Multibank Holding Company
Wat is een multibank-holding?
Een multibank-holding is een moedermaatschappij die eigenaar is van of zeggenschap heeft over twee of meer commerciële banken. Vanwege hun conglomeraatstatus zijn ze onderworpen aan meer regelgeving en toezicht dan zelfstandige banken, maar hebben ze tegelijkertijd ook meer mogelijkheden om kapitaal aan te trekken vanwege hun grotere omvang en grotere diversiteit.
Een multibank-holding staat in contrast met een holding met één bank, die 25% of meer van de stemrechten in één bank controleert.
Belangrijkste leerpunten
- Een bankholding is een rechtspersoon die een meerderheidsbelang bezit in een of meer banken.
- De multi-bank holding is een complexe structuur waarbij de moedermaatschappij meerdere bankdochtermaatschappijen bezit.
- Multibancaire holdings zijn onderworpen aan regelgeving van de Bank Holding Company Act van 1956 om concentratie te ontmoedigen en concurrentievermogen te voorkomen.
- Hoewel multibancaire holdings onderworpen zijn aan strengere regelgeving, vinden ze het doorgaans gemakkelijker om kapitaal aan te trekken en hebben ze het voordeel van diversificatie tussen soorten kredietnemers en geografische regio’s.
Hoe multibank-holdings werken
De opkomst van multibankholdings heeft veel te maken met geografische diversificatie en de impact van regionale economie. Historisch gezien bedienden commerciële banken, zoals spaar- en kredietinstellingen en gemeenschapsbanken, het geografische gebied direct rondom de fysieke locatie van de bank zelf. Als de bedrijven in de omgeving allemaal in voldoende grote aantallen tegelijk zouden falen, zouden de banken niet open kunnen blijven omdat een groot deel van hun kredietportefeuille in één keer in gebreke zou blijven.
Dit zou bijvoorbeeld kunnen gebeuren als een bepaalde regio sterk afhankelijk is van industriële productie, waar de meeste bedrijven fabrieken zijn, als de productiesector een klap krijgt, zullen deze bedrijven allemaal op dezelfde manier negatief worden beïnvloed.
Dit kan ook het gevolg zijn van een concentratie van agrarische bedrijven. Tijdens de Grote Depressie, bijvoorbeeld, leidde het faillissement van grote aantallen boerderijen ertoe dat veel banken in de Verenigde Staten moesten sluiten.
Multibankholdings zorgen voor een zekere mate van diversificatie, aangezien een bedrijf met banken in verschillende gemeenschappen in verschillende geografische gebieden ogenschijnlijk minder risico met zich meebrengt dan een bedrijf met slechts één bank in één geconcentreerd gebied. Door de oprichting van dochterondernemingen konden individuele banken administratieve operaties combineren, waardoor de kosten werden verlaagd en tegelijkertijd de activa van hun holding konden worden benut in tijden van crisis.
Vanaf 2019 is JP Morgan Chase de grootste multibancaire holding ter wereld, gevolgd door Bank of America. Citigroup en Wells Fargo.
Regelgeving en multibancaire holdings
Multibank-holdings vallen onder de Bank Holding Company Act van 1956 en de bijbehorende wijzigingen. De wet was bedoeld om de expansie van banken tegen te gaan en ervoor te zorgen dat ze gescheiden bancaire en niet-bancaire functies hadden.
Staatsbankwetten zijn van invloed op de vraag of multibankholdings zich waarschijnlijk in een bepaalde staat zullen vestigen. Staten met een unitbank hebben de neiging om meer multibankholdings te hebben, aangezien de wet bankfilialen verbiedt, terwijl filialen en staten met beperkte filialen meer holdings met één bank hebben. Banken die lid zijn van de National Association (NA) kunnen banklocaties hebben in verschillende staten en kunnen zelfs internationaal opereren.