Internationale financiën
Wat is internationale financiën?
Internationale financiën, ook wel bekend als internationale macro-economie, is de studie van monetaire interacties tussen twee of meer landen, waarbij de nadruk ligt op gebieden zoals directe buitenlandse investeringen en valutakoersen.
Belangrijkste leerpunten
- Internationale financiering is de studie van monetaire interacties die plaatsvinden tussen twee of meer landen.
- Internationale financiering richt zich op gebieden zoals directe buitenlandse investeringen en valutakoersen.
- Door de toenemende globalisering is het belang van internationale financiën vergroot.
- Een initiatief dat bekend staat als het Bretton Woods-systeem is voortgekomen uit een conferentie in 1944 die door 40 landen werd bijgewoond en heeft tot doel de internationale monetaire uitwisselingen en het beleid te standaardiseren in een bredere poging om de economische stabiliteit na de Tweede Wereldoorlog te koesteren.
Inzicht in internationale financiën
Internationale financiën houden zich bezig met de economische interacties tussen meerdere landen, in plaats van zich strikt op individuele markten te concentreren. Internationaal financieel onderzoek wordt uitgevoerd door grote instellingen zoals de International Finance Corp. (IFC) en het National Bureau of Economic Research (NBER). Bovendien heeft de Amerikaanse Federal Reserve een divisie die zich bezighoudt met het analyseren van beleid dat relevant is voor de Amerikaanse kapitaalstroom, buitenlandse handel en de ontwikkeling van mondiale markten.
International Finance analyseert de volgende specifieke studiegebieden:
- Het Mundell-Fleming-model, dat de interactie tussen de goederenmarkt en de geldmarkt bestudeert, is gebaseerd op de veronderstelling dat het prijsniveau van die goederen vaststaat.
- International Fisher Effect is een internationale financiële theorie die ervan uitgaat dat de nominale rentetarieven schommelingen in de contante wisselkoers tussen landen weerspiegelen.
- De theorie van het optimale valutagebied stelt dat bepaalde geografische regio’s de economische efficiëntie zouden maximaliseren als het hele gebied één valuta zou aannemen.
- Koopkrachtpariteit is het meten van prijzen in verschillende gebieden met behulp van een specifiek goed of een specifieke reeks goederen om de absolute koopkracht tussen verschillende valuta’s te vergelijken.
- Rentepariteit beschrijft een evenwichtstoestand waarin beleggers onverschillig staan tegenover rentetarieven die zijn verbonden aan bankdeposito’s in twee afzonderlijke landen.
Voorbeeld van internationale instellingen voor internationale financiën
Het Bretton Woods-systeem
Het Bretton Woods-systeem werd gecreëerd tijdens de Bretton Woods-conferentie in 1944, waar de 40 deelnemende landen overeenkwamen om een vast wisselkoerssysteem in te voeren. Het collectieve doel van dit initiatief was om internationale monetaire uitwisselingen en beleid te standaardiseren in een bredere poging om stabiliteit na de Tweede Wereldoorlog te creëren.
De Bretton Woods-conferentie was de katalysator voor de ontwikkeling van internationale instellingen die een fundamentele rol spelen in de wereldeconomie. Deze omvatten het Internationaal Monetair Fonds (IMF), een consortium van 189 landen dat zich toelegt op het creëren van wereldwijde monetaire samenwerking, en de Internationale Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling, die later bekend werd als de Wereldbank.
Speciale overwegingen
Internationale handel is misschien wel de belangrijkste beïnvloeder van mondiale welvaart en groei. Maar er zijn zorgen over het feit dat de Verenigde Staten zijn verschoven van de grootste internationale schuldeiser naar de grootste internationale schuldenaar ter wereld, die overtollige bedragen aan financiering van organisaties en landen op mondiale basis heeft geabsorbeerd. Dit kan op onvoorziene manieren gevolgen hebben voor de internationale financiën.
Internationale financiering omvat het meten van het politieke en valutarisico dat gepaard gaat met het beheren van multinationale ondernemingen.