Niet-gekwalificeerd plan
Wat is een niet-gekwalificeerd plan?
Een niet-gekwalificeerd plan is een soort fiscaal uitgesteld, door de werkgever gesponsord pensioenplan dat buiten de richtlijnen van de Employee Retirement Income Security Act (ERISA) valt. Niet-gekwalificeerde plannen zijn ontworpen om te voldoen aan de gespecialiseerde pensioenbehoeften van sleutelfunctionarissen en andere geselecteerde werknemers en kunnen fungeren als hulpmiddelen voor werving of behoud van werknemers. Deze plannen zijn ook vrijgesteld van de discriminerende en topzware tests waaraan gekwalificeerde plannen worden onderworpen.
Belangrijkste leerpunten
- Niet-gekwalificeerde plannen zijn pensioenspaarplannen.
- Ze worden niet-gekwalificeerd genoemd omdat ze zich niet houden aan de richtlijnen van de Employee Retirement Income Security Act (ERISA) zoals bij een gekwalificeerd plan.
- Niet-gekwalificeerde plannen worden over het algemeen gebruikt om hoogbetaalde leidinggevenden een extra pensioenspaaroptie te bieden.
Hoe een niet-gekwalificeerd plan werkt
Er zijn vier hoofdtypen niet-gekwalificeerde plannen:
- Uitgestelde compensatieplannen
- Executive bonusplannen
- Afsplitsingsplannen voor groepen
- Levensverzekeringsplannen met een gesplitste dollar
De bijdragen aan dit soort regelingen zijn meestal niet aftrekbaar voor de werkgever en belastbaar voor de werknemer.
Ze stellen werknemers echter in staat om belastingen uit te stellen tot hun pensionering (wanneer ze vermoedelijk in een lagere belastingschijf vallen). Niet-gekwalificeerde plannen worden vaak gebruikt om gespecialiseerde vormen van compensatie te bieden aan belangrijke leidinggevenden of werknemers in plaats van hen partner of mede-eigenaar te maken in het bedrijf of de onderneming. Een van de andere belangrijke doelen van een niet-gekwalificeerde regeling is om hooggecompenseerde werknemers in staat te stellen bij te dragen aan een andere pensioenregeling nadat hun gekwalificeerde pensioenbijdragen zijn gemaximaliseerd, wat meestal snel gebeurt omdat ze sterk worden gecompenseerd.
Uitgestelde compensatie als een niet-gekwalificeerd plan
Er zijn twee soorten plannen voor uitgestelde compensatie : echte plannen voor uitgestelde compensatie en plannen voor salaris voortzetting. Beide plannen zijn bedoeld om leidinggevenden een aanvullend pensioeninkomen te bieden. Het belangrijkste verschil tussen de twee zit in de financieringsbron. Met een echt uitgestelde compensatieplan stelt de leidinggevende een deel van hun inkomen uit, dat vaak een bonusinkomen is.
Met een salaris voortzettingsplan financiert de werkgever de toekomstige pensioenuitkering namens de leidinggevende. Beide plannen zorgen ervoor dat de inkomsten uitgestelde belastingen kunnen accumuleren, terwijl de Internal Revenue Service (IRS) het inkomen dat bij pensionering wordt ontvangen, belast alsof het een gewoon inkomen is.
Niet-gekwalificeerd plan: Executive-bonusplannen
Executive bonusplannen zijn eenvoudig. Een bedrijf geeft een leidinggevende een levensverzekering af met premies die door de werkgever worden betaald. Premiebetalingen worden als compensatie beschouwd en zijn aftrekbaar voor de werkgever. De bonusbetalingen zijn belastbaar aan de uitvoerende macht. In sommige gevallen kan de werkgever een bonus betalen die hoger is dan het premiebedrag om de belastingen van de leidinggevende te dekken.
Andere plannen
Split-Dollar-plan: nog een niet-gekwalificeerd plan
Een split-dollarplan wordt gebruikt wanneer een werkgever een belangrijke werknemer een permanente levensverzekering wil bieden. Volgens deze regeling koopt een werkgever een polis over het leven van de werknemer en verdelen de werkgever en de werknemer het eigendom van de polis.
De werknemer kan verantwoordelijk zijn voor het betalen van de overlijdenskost, terwijl de werkgever het saldo van de premie betaalt. Bij overlijden ontvangen de begunstigden van de werknemer het grootste deel van de uitkering bij overlijden, terwijl de werkgever een deel ontvangt dat gelijk is aan zijn investering in het plan.
Niet-gekwalificeerd plan: groepsafsplitsing
Een groepsafsplitsingsplan is een andere levensverzekeringsregeling waarbij de werkgever de collectieve levensverzekering van een belangrijke werknemer van meer dan $ 50.000 afsluit en deze vervangt door een individuele polis. Hierdoor kan de sleutelfunctionaris voorkomen dat het toegerekende inkomen op collectieve levensverzekeringen meer dan $ 50.000 bedraagt. De werkgever leidt de premie die hij over de teveel betaalde collectieve levensverzekering zou hebben betaald, door naar de individuele polis van de werknemer.