Marginabel
Wat is marginaal?
Marginabele effecten zijn aandelen, obligaties, futures of andere effecten die op marge kunnen worden verhandeld. Effecten die op marge worden verhandeld, betaald door een lening, worden gefaciliteerd door een makelaardij of andere financiële instelling die het geld voor deze transacties uitleent.
Bij effecten met een hoge liquiditeit is de kans groter dat ze marginaal zijn. Andere effecten, zoals sommige aandelen met een prijs van minder dan $ 5 per aandeel of aandelen voor beursintroducties (IPO’s), zijn doorgaans niet marginaal vanwege de hogere risico’s die eraan verbonden zijn. De meeste makelaars publiceren een volledige lijst van de marginale effecten die ze aanbieden op hun website.
Belangrijkste leerpunten
- Het kopen van effecten op marge omvat het aangaan van een lening bij de makelaar.
- Om hun risico om geld te verliezen te beperken, bieden makelaars alleen bepaalde effecten aan die tegen marge kunnen worden gekocht.
- De Fed specificeert wat voor soort effecten marginaal zijn en makelaars publiceren een lijst met welke effecten binnen die definitie marginaal zijn voor hun klanten.
Inzicht in marginale effecten
De regels die bepalen welke effecten marginaal zijn en welke niet, worden uiteengezet in Regulation T en Regulation U van de Federal Reserve. Zelfregulerende organisaties zoals de NYSE en FINRA zijn ook betrokken bij het regelgevingsproces. Hoewel individuele makelaars hun eigen eisen kunnen stellen, moeten ze minstens zo streng zijn als de wet voorschrijft.
Het onderscheid tussen marginale en niet-marginale effecten bestaat om twee belangrijke redenen. Ten eerste beschermt het beleggers door de risico’s te verminderen die gepaard gaan met het gebruik van hefboomwerking. Ten tweede beschermt het makelaars en andere financiële instellingen door ervoor te zorgen dat het onderpand dat zij van investeerders ontvangen, voldoet aan minimale kwaliteitsnormen.
Aankoop van marginale effecten
Beleggers moeten marginale effecten kopen via een margin-rekening. Deze accounts vereisen een minimale investering van $ 2.000; Sommige makelaars hebben echter meer nodig. Investeerders kunnen dan tot 50% van het aankoopbedrag van de marginale zekerheid lenen. Als een belegger bijvoorbeeld een margerekening van $ 50.000 opent, kan hij tot $ 100.000 aan marginaal waardepapier kopen. Beleggers kunnen minder dan 50% van de aankoopprijs van de marginable lenen veiligheid als ze daarvoor kiezen. Een belegger wil bijvoorbeeld misschien maar maximaal 25% van de aankoopprijs lenen.
Margerekeningen vereisen ook een hoeveelheid beschikbare contanten of een gelijkwaardige waarde die bekend staat als een onderhoudsmarge. Dit is een minimumsaldo dat moet worden aangehouden om de effecten op de rekening te controleren. De onderhoudsmarge fluctueert dagelijks naarmate de waarde van de effecten op de rekening stijgt en daalt. Als de voorraden op een margerekening bijvoorbeeld dalen, neemt de onderhoudsmarge toe. Als de margerekening onder de onderhoudsmarge valt, ontvangt de klant een margestorting – de vraag van een makelaar om extra geld of zekerheden om de rekening terug te brengen naar de minimale onderhoudsmarge.
Het kopen van marginale effecten is geschikter voor kortetermijnbewaartijden vanwege de rente die beleggers moeten betalen op hun margelening. Naarmate de rente in de loop van de tijd toeneemt, moeten de marginale effecten meer terugkeren om break-even te spelen.