Is industrialisatie goed voor de economie?
Industrialisatie is het proces waarmee een economie verschuift van primair agrarische productie naar in massa geproduceerde en technologisch geavanceerde goederen en diensten. Deze fase wordt gekenmerkt door exponentiële productiviteitssprongen, verschuivingen van arbeidskrachten op het platteland naar arbeidskrachten in de stad en een hogere levensstandaard. Door typische metingen, zoals inkomen per hoofd van de bevolking of arbeidsproductiviteit, kan industrialisatie worden beschouwd als de belangrijkste economische ontwikkeling in de geschiedenis van de mensheid.
Belangrijkste leerpunten
- Industrialisatie heeft een belangrijke rol gespeeld in de economische ontwikkeling van de wereld.
- Het proces heeft de productiviteit verbeterd en massaproductie mogelijk gemaakt, wat de levensstandaard heeft verhoogd.
- De menselijke productiviteit en levensstandaard bleven relatief onveranderd vanaf het begin van het agrarische tijdperk rond 8000 tot 5000 voor Christus tot de eerste industrialisatie in Groot-Brittannië begon in 1760.
- Door industrialisatie hebben we gezien dat er meer goederen in minder tijd geproduceerd werden, meer tijd voor recreatie en vrije tijd, en een stijging van het reële inkomen.
De belangrijkste industriële verschuivingen in de westerse economieën vonden plaats tijdens de industriële revolutie van de 18e en 19e eeuw. Economische historici wijzen vaak op vier belangrijke nationale industrialisaties:
- De oorspronkelijke industrialisatie in Groot-Brittannië tussen 1760 en 1860.
- De industrialisatie van de Verenigde Staten van 1790 tot 1870.
- De ongeëvenaarde industriële winsten in Japan tussen de jaren 1880 en 1970.
- De industrialisatie van China van 1960 tot de huidige tijd.
Economische groei
Er bestaan enkele bekende methoden om reële economische groei te genereren. De eerste is handelsspecialisatie, waardoor een arbeider beter in staat is een activiteit uit te voeren door middel van opleiding, training en inzicht. Specialisatie heeft de neiging om van nature plaats te vinden, aangezien actoren proberen hun winst uit handel te verbeteren.
De tweede bekende methode is door middel van verbeterde kapitaalgoederen; betere tools leiden tot meer productiviteit per arbeidsuur. Zo kan een 18-wieler veel efficiënter goederen over een afstand vervoeren dan een man met fiets en rugzak.
De laatste methode om de productiviteit te verbeteren, is het ontdekken van voorheen ongebruikte bronnen. Voorbeelden van deze methode zijn de ontdekking van oliebronnen in de jaren 1850 of de uitvinding van internet.
Wanneer er sneller meer goederen kunnen worden geproduceerd, dalen de kosten om die goederen te verwerven. Dalende werkelijke kosten maken het voor individuen en gezinnen gemakkelijker om die goederen te kopen. Dit verhoogt de levensstandaard. Zonder verhoging van de productiviteit zouden de meeste gezinnen geen koelkasten, auto’s, computers, tv’s, elektriciteit, stromend water of een groot aantal andere goederen hoeven te bezitten.
Industrialisatie en groei
Volgens schattingen van het bijkantoor van de Federal Reserve in Minneapolis waren de menselijke productiviteit en de bijbehorende levensstandaard in wezen ongewijzigd vanaf het begin van het landbouwtijdperk rond 8000 tot 5000 voor Christus tot 1750 na Christus. Dat begon allemaal te veranderen in Groot-Brittannië in 1760. Gemiddeld inkomen en het bevolkingsniveau begon een ongekende, aanhoudende toename. Het bruto binnenlands product (bbp) per hoofd van de bevolking, dat al duizenden jaren was vastgesteld, groeide dramatisch met de opkomst van de moderne kapitalistische economie.
Economisch historicus Deirdre McCloskey, die in 2004 in de Cambridge University Press schreef, stelde dat industrialisatie “zeker de belangrijkste gebeurtenis in de geschiedenis van de mensheid was sinds de domesticatie van dieren en planten, misschien wel de belangrijkste sinds de uitvinding van de taal”. Niet alle historici zijn het eens over de vonk die de industriële revolutie deed ontbranden. De meeste economen wijzen op de veranderingen in de juridische en culturele grondslagen in Groot-Brittannië die vrije handel mogelijk maakten en ondernemers de ruimte en prikkels gaven om risico’s te nemen, te innoveren en winst te maken.
Voortgang van de industriële revolutie
Gedurende deze periode is de marginale productiviteit dramatisch gestegen door de ontwikkeling van betere kapitaalgoederen, zoals de stoommachine, en de beheersing van nieuwe productietechnieken, zoals de lopende band. Er werden relatief meer goederen geproduceerd in relatief minder tijd. Meer en beter voedsel ondersteunde de bevolkingsgroei en bestreed ondervoeding. Er bleef meer tijd over voor onderwijs, innovatie en recreatie. De gemiddelde reële inkomens stegen dramatisch, waardoor de vraag naar betere goederen en diensten alleen maar toenam.