24 juni 2021 20:29
Wat zijn ngo’s?
Een niet-gouvernementele organisatie (NGO) is een non-profit, op burgers gebaseerde groep die onafhankelijk van de overheid functioneert, maar die mogelijk betrokken is bij internationale filantropische, ontwikkelings- of sociale missies. NGO’s zijn vaak op lokaal, nationaal en internationaal niveau georganiseerd om specifieke sociale of politieke doeleinden te dienen.
Belangrijkste leerpunten
- Ngo’s of niet-gouvernementele organisaties spelen een belangrijke rol in internationale ontwikkeling, hulp en filantropie.
- NGO’s hebben per definitie geen winstoogmerk, maar kunnen elk jaar een budget van miljoenen of tot miljarden dollars hebben.
- Als zodanig zijn ngo’s afhankelijk van verschillende financieringsbronnen, van particuliere donaties en lidmaatschapsbijdragen tot overheidsbijdragen.
Soorten ngo’s
DeWereldbank identificeert twee brede groepen ngo’s : operationele ngo’s, die zich richten op ontwikkelingsprojecten;en belangenbehartigings-ngo’s, die zijn georganiseerd om bepaalde doelen te promoten. Bepaalde ngo’s kunnen tegelijkertijd onder beide categorieën vallen. Grote ngo’s hebben mogelijk miljoenen of zelfs miljarden dollars aan budgetten.
Er zijn een aantal ngo-varianten, waaronder:
- BINGO : grote internationale ngo (bijv. Het Rode Kruis)
- ENGO : milieu-ngo (bijv. Greenpeace en Wereld Natuur Fonds [WWF])
- GONGO : door de overheid georganiseerde ngo (bijv. The International Union for Conservation of Nature)
- INGO : internationale ngo (bijv. Oxfam)
- QUANGO : quasi-NGO (bijvoorbeeld de Internationale Organisatie voor Standaardisatie [ ISO ])
Hoe ngo’s worden gefinancierd
Als non-profitorganisaties vertrouwen ngo’s op verschillende bronnen voor het financieren van projecten, operaties, salarissen en andere overheadkosten. Omdat het jaarlijkse budget van een ngo honderden miljoenen (of zelfs miljarden) dollars kan bedragen, zijn fondsenwervende inspanningen belangrijk voor het bestaan en het succes van de ngo. Financieringsbronnen zijn onder meer lidmaatschapsbijdragen, de verkoop van goederen en diensten, particuliere bedrijven met winstoogmerk, filantropische stichtingen, subsidies van lokale, staats- en federale agentschappen en particuliere donaties.
Individuele particuliere donoren maken een aanzienlijk deel uit van de financiering van ngo’s. Sommige van deze donaties zijn afkomstig van vermogende particulieren, zoals de donatie van Ted Turner van $ 1 miljard aan de Verenigde Naties, of de belofte van Warren Buffett in 2006 om 10 miljoen Berkshire-Hathaway klasse B-aandelen teschenkenaan de Bill and Melinda Gates Foundation (ter waarde van meer dan $ 31 miljard in juni 2006).3 Veel ngo’s zijn echter afhankelijk van een groot aantal kleine donaties in plaats van een klein aantal grote donaties.
Ondanks hun onafhankelijkheid van de overheid, zijn veel ngo’s voor hun functioneren sterk afhankelijk van overheidsfinanciering. Sommige overheidsfinanciering door ngo’s kan als controversieel worden beschouwd omdat de financiering bepaalde politieke doelen kan ondersteunen in plaats van de ontwikkelingsdoelen van een land.
Het komt neer op
Als non-profitorganisatie vertrouwen ngo’s voor financiering op verschillende bronnen, waaronder:
- lidmaatschapsrechten
- particuliere donaties
- de verkoop van goederen en diensten
- subsidies van andere non-profitorganisaties
- overheidsfinanciering
Ondanks hun onafhankelijkheid van de overheid, zijn sommige ngo’s in hoge mate afhankelijk van overheidsfinanciering.