Netto gratis reserves
Wat zijn netto gratis reserves?
Netto vrije reserves was een kant van een statistiek die (tot 2013) werd gepubliceerd in wekelijkse gegevens van de Federal Reserve, die het verschil aantonen tussen de overtollige reserves die banken op rekening bij de Fed hielden en de liquide reserves die de banken van de Fed hadden geleend. Toen dit verschil (overtollige reserves – leningen) een positief getal was, betekende dit dat het bankwezen als geheel netto meer overtollige reserves bij de Fed aanhield dan het van de Fed leende.
Belangrijkste leerpunten
- De netto vrije reserves maakten deel uit van een gegevensreeks die voorheen door de Federal Reserve werd gepubliceerd en die de mate van stress in het banksysteem aangeeft.
- In de nasleep van de financiële crisis van 2008 schoten de netto vrije reserves omhoog toen het monetaire beleid van de Fed veranderde.
- Sindsdien is deze statistische reeks minder betekenisvol geworden als indicator van financiële stress en wordt niet meer gepubliceerd.
Inzicht in netto geleende reserves
In het verleden waren depositobanken verplicht om te allen tijde een bepaald bedrag aan reserves bij de hand te houden, in contanten of deposito’s bij hun regionale filiaal van de Federal Reserve. Elk bedrag boven dit minimum was in feite een kortlopende lening aan de Fed, in dezelfde zin dat bankdeposito’s die consumenten en bedrijven op hun bankrekeningen aanhouden, een kortlopende lening aan de bank zijn.
Aan de andere kant, als banken niet genoeg liquide reserves hadden om aan het minimum (of andere liquiditeitsbehoeften) te voldoen, zouden ze rechtstreeks kunnen lenen van de Federal Reserve, in haar functie van geldschieter-van-laatste-redmiddel, via het kortingsvenster..
Het verschil tussen deze twee bedragen (het bedrag van de overtollige reserves die door banken worden aangehouden en het totale bedrag aan leningen van de Fed-kredietprogramma’s) zou in zekere zin aangeven of de banken een nettokrediet hebben verstrekt aan of geleend van het Federal Reserve System. Wanneer de totale overtollige reserves het totale kortingsvenster voor leningen bij alle banken overschreden, zou dit verschil netto positief zijn en werd er naar verwezen als “netto vrije reserves” omdat de banken netto meer beschikbare reserves aanleverden dan ze vroegen om te lenen. In de omgekeerde situatie, wanneer banken meer van de Fed leenden dan de totale overtollige reserves die ze aanhielden, zou het aantal negatief zijn en werd er naar verwezen als “netto geleende reserves”.
In tijden van financiële kracht zou het banksysteem voldoende reserves aanhouden om aan hun liquiditeitsbehoeften en aflossingsvereisten te voldoen, en zouden minder banken hun toevlucht moeten nemen tot backstop-leningen uit het kortingsvenster van de Fed om aan hun marktverplichtingen te voldoen. Dit zou leiden tot nettovrije reserves aangezien de opgenomen leningen afnemen en de overtollige bankreserves in overvloed blijven. Nettovrije reserves kunnen dus duiden op een gemakkelijk kredietklimaat in verhouding tot de vraag naar leningen en rentetarieven.
Financiële crisis en de opkomst van overvloedige reserves
Als reactie op de financiële crisis van 2008 en de daaropvolgende Grote Recessie, begon de Fed voor het eerst rente te betalen aan banken over hun overtollige reserves die bij de Fed werden aangehouden. Dit gaf banken een prikkel om meer overtollige reserves aan te houden (en rentebetalingen te ontvangen), vooral gezien de extreme risico’s en onzekerheid bij de kredietverlening aan de markt. Tegelijkertijd werden banken overspoeld met nieuwe reserves vanwege de enorme injecties van reserves die de Fed aanging via haar verschillende nieuwe kredietfaciliteiten en kwantitatieve verruiming.
Als gevolg daarvan explodeerden de overtollige reserves in de herfst van 2008, waarbij ze al snel honderden miljarden en vervolgens triljoenen dollars overschreden, wat resulteerde in ongekende niveaus van vrije netto reserves. In de daaropvolgende jaren hield deze situatie aan en creëerde een omgeving waarin overvloedige overtollige reserves de norm waren en routinematig veel beter waren dan de leningen van de Fed met korting. Het meten van netto geleende of netto vrije reserves werd minder nuttig als indicator van stress in het financiële systeem, gezien de nieuwe monetaire beleidsomgeving, en het verzamelen van deze statistieken eindigde in 2013.