Insider
Wat is een insider?
Insider is een term die een directeur of senior functionaris van een beursgenoteerd bedrijf beschrijft, evenals elke persoon of entiteit die op voordelige wijze meer dan 10% van de stemgerechtigde aandelen van een bedrijf bezit. Voor doeleinden van handel met voorkennis wordt de definitie uitgebreid tot iedereen die de aandelen van een bedrijf verhandelt op basis van materiële niet-openbare kennis. Insiders moeten voldoen aan strikte openbaarmakingsvereisten met betrekking tot de verkoop of aankoop van de aandelen van hun bedrijf.
Belangrijkste leerpunten
- Een insider is een directeur, senior functionaris, entiteit of persoon die meer dan 10% van de stemgerechtigde aandelen van een beursgenoteerd bedrijf bezit.
- In de Verenigde Staten heeft de Securities and Exchange Commission (SEC) strikte regels opgesteld om te voorkomen dat insiders zich bezighouden met handel met voorkennis.
- Handel met voorkennis is wanneer insiders aandelen van een bedrijf kopen of verkopen op basis van materiële informatie die niet direct beschikbaar is voor het grote publiek.
Een insider begrijpen
teruggave van winsten en boetes, evenals opsluiting voor ernstige overtredingen.
In de Verenigde Staten stelt de Securities and Exchange Commission (SEC) regels op met betrekking tot handel met voorkennis. Hoewel de term vaak de connotatie heeft van illegale activiteiten, kunnen insiders van bedrijven legaal aandelen in hun bedrijf kopen, verkopen of verhandelen als ze de SEC hiervan op de hoogte stellen. Kopen met voorkennis is legaal zolang de koper informatie gebruikt die direct beschikbaar is voor het publiek.
Sommige beleggers letten goed op de verhoogde niveaus van kopen met voorkennis, aangezien dit een signaal kan zijn dat een aandeel ondergewaardeerd is en dat de aandelenkoers op het punt staat te stijgen.
Soorten insiders
Er zijn verschillende groepen mensen die de SEC als insiders beschouwt. Beleggers verkrijgen voorkennis door hun werk als bedrijfsdirecteur, functionaris of werknemer. Als ze de informatie delen met een vriend, familielid of zakenpartner en de persoon die de fooi ontvangt, wisselt aandelen in het bedrijf uit, dan is hij ook een insider.
Werknemers van andere bedrijven die in staat zijn om voorkennis te verkrijgen, zoals banken, advocatenkantoren of bepaalde overheidsinstellingen, kunnen zich ook schuldig maken aan illegale handel met voorkennis. Handel met voorkennis is een schending van het vertrouwen dat beleggers stellen in de effectenmarkt en ondermijnt een gevoel van eerlijkheid bij het beleggen.
Voorbeelden van handel met voorkennis
In een van de eerste gevallen van handel met voorkennis na de oprichting van de Verenigde Staten, gebruikte William Duer, een assistent van de minister van Financiën, informatie die hij uit zijn overheidspositie had opgedaan om zijn aankoop van obligaties te begeleiden. Duers ongebreidelde speculatie creëerde een bubbel, die culmineerde in de paniek van 1792.
Albert Wiggin was een gerespecteerd hoofd van de Chase National Bank die voorkennis en familiebedrijven gebruikte om tegen zijn eigen bank te wedden. Toen de aandelenmarkt in 1929 crashte, verdiende Wiggin $ 4 miljoen. Als gevolg van dit incident werd in 1934 de Securities Act van 1933 herzien met strengere voorschriften tegen handel met voorkennis.
Martha Stewart werd veroordeeld voor handel met voorkennis toen ze de verkoop van 4.000 aandelen van ImClone Systems Inc. beval tegen $ 50 per aandeel, enkele dagen voordat de Food and Drug Administration (FDA) het nieuwe kankermedicijn van het bedrijf verwierp. Na de aankondiging daalde de koers van het aandeel naar $ 10 per aandeel. Voor haar rol kreeg Stewart een boete van $ 30.000 en bracht ze vijf maanden door in de gevangenis.