Bevel
Wat is een bevel?
Een rechterlijk bevel is een gerechtelijk bevel waarbij een persoon of entiteit wordt verplicht om te stoppen met doen of anderszins een specifieke actie te ondernemen.
Er zijn drie hoofdtypen bevelen: tijdelijke huisverboden, voorlopige bevelen en permanente bevelen.
Belangrijkste leerpunten
- Een gerechtelijk bevel is een juridische uitspraak van een rechter die een persoon of een andere entiteit verplicht om een actie stop te zetten of te starten.
- De drie belangrijkste gevallen van een bevel zijn huisverbod, voorlopige (tijdelijke) bevelen en permanente bevelen.
- Staakt-en-stop-bevelen zijn een veelvoorkomend soort bevel dat van een individu of entiteit vraagt om een activiteit stop te zetten.
Injuncties begrijpen
Huisverbod en voorlopige bevelen worden doorgaans vroeg in een gerechtelijke procedure uitgevaardigd wanneer de rechtbank het erover eens is dat dit in de toekomst schadelijke acties van een verdachte kan voorkomen. Zo wordt een huisverbod vaak gebruikt om te voorkomen dat een verdachte contact heeft met een eiser. Voorlopige en permanente bevelen worden uitgevaardigd op basis van bewijs dat door een eiser in een civiele zaak wordt overgelegd.
Een voorbeeld van een voorlopige voorziening zou kunnen zijn wanneer een getrouwd stel een bedrijf heeft en een scheiding doormaakt. Misschien is er een geschil over wie eigenaar is van of zeggenschap heeft over het bedrijf en zijn activa. Als de echtgenoot eenzijdige zakelijke beslissingen probeert te nemen, kan de vrouw een tijdelijk bevel aanvragen om te voorkomen dat bepaalde zakelijke activiteiten plaatsvinden totdat de rechtbank een beslissing heeft genomen over de eigendomskwestie.
Een rechterlijk bevel wordt ook gebruikt door een rechtbank wanneer geldelijke restitutie niet voldoende is om de schade te herstellen. Naast het geven van een financieel oordeel tegen een verdachte, kan een rechtbank bijvoorbeeld een permanent bevel uitvaardigen waarin wordt bevolen dat de verdachte niet deelneemt aan een bepaalde activiteit of bedrijf.
Een bevel verkrijgen
Om een tijdelijk bevel te krijgen, moet een eiser de rechtbank doorgaans aantonen dat het waarschijnlijk is dat zij de verdiensten van hun zaak zullen overtreffen, dat mogelijke schade kan worden opgelopen als het bevel niet wordt verleend, dat de mogelijke schade groter is dan wat dan ook. schade die het bevel de tegenpartij kan berokkenen, en dat het voordeel of de schade voor de partijen billijk is.
Om een permanent bevel te krijgen, zal de eiser moeten aantonen dat ze een onherstelbare schade hebben geleden, dat een geldelijke schadevergoeding alleen niet toereikend is, dat het bevel gerechtvaardigd is gezien het evenwicht tussen de ontberingen tussen de partijen, en dat het bevel zou het algemeen belang niet schaden.
Voorbeeld: ophouden en ophouden
Een last onder dwangsom legt een bedrijf of persoon een verbod op de activiteiten die als verdacht worden beschouwd. Een last onder dwangsom kan de vorm aannemen van een tijdelijk bevel totdat een proces kan worden gehouden om de uitkomst vast te stellen of een permanent bevel nadat het proces is afgelopen.
Of het nu tijdelijk of permanent is, een last onder dwangsom is wettelijk bindend. Een dergelijk bevel wordt uitgevaardigd door een overheidsinstantie of rechtbank wanneer deze ervan overtuigd is dat er reden is om aan te nemen dat er een illegale of schadelijke activiteit plaatsvindt waarbij de overtreder moet stoppen met de activiteit. Afhankelijk van de situatie kan verdere actie, zoals een proces, nodig zijn, of het bevel kan permanent zijn.