Methode voor achterstallig saldo

Wat is de methode van achterstallig saldo?

De methode van achterstallig saldo is een methode om de rente op een lening te berekenen. Volgens de methode van achterstallig saldo krijgt de lener een uitstelperiode voordat hij geen rente in rekening wordt gebracht over het uitstaande saldo van de lening.

Deze benadering, die voordelig is voor de lener, wordt gewoonlijk toegepast door creditcardmaatschappijen.

Hoe de methode voor achterstallig saldo werkt

Volgens de methode van achterstallig saldo genieten leners een renteloze periode op nieuwe leningen. Zolang ze het openstaande saldo aan het einde van die periode terugbetalen, zullen ze geen rente oplopen. In de context van creditcards is de respijtperiode doorgaans tussen 20 en 30 dagen, en overlapt deze met de factureringscyclus van de kaart. Vaak zijn de betalingen aan het einde van elke maand verschuldigd, hoewel de exacte kan verschillen afhankelijk van de kaartaanbieder en de datum waarop de kaart is uitgegeven.

Vanuit het perspectief van de kredietverstrekker verhoogt de methode van achterstallig saldo hun blootstelling aan het risico van vervroegde aflossing. Immers, als een groot aantal leners hun schulden binnen de gestelde aflossingsvrije periode aflost, dan heeft de geldgever hen feitelijk een renteloze lening verstrekt. Aangezien de geldschieter zijn eigen operationele en financiële kosten moet dekken – inclusief de kosten van inflatie – zullen ze onvermijdelijk geld verliezen aan dergelijke renteloze leningen, gezien op nettobasis.

Voor leners kan de methode van achterstallig saldo echter zeer aantrekkelijk zijn. Als de lener ijverig is om de meeste of alle schulden binnen de aflossingsvrije periode af te betalen, kan hij zijn cashflow verbeteren door een goedkope of gratis krediet te ontvangen van de kredietverstrekker. Tegelijkertijd kunnen dergelijke gewoonten ook helpen de kredietscore van de kredietnemer te verbeteren, terwijl ze recht geven op perifere voordelen, zoals deelname aan de geldterug- of beloningsprogramma’s van de kredietgever. Om deze redenen vertrouwen kredietverstrekkers die de methode van achterstallig saldo gebruiken, ervan op de veronderstelling dat een aanzienlijk percentage van hun klanten hun leningen niet op tijd zal afbetalen en daarom rente of andere boetes zullen gaan opbouwen. 

Voorbeeld uit de praktijk van de methode van achterstallig saldo

Mia bekijkt de kaarthouderovereenkomst voor haar nieuwe creditcard. Ze merkt op dat de kaart de methode van achterstallig saldo gebruikt, met een respijtperiode van 28 dagen. Op de 28e van elke maand beginnen alle uitstaande saldi rentekosten op te lopen, wat betekent dat ze geen rente hoeft te betalen zolang ze haar volledige saldo vóór deze datum betaalt. Tegelijkertijd zullen voor eventuele onbetaalde saldi die na die uitstelperiode overblijven, rentekosten in rekening worden gebracht. Als Mia bijvoorbeeld $ 500 aan onkosten maakt en aan het einde van dag 28 $ 400 afbetaalt, begint er rente op te lopen over het onbetaalde saldo van $ 100.

Na het doornemen van deze voorwaarden en de andere bepalingen van de kaarthouderovereenkomst, besluit Mia door te gaan met de kaart. Ze heeft immers al de gewoonte om aan het einde van elke betalingscyclus haar volledige kaartsaldo af te betalen. Daarom maakt ze zich geen zorgen over het risico op rente na de aflossingsvrije periode van 28 dagen. Tegelijkertijd zal ze kunnen profiteren van de cashback- en beloningsprogramma’s van de kaart, wat betekent dat ze effectief kan profiteren van haar gebruik van de kaart.