Microverzekering
Wat is microverzekering?
Microverzekeringsproducten bieden dekking aan huishoudens met een laag inkomen of aan individuen die weinig spaargeld hebben. Het is specifiek op maat gemaakt voor lager gewaardeerde activa en compensatie voor ziekte, letsel of overlijden.
Hoe microverzekering werkt
Als onderdeel van microfinanciering probeert microverzekeringen gezinnen met lage inkomens te helpen door verzekeringsplannen aan te bieden die zijn afgestemd op hun behoeften. Microverzekeringen worden vaak aangetroffen in ontwikkelingslanden, waar de huidige verzekeringsmarkten inefficiënt of niet bestaan. Omdat de dekkingswaarde lager is dan bij de gebruikelijke verzekeringsregeling, betalen de verzekerden aanzienlijk lagere premies.
Belangrijkste leerpunten
- De meeste microverzekeringen bieden dekking aan personen zonder pensioenspaargeld of volwassenen in een huishouden met een laag inkomen.
- Microverzekeringsproducten zijn specifiek op maat gemaakt voor vergoeding van ziekte, letsel of overlijden, en lager gewaardeerde bezittingen of activa.
- Ontwikkelingslanden gebruiken vaak microverzekeringsproducten.
- Doorgaans zijn er vier hoofdmethoden voor het leveren van microverzekeringen: het provider-gestuurde model, het full-service-model, het community-based model en het partner-agent-model.
- Net als bij reguliere verzekeringen, is microverzekering beschikbaar voor een breed scala aan risico’s, waaronder gezondheidsrisico’s, overlijdensrisico’s, overlijden, arbeidsongeschiktheid en zelfs landbouwgerelateerde verzekeringsrisico’s voor gewassen en vee.
Microverzekeringen zijn, net als reguliere verzekeringen, beschikbaar voor een breed scala aan risico’s. Deze omvatten zowel gezondheidsrisico’s als eigendomsrisico’s. Sommige van deze risico’s omvatten oogstverzekering, vee- / veeverzekering, verzekering tegen diefstal of brand, ziektekostenverzekering, overlijdensrisicoverzekering, overlijdensverzekering, arbeidsongeschiktheidsverzekering en verzekering voor natuurrampen, enz.
Microverzekering voor mensen in nood kan een uitdaging zijn, dus er zijn een paar verschillende modellen om het aan een klantenbestand te leveren.
Net als traditionele verzekeringen werken microverzekeringen op basis van het concept van risicopooling, ongeacht de kleine eenheid en de activiteiten op het niveau van afzonderlijke gemeenschappen. Microverzekering combineert meerdere kleine eenheden tot grotere structuren, waardoor netwerken van risicopools ontstaan die zowel verzekeringsfuncties als ondersteunende structuren versterken.
Leveringsmethoden voor microverzekeringen
Het verstrekken van microverzekeringen is een uitdaging. Er zijn verschillende methoden en modellen, die kunnen verschillen naargelang de betrokken organisatie, instelling en aanbieder. In het algemeen zijn er vier hoofdmethoden om microverzekeringen aan een klantenbestand te leveren: het partner-agent-model, het provider-gestuurde model, het full-service model en het community-based model:
- Partner-agent-model : dit model is gebaseerd op een partnerschap tussen het microverzekeringsstelsel en een agent. In sommige gevallen een externe zorgaanbieder. Het microverzekeringsstelsel is verantwoordelijk voor de levering en marketing van producten aan de klanten, terwijl de agent alle verantwoordelijkheid voor ontwerp en ontwikkeling behoudt. In dit model profiteren microverzekeringsregelingen van een beperkt risico, maar hebben ze ook beperkte controle.
- Fullservicemodel : in dit model regelt het microverzekeringsstelsel alles; zowel het ontwerp als de levering van producten aan de klanten, in samenwerking met externe zorgaanbieders. Hoewel u profiteert van volledige controle, is het nadeel van het fullservicemodel de hogere risico’s.
- Aanbiedersgestuurd model : in dit model is de zorgaanbieder het microverzekeringsstelsel en is, vergelijkbaar met het fullservicemodel, verantwoordelijk voor alle activiteiten, levering, ontwerp en service. Dit nadeel van deze methode zijn de beperkingen van producten en diensten die kunnen worden aangeboden.
- Community-based / mutual model : bij deze methode wordt alles beheerd door polishouders of cliënten, in samenwerking met externe zorgaanbieders om diensten aan te bieden. Dit model is voordelig vanwege het vermogen om producten gemakkelijker en effectiever te ontwerpen en op de markt te brengen, maar de kleine omvang en reikwijdte van de operaties beperkt de effectiviteit.