwaardige wereldwijde boekhoudnormen en blijft dit doen. In de tussentijd, omdat Amerikaanse investeerders en bedrijven routinematig biljoenen dollars in het buitenland investeren, is het van cruciaal belang om de overeenkomsten en verschillen tussen US GAAP en IFRS volledig te begrijpen. Een conceptueel verschil: IFRS wordt beschouwd als een meer op principes gebaseerd boekhoudsysteem, terwijl GAAP meer op regels is gebaseerd.