Een kijkje in trends in buitenlandse directe investeringen
Van landen die net beginnen met moderniseren tot de rijke landenclub van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO), de wereld is overspoeld met ontwikkelingskansen. Terwijl centrale bankiers controle hebben over het monetaire niveau van een economie en politici de fiscale zaken beheersen, kunnen deze twee groepen de groei vaak niet op gang brengen zonder hulp van buitenaf. Voer buitenlandse directe investeringen (FDI) in. In eenvoudige bewoordingen zijn het in- of uitstroom van kapitaal van het ene land naar het andere, met veelvoorkomende voorbeelden van bedrijven die fabrieken in het buitenland bouwen of investeren in de ontwikkeling van een olieveld.
Landen met de meeste directe buitenlandse investeringen
Elk jaar meer dan $ 1 biljoen dollar in de directe buitenlandse investeringen in landen over de hele wereld, maar de verdeling is verre van gelijk. Volgens de VN-conferentie over handel en ontwikkeling (UNCTAD) waren de landen met het grootste aandeel van directe buitenlandse investeringen in het bbp in 2011:
- Liberia
- Mongolië
- Hongkong SAR (China)
- Sierra Leone
- Luxemburg
- Singapore
- Congo republiek
- Belgie
- Tsjaad
- Guinea
Opvallend aan deze lijst is dat de economieën in twee kampen vallen: landen die bekend staan om de ontwikkeling van natuurlijke hulpbronnen en landen die bekend staan om de financiële zakelijke dienstverlening. Mongolië, Liberia, Guinee en Congo beschikken over aanzienlijke delfstoffen en hebben de aandacht getrokken van grote mijnbouwbedrijven zoals ArcelorMittal (NYSE: MT ). Anderen staan bekend om het soort offshore-bankbedrijven dat individuen gebruiken om elders belastingen te ontwijken.
Besparingen door totale directe buitenlandse investeringen
Bekijk FDI als percentage van het BBP geeft niet aan de omvang van de economie wordt geïnvesteerd in. Een aantal van de hierboven genoemde economieën zijn veel groter / kleiner dan anderen in termen van BBP alleen, en wanneer je rang economieën van de totale DBI dollars ontving de beeld verandert bijna volledig.
- Verenigde Staten: $ 258 miljard
- China: $ 220 miljard
- België: $ 102 miljard
- Hong Kong (China): $ 90 miljard
- Brazilië: $ 72 miljard
- Australië: $ 66 miljard
- Singapore: $ 64 miljard
- Rusland: $ 53 miljard
- Frankrijk: $ 45 miljard
- Canada: $ 40 miljard
Deze 10 landen ontvingen samen meer dan de helft van de wereldwijde directe buitenlandse investeringen, waarbij de Verenigde Staten en China goed waren voor meer dan 20%. Hoewel verschillende van deze landen natuurlijke hulpbronnen hebben die buitenlandse investeringen kunnen verleiden, is de echte aantrekkingskracht de omvang van hun bevolking. Een grote populatie betekent veel consumenten, en een multinational wil over het algemeen dicht bij zijn consumenten zijn. Nabijheid stelt een bedrijf in staat om de kosten van het verzenden van goederen te verlagen en stelt het in staat om de veranderende smaak van de consument in de gaten te houden. Als u halverwege de wereld op een kantoor zit, kan een bedrijf het mislopen.
Problemen met politiek
Buitenlandse investeringen wordt vaak gebruikt als politieke zondebok voor kwalen van de wereld, en er zijn zeker momenten waarop het een slechte rap verdient. Grote bedrijven kunnen het moeilijk hebben met ontwikkelingslanden, Globalisering, die vaak hand in hand gaat met directe buitenlandse investeringen, is niet het meest populaire of populaire economische concept, ook al komt de consument er uiteindelijk wel uit. Ambtenaren die onder druk staan om de economie te herstellen, kunnen browniepunten verdienen door met de vinger te wijzen naar buitenlandse bedrijven die ‘het land willen bezitten’, met ‘binnenlandse koop’- wetgeving en niet-tarifaire handelsbelemmeringen die het vermogen van buitenstaanders om toegang tot de markt te krijgen, verminderen.
De positieve kant
De directe buitenlandse investeringen is niet allemaal slecht, echter. Instroom is een teken dat de buitenwereld een economie beschouwt als een waardevolle plek om kapitaal te parkeren, en is een signaal dat een land het ‘gehaald’ heeft. FDI stelt landen zonder de in eigen land ontwikkelde knowhow in staat middelen te ontwikkelen die ze anders misschien niet zouden hebben gekund. Winsten uit het gebruik van kapitaal kunnen worden gebruikt om infrastructuur op te bouwen, de gezondheidszorg en het onderwijs te verbeteren, de productiviteit te verbeteren en industrieën te moderniseren. De truc is om de wens om de staatskas te vullen in evenwicht te brengen met de wetenschap dat die fondsen het leven van het grootste aantal mensen op de lange termijn moeten verbeteren. Niets creëert zo instabiliteit als kleptocratie.
Het komt neer op
Hoe kan een land verleiden de rest van de wereld aan de hand over geld? Landen kunnen de instroom van directe buitenlandse investeringen vergroten door een ondernemingsklimaat te creëren waarin buitenlandse investeerders het gevoel krijgen dat hun kapitaal veilig is. Lage belastingtarieven of andere fiscale prikkels, bescherming van particuliere eigendomsrechten, toegang tot leningen en financiering, en infrastructuur waarmee de vruchten van kapitaalinvesteringen op de markt kunnen komen, zijn enkele van de prikkels die landen kunnen bieden. Een goede positie behalen in het Doing Business-rapport van de Wereldbank en uit het vizier blijven van de Corruption Perceptions Index van Transparency International kan ook geen kwaad.