Microbetaling
Wat is een microbetaling?
Microbetalingen zijn kleine transacties of betalingen van gewoonlijk minder dan een dollar – en in sommige gevallen slechts een fractie van een cent – die voornamelijk online worden gedaan. Microbetalingen worden gezien als een manier om het internet te gebruiken om de onmiddellijke distributie van digitale rechten, royalty’s, in-game aankopen, online fooien te vergemakkelijken en zelfs om apparaten te coördineren die zijn verbonden via het Internet of Things (IoT).
De definitie of omvang van een microbetaling verschilt per betalingsverwerker en bedrijf: sommige bedrijven erkennen alle transacties onder een dollar als microbetalingen, terwijl andere microbetalingen classificeren als bedragen onder de $ 5,00, $ 10,00 of soms $ 20,00.
Belangrijkste leerpunten
- Een microbetaling is een kleine transactie, vaak online uitgevoerd, die slechts een fractie van een cent kan bedragen.
- Afhankelijk van het betalingssysteem kan een “microbetaling” worden gedefinieerd als elke transactiegrootte van minder dan $ 1,00, $ 5,00 of meer.
- Microbetalingen zijn aangeprezen als een manier om de onmiddellijke online distributie van royalty’s, fooien, pay-per-click-advertenties, kleine freelancetaken en cryptocurrency-transacties, onder andere, beter te vergemakkelijken.
Inzicht in microbetalingen
De nieuwste technologische ontwikkelingen hebben gezorgd voor meer bekendheid en opname in de digitale wereld. Fintech, technologie in financiën, is een opkomende sector die zich richt op het beschikbaar maken van financiële producten voor alle consumenten tegen een verwaarloosbare prijs.
Door deze technologische inspanningen dalen de kosten voor de consument tot enkele centen. Het probleem met zulke lage vergoedingen is dat ze misschien niet haalbaar zijn via creditcardmaatschappijen en hun traditionele op transactiekosten gebaseerde systeem. Er zijn microbetalingssystemen ontstaan om aan die behoeften te voldoen.
De term “microbetaling” werd in de jaren zestig bedacht door technologiefuturist en filosoof Ted Nelson als een manier om individuele auteursrechten op online-inhoud te betalen. Nelson zag microbetalingen in de buurt van een tienduizendste cent. Door dergelijke betalingen zouden gebruikers kunnen betalen voor online-inhoud en zouden goedkope netwerken kunnen worden gecreëerd in tegenstelling tot een op advertenties gebaseerd model.
Terwijl het World Wide Web nu werkt volgens een op advertenties gebaseerd model, legde Nelsons idee de basis voor de nu alomtegenwoordige hypertextoverdracht. Momenteel zijn microbetalingen nog geen gebruikelijke manier om voor internetinhoud te betalen.
Microbetalingen in de praktijk
Microbetalingsplatforms die zijn gebouwd voor het afhandelen van kleine transacties, werken op een aantal manieren. Eén manier is dat een verkoper of serviceprovider een gevestigde rekening heeft bij een externe aanbieder van microbetalingen die de gedane betalingen int, opslaat en distribueert.
Via een digitale portemonnee die door de aanbieder wordt beheerd, worden betalingen opgeslagen totdat ze zich ophopen tot een groter bedrag, waarna ze vervolgens worden uitbetaald aan de ontvanger. Om betalingen gemakkelijker te vergemakkelijken, moeten consumenten ook een rekening openen bij dezelfde aanbieder van microbetalingen.
Laten we naar een voorbeeld kijken. Upwork is een website die freelancers koppelt aan bedrijven met tijdelijke projecten. Een bedrijf kan een video-editor van Upwork inhuren om enkele van zijn commerciële video’s te bewerken voor $ 5 / uur. Als de freelancer het project binnen vier uur voltooit, betaalt het bedrijf aan Upwork, die de vergoedingen int en de rest opslaat in een digitale portemonnee voor de freelancer.
Naarmate de freelancer meer banen krijgt, verzamelt Upwork IOU’s totdat de portemonnee een groot bedrag van bijvoorbeeld $ 1.000 bevat. Op dit punt maakt Upwork de betaling over op het account van de freelancer.
Vooruitbetaalde systemen voor microbetalingen
Een andere manier waarop systemen voor microbetalingen werken, is door de implementatie van een prepaid-systeem. Een gebruiker opent een account bij een microbetalingsprocessor en stort een gemiddeld of groot bedrag op de rekening.
Als de aanbieder ook wordt gebruikt door het e-commerceplatform waar de gebruiker kleine aankopen doet, wordt de rekening van de gebruiker bij de aanbieder gemakkelijk gedebiteerd voor het dollarbedrag van de aankoop. In feite verricht de gebruiker betalingen via een verwerkingsrekening voor microbetalingen.
PayPal biedt dit soort service aan. Een gebruiker kan een rekening openen bij PayPal en bijvoorbeeld $ 150 storten. Als diezelfde gebruiker later $ 7,99 uitgeeft in een digitale winkel zoals iTunes, wordt het geld van de PayPal-rekening afgeschreven en gebruikt om de aankoop te betalen.
PayPal definieert microbetalingen als transacties van minder dan $ 10.
Microbetalingen bij inkoop
Een microbetaling is meestal beperkt tot de gebieden van digitale betaling. Een muziek-cd voor $ 0,99 kopen met verzend- en administratiekosten van $ 25,00 is misschien niet logisch voor een gemiddelde consument. Maar $ 0,99 betalen voor de digitale inhoud van hetzelfde muziekalbum zou een meer rationele transactie voor de koper kunnen zijn, aangezien fysieke levering niet nodig is.
Toch hebben veel bedrijfseigenaren en e-commercesites problemen met het vinden van een creditcardprocessor, omdat de vergoeding voor het verwerken van transacties mogelijk hoger is dan de microbetaling. Ook kunnen verwerkers van microbetalingen anders omgaan met microbetalingen, dus bedrijven moeten het systeem kiezen dat voor hen beter werkt en hen de meeste kosten besparen.