Materiële participatietesten

Belangrijkste leerpunten

• Materiële participatietests helpen bepalen of een belastingbetaler materieel heeft deelgenomen aan zaken, verhuur of andere inkomstengenererende activiteiten. 
• Een materiële deelnemer kan het volledige bedrag aan verliezen aftrekken op zijn belastingaangifte.
• Er hoeft slechts aan één vereiste van de zeven materiële deelnametests te worden voldaan om in aanmerking te komen.
• Passieve activiteitsregels beperken de aftrekbaarheid van enig passief verlies.

Materiële deelname kan in een bepaalde situatie wel of niet erger zijn dan passieve deelname. Het wordt aanbevolen dat een financieel adviseur helpt bij het nemen van die beslissing.

Soorten materiaalparticipatietesten

Voor elk belastingjaar komt eenbelastingplichtige, of zijn echtgenoot, in aanmerking als materieel deel te nemen aan een onderneming als hij voldoet aan een van de zeven materiële deelnametests.

• Test één: deelname gedurende meer dan 500 uur.
• Test twee: Activiteit die wezenlijk alle deelname vormde.
• Test drie: Betrokkenheid gedurende meer dan 100 uur en niet minder dan de deelname van een ander individu.
• Test vier: Dit is een significante participatieactiviteit, gecombineerd met alle significante participatieactiviteiten, gedurende meer dan 500 uur. Een belangrijke deelnemingsactiviteit is een bedrijf waaraan de belastingplichtige gedurende meer dan 100 uur deelneemt, zonder in aanmerking te komen voor een van de andere zes tests.
• Test vijf: deelname gedurende vijf van de voorgaande tien belastingjaren.
• Test zes: Dit is een persoonlijke dienstverleningsactiviteit gedurende drie voorafgaande belastingjaren. Persoonlijke dienstverlening zijn activiteiten waarbij kapitaal geen wezenlijke inkomstengenererende factor is, zoals gezondheid, rechten, techniek, architectuur, boekhouding, actuariële wetenschappen, podiumkunsten of advisering.
• Test zeven: Deelname gedurende meer dan 100 uur en gebaseerd op alle feiten en omstandigheden, op regelmatige, continue en substantiële basis.

Voors en tegens van materiële participatietests

Niet alle tijd die aan bepaalde activiteiten wordt besteed, telt mee voor de drempelwaarden van 100 uur of 500 uur van Test één, drie, vier of zeven.

De tijd die als investeerder wordt besteed, telt niet, tenzij hij kan aantonen dat hij rechtstreeks betrokken is bij het dagelijkse beheer van de activiteit.  Werk dat niet gebruikelijk is door een eigenaar wordt niet meegeteld bij de materiële deelname-uren, noch wordt de tijd besteed aan woon-werkverkeer. Werkzaamheden die in de eerste plaats worden ondernomen om te voorkomen dat verliezen onder de passieve verliesregel worden afgewezen, zijn geen materiële deelname. En tot slot kan deelname aan een puur managementactiviteit waarbij andere managers geen vergoeding ontvangen, niet worden meegeteld.

De deelname van commanditaire vennoten in ondernemingen die hun eigendom zijn, is passieve deelname, tenzij ze slagen voor materiële deelname-test één, vijf of zes. Wanneer een belastingplichtige deelneemt in twee ondernemingen die via dezelfde pass-through-entiteit worden geëxploiteerd, moet aan ten minste een van de zeven tests voor elke onderneming worden voldaan om te worden beschouwd als wezenlijk aan beide activiteiten te hebben deelgenomen.

Speciale overwegingen voor materiële participatietests

Belastingbetalers met een eigendomsbelang in een onderneming ontvangen een participatiekrediet voor het werk dat ervoor wordt verricht. Door de bestede uren en de aard van het uitgevoerde werk te identificeren, stelt een belastingbetaler hun deelname vast. Een belastingbetaler baseert zijn deelname op gegevens die hij bijhoudt, zoals afsprakenboeken, kalenders, verhalende samenvattingen of andere redelijke middelen.