Micro-economie versus macro-economische investeringen
Beleggers zouden moeten stoppen met het nemen van beslissingen op basis van macro-economische prognoses.
Dit advies druist misschien in tegen de investeringscultuur die door grote nieuwsuitzendingen wordt gecreëerd, maar overweeg het alternatief: een investeerder moet de juiste macro-economische voorspelling identificeren, waarvan er veel zijn, en vervolgens de juiste investeringskeuzes maken, waarvan er ook veel zijn. Zelfs de best opgeleide economen interpreteren macro-economische gegevens vaak verkeerd.
De kans is klein dat investeerders het beter zullen doen. In plaats daarvan moeten beleggers de fundamentele realiteit begrijpen die wordt gepresenteerd in de micro-economische theorie. Het is een subtielere en meer gevestigde wetenschap met veel minder nadelen dan macro-economie. Als gevolg hiervan is er veel minder kans op aanzienlijke investeringsfouten.
Belangrijkste leerpunten
- Het wordt aanbevolen om macro-economische prognoses te negeren bij het nemen van investeringsbeslissingen, aangezien het een moeilijke taak is en er geen brede overeenstemming bestaat over de conclusies die eruit worden getrokken.
- In plaats daarvan zouden individuen investeringsbeslissingen moeten nemen op basis van de fundamentele realiteit die wordt gepresenteerd in de micro-economische theorie.
- Micro-economische analyse is grotendeels gebaseerd op logica en laat zien hoe prijzen helpen bij het coördineren van menselijke activiteiten naar een evenwichtspunt.
- Macro-economie probeert economiebrede verschijnselen te meten, voornamelijk door middel van geaggregeerde statistieken en econometrische correlaties.
Micro vs. macro: twee soorten economie
De meeste economen, maar zeker niet allemaal, zijn van mening dat er verschillende methoden nodig zijn voor het bestuderen van individuele markten versus de hele economie. Het moderne onderscheid tussen micro-economie en macro-economie is nog geen 100 jaar oud, en de termen zijn waarschijnlijk oorspronkelijk ontleend aan de natuurkunde.
Natuurkundigen scheiden microscopische of atomaire fysica van molaire fysica, of wat kan worden waargenomen door menselijke zintuigen. Het idee is dat microscopische fysica beschrijft hoe de wereld werkelijk is, maar molaire fysica is een handig steno en heuristisch apparaat.
De economie behandelt het onderscheid echter bijna op de tegenovergestelde manier. Hoewel de meeste economen het eens zijn over de basisprincipes van micro-economische analyse, is de macro-economie gegroeid uit ontevredenheid over waargenomen beperkingen in de voorspelde resultaten van de micro-economie. Er is geen brede overeenstemming over de conclusies die uit macro-economische studies worden getrokken. Daarom is het geen afkorting voor micro-economische waarheden.
Hoe elk veld werkt
Micro-economie houdt zich bezig met eenpersoonshuishoudens, bedrijven of industrieën. Het meet de kruising van vraag en aanbod in deze smalle reeksen en negeert in wezen andere factoren om echte relaties beter te begrijpen. Een micro-economische analyse, die vaak grafisch wordt gepresenteerd, is grotendeels gebaseerd op logica en laat zien hoe prijzen helpen bij het coördineren van menselijke activiteiten naar een evenwichtspunt.
Omdat beleggers hun eigen individuele keuzes maken, is micro-economie met name van toepassing op beleggen omdat het onderzoekt hoe individuen keuzes maken met betrekking tot veranderingen in bepaalde variabelen, zoals prijzen en middelen.
Macro-economie verloopt op een heel andere manier. Het probeert economiebrede verschijnselen te meten, voornamelijk door middel van geaggregeerde statistieken en econometrische correlaties.
In de micro-economie worden complicerende variabelen bijvoorbeeld vaak constant gehouden om te isoleren hoe actoren reageren op specifieke veranderingen. Deze verschuivingen in de macro-economie, waar historische gegevens eerst worden verzameld en vervolgens worden onderzocht op thema’s met onverwachte uitkomsten. Dit vereist een enorme hoeveelheid kennis om correct te worden gedaan, en in sommige gevallen hebben macro-economen niet eens de nodige instrumenten om te meten.
Investeerders hebben micro nodig, geen macro
Micro-economie omvat specifieke wijzigingen in de regelgeving en concurrentiedruk.
Het is daarentegen niet eens duidelijk of beleggers macro-economie nodig hebben om goede beslissingen te nemen. Warren Buffett, de legendarische investeerder, let niet op economen of macro-economie. Hij heeft gezegd: “Ik let eerlijk gezegd niet op wat economen zeggen.”
“Je kunt niet rijk met een windwijzer,” zei Buffet, met betrekking tot macro-economie in een vergadering in 1994. Niet elke investeerder of fondsbeheerder zou instemmen met dit gevoel, maar het is het vertellen wanneer een dergelijke prominent figuur vertrouwen negeert het gehele wetenschap.
Een economie is een buitengewoon complex en dynamisch systeem. Om termen te ontlenen aan elektrotechniek: het is moeilijk om echte signalen in de macro-economie te identificeren, omdat de gegevens ruis bevatten. Macro-economen zijn het vaak oneens over hoe de effectiviteit moet worden gemeten of hoe ze voorspellingen moeten doen. Een nieuwe econoom duikt altijd op met een andere interpretatie of draai. Dit maakt het voor beleggers gemakkelijk om verkeerde conclusies te trekken of zelfs tegenstrijdige indicatoren te hanteren.
Investeerders moeten voorzichtig zijn
Investeerders dienen elementaire economie te studeren, hoewel de beperkingen van het vakgebied volop kansen bieden om op een dwaalspoor te worden gebracht. Economen presenteren informatie vaak op een definitieve manier om gezaghebbend of wetenschappelijk te klinken, maar de meeste economen doen slechte voorspellingen. Dit belet hen echter niet om meer gewaagde uitspraken te doen, elk over onderwerpen met veel onzekerheid.
Investeerders zouden meer nederigheid moeten tonen, en dit is waar micro-economie echt kan helpen. Het is niet zinvol om te proberen te voorspellen waar de S&P 500 zich over 12 maanden zal bevinden of wat de inflatie in China op dat moment zal zijn. Maar investeerders kunnen proberen bedrijven te vinden met producten die een lage prijselasticiteit van de vraag vertonen, of bepalen welke industrieën het meest afhankelijk zijn van lage olieprijzen of hoge kapitaaluitgaven nodig hebben om te overleven.
De meeste beleggers kopen eigen vermogen of schuld van het bedrijf, hetzij rechtstreeks, hetzij via een fonds. Micro-economie kan helpen bepalen welke bedrijven hun middelen het meest waarschijnlijk efficiënt zullen gebruiken en een hoger rendement zullen genereren, en de analyse-instrumenten zijn gemakkelijk te begrijpen.
Het komt neer op
Macro-economie mag dan ambitieuzer zijn, tot dusver heeft het een veel slechtere staat van dienst dan micro-economie. Micro-economie biedt de tools waarmee beleggers de basisprincipes kunnen analyseren van de effecten waarin ze zouden willen beleggen. Dit geeft een duidelijker beeld van hoe een investering kan bewegen, in tegenstelling tot de ruis die wordt gegenereerd door de macro-economie en de meningsverschillen over de aspecten ervan door economen.