Liability Driven Investment (LDI)
Wat zijn aansprakelijkheidsgedreven investeringen?
Een aansprakelijkheidsgedreven investering, ook wel aansprakelijkheidsgedreven beleggen genoemd, is in de eerste plaats bedoeld om voldoende activa te verwerven om alle huidige en toekomstige verplichtingen te dekken . Dit type beleggen is gebruikelijk bij toegezegde pensioenregelingen, omdat de betrokken verplichtingen vrij vaak oplopen tot miljarden dollars bij de grootste pensioenregelingen.
Inzicht in Liability Driven Investments (LDI)
De verplichtingen van pensioenregelingen op basis van vaste toezeggingen, die zijn opgebouwd als het directe resultaat van de gegarandeerde pensioenen die ze bij pensionering moeten verstrekken, zijn perfect gepositioneerd om te profiteren van door verplichtingen gedreven beleggingen. Beleggen in aansprakelijkheid is echter een behandeling die verschillende klanten kunnen gebruiken.
Belangrijkste leerpunten
- Aansprakelijkheidsgedreven beleggingen worden gewoonlijk gebruikt in toegezegd-pensioenregelingen of andere vastrentende regelingen om huidige en toekomstige verplichtingen te dekken door middel van acquisities van activa.
- De algemene benadering van op aansprakelijkheid gebaseerde investeringsplannen bestaat uit het minimaliseren en beheren van het aansprakelijkheidsrisico, gevolgd door het genereren van vermogensrendementen.
Aansprakelijkheidsgedreven investering voor individuele klanten
Voor een gepensioneerde begint het gebruik van de LDI-strategie met het schatten van het bedrag aan inkomen dat het individu nodig heeft voor elk volgend jaar. Alle potentiële inkomsten, inclusief socialezekerheidsuitkeringen, worden in mindering gebracht op het jaarlijkse bedrag dat de gepensioneerde nodig heeft, wat helpt bij het bepalen van het bedrag dat de gepensioneerde moet opnemen uit zijn pensioenportefeuille om te voldoen aan het vastgestelde inkomen dat jaarlijks nodig is.
De jaarlijkse opnames worden dan de verplichtingen waarop de LDI-strategie zich moet concentreren. De portefeuille van de gepensioneerde moet zodanig beleggen dat het individu de nodige kasstromen krijgt om aan de jaarlijkse opnames te voldoen, rekening houdend met periodieke uitgaven, inflatie en andere incidentele uitgaven die zich het hele jaar door voordoen.
Aansprakelijkheidsgestuurd beleggen voor pensioenfondsen
Voor een pensioenfonds of pensioenregeling die gebruikmaken van de LDI-strategie, moet de focus liggen op het vermogen van het pensioenfonds. Meer specifiek zou de nadruk moeten liggen op de verzekeringen die aan gepensioneerden en werknemers worden gedaan. Deze garanties worden de verplichtingen waarop de strategie zich moet richten. Deze strategie staat in schril contrast met de beleggingsbenadering die de aandacht vestigt op de activazijde van de balans van een pensioenfonds.
Er is niet één overeengekomen benadering of definitie voor de specifieke acties die worden ondernomen met betrekking tot de LDI. Beheerders van pensioenfondsen gebruiken vrij vaak verschillende benaderingen onder de vlag van de LDI-strategie. In grote lijnen hebben ze echter twee doelstellingen. De eerste is om het risico van verplichtingen te beheren of te minimaliseren. Deze risico’s variëren van een verandering in rentetarieven tot valuta-inflatie omdat ze een direct effect hebben op de financieringsstatus van de pensioenregeling.
Om dit te doen, zou het bedrijf kortlopende verplichtingen in de toekomst kunnen projecteren om een geschikt risicocijfer te bepalen. De tweede doelstelling is het genereren van rendement uit beschikbare activa. In dit stadium kan het bedrijf op zoek gaan naar eigenvermogens- of schuldinstrumenten die opbrengsten genereren die evenredig zijn met de geschatte verplichtingen.
Er zijn een aantal belangrijke tactieken die lijken te herhalen onder de LDI-strategie.
Er is vaak sprake vanafdekking, geheel of gedeeltelijk, om de blootstelling van het fonds aan inflatie en rentetarieven te blokkeren of te beperken, aangezien deze risico’s vaak afnemen van het vermogen van het fonds om de beloften die het aan de leden heeft gedaan, na te komen.
In het verleden werden obligaties vaak gebruikt om renterisico’s gedeeltelijk af te dekken, maar de LDI-strategie richt zich meestal op het gebruik van swaps en diverse andere derivaten. Welke benadering ook wordt gebruikt, volgt doorgaans een ‘glijpad’ dat erop gericht is risico’s – zoals rentetarieven – in de loop van de tijd te verminderen en rendementen te behalen die de groei van de verwachte pensioenverplichtingen evenaren of overtreffen.
Voorbeelden van LDI-strategieën
Als een belegger een extra inkomen van $ 10.000 nodig heeft dat verder gaat dan wat socialezekerheidsbetalingen bieden, kan hij een LDI-strategie implementeren door obligaties te kopen die ten minste $ 10.000 aan jaarlijkse rentebetalingen zullen opleveren.
Beschouw als tweede voorbeeld het geval van een pensioenbedrijf dat 5% rendement moet genereren voor de activa in zijn portefeuille. De gemakkelijkste optie voor het bedrijf is om de beschikbare middelen te investeren in een aandeleninvestering die het vereiste rendement genereert. Als alternatief kan het een LDI-benadering gebruiken om een schatting te maken van zijn investering in twee segmenten.
De eerste is een inkomensinstrument uit hoofde van toegezegde pensioenrechten voor consistente rendementen (als een strategie om het aansprakelijkheidsrisico te minimaliseren) en het resterende bedrag gaat naar een eigen-vermogensinstrument om rendement uit activa te genereren. Aangezien het doel van een LDI-strategie is om het huidige en toekomstige aansprakelijkheidsrisico af te dekken, is het theoretisch mogelijk dat de gegenereerde rendementen in de loop van de tijd naar de vastrentende categorie worden verplaatst.