Marktsegmentatietheorie
Wat is de theorie van marktsegmentatie?
Marktsegmentatietheorie is een theorie dat lange en korte rentetarieven niet aan elkaar gerelateerd zijn. Het stelt ook dat de heersende rentetarieven voor korte, middellange en langlopende obligaties afzonderlijk moeten worden beschouwd als items op verschillende markten voor schuldbewijzen.
Belangrijkste leerpunten
- Marktsegmentatietheorie stelt dat lange en korte rentetarieven niet aan elkaar gerelateerd zijn omdat ze verschillende investeerders hebben.
- Gerelateerd aan de marktsegmentatietheorie is de voorkeurshabitat-theorie, die stelt dat beleggers er de voorkeur aan geven om in hun eigen looptijd van obligaties te blijven vanwege gegarandeerde rendementen. Elke verschuiving naar een ander looptijdbereik wordt als riskant ervaren.
Inzicht in de theorie van marktsegmentatie
De belangrijkste conclusies van deze theorie zijn dat rentecurves worden bepaald door vraag- en aanbodkrachten binnen elke markt / categorie van looptijden van schuldbewijzen en dat de rendementen voor één categorie looptijden niet kunnen worden gebruikt om de rendementen voor een andere categorie looptijden te voorspellen.
Marktsegmentatietheorie is ook bekend als de gesegmenteerde marktentheorie. Het is gebaseerd op de overtuiging dat de markt voor elk segment van de looptijd van obligaties voornamelijk bestaat uit beleggers die de voorkeur hebben om te beleggen in effecten met een specifieke looptijd: korte, middellange of lange termijn.
Marktsegmentatietheorie stelt verder dat de kopers en verkopers die de markt voor kortlopende effecten vormen, andere kenmerken en motivaties hebben dan kopers en verkopers van effecten met een middellange en lange looptijd. De theorie is gedeeltelijk gebaseerd op de investeringsgewoonten van verschillende soorten institutionele beleggers, zoals banken en verzekeringsmaatschappijen. Banken geven over het algemeen de voorkeur aan kortlopende effecten, terwijl verzekeringsmaatschappijen over het algemeen de voorkeur geven aan langlopende effecten.
Een onwil om van categorie te veranderen
Een verwante theorie die voortbouwt op de theorie van marktsegmentatie is de voorkeurshabitattheorie. De voorkeurshabitat-theorie stelt dat beleggers voorkeur hebben voor de looptijd van obligaties en dat de meeste van hun voorkeuren afwijken als ze gegarandeerd hogere opbrengsten krijgen. Hoewel er mogelijk geen aanwijsbaar verschil in marktrisico is, beschouwt een belegger die gewend is te beleggen in effecten binnen een specifieke looptijdcategorie een categorieverschuiving vaak als riskant.
Implicaties voor marktanalyse
De rentecurve is een direct resultaat van de theorie van marktsegmentatie. Traditioneel wordt de rentecurve voor obligaties over alle looptijdlengtecategorieën getrokken, wat een rendementsverhouding weerspiegelt tussen de korte en lange rentetarieven. Voorstanders van de theorie van marktsegmentatie suggereren echter dat het onderzoeken van een traditionele rentecurve die alle looptijdlengtes bestrijkt, vruchteloos is, omdat de korte rente niet voorspellend is voor de lange rente.