Verkoop zonder verhaal
Wat is een verkoop zonder verhaal?
Verkoop zonder verhaal verwijst naar de verkoop van een actief waarbij de koper het risico op zich neemt dat een actief defect raakt. Het verwijst vaak naar de verkoop van onbetaalde schulden door een geldschieter aan een derde partij die vervolgens kan proberen te profiteren door de resterende schuld met succes te innen.
Belangrijkste leerpunten
- Een verkoop zonder verhaal is de verkoop van een actief waarbij de koper het risico op zich neemt dat een actief defect raakt.
- Het kan ook worden gebruikt om te verwijzen naar de verkoop door een geldschieter van oninbare vorderingen aan een derde partij met een aanzienlijke korting.
- Verschillende staten hebben verschillende wetten om de verkoop van onroerend goed met regres te behandelen.
Inzicht in verkoop zonder verhaal
Een verkoop zonder verhaal is een transactie tussen een koper en een verkoper waarbij de koper aansprakelijkheid aanvaardt als gevolg van een defect in het verkochte actief. De term wordt over het algemeen gebruikt om de voorwaarden van een leningsovereenkomst te beschrijven, maar kan ook verwijzen naar de verkoop door een kredietgever van oninbare vorderingen aan een derde partij, zoals een incassobureau. De derde partij koopt de schuld met een aanzienlijke korting ten opzichte van de nominale waarde van de schuld, en hij kan van de transactie profiteren als hij de schuld met succes kan innen. Als dit niet lukt, kan de derde partij niet proberen te incasseren bij de verkopende kredietverstrekker. Volgens de IRS hangt de belastingimpact van schulden af van het feit of het regres of non-recourse betreft. De lener is niet persoonlijk aansprakelijk voor non-recourse schuld.
Verkoop zonder verhaal
In onroerend goed verwijst regres naar het vermogen van een geldschieter om terugbetaling van een lener te vragen na afscherming. Wanneer een lener de hypotheekbetalingen niet bij kan houden, heeft de geldschieter het recht om afscherming te initiëren door de controle over het onroerend goed over te nemen. Vaak zal de geldschieter dan het onroerend goed verkopen om de lening terug te krijgen, maar die verkoop dekt de uitstaande schuld mogelijk niet volledig.
Het verschil tussen de opbrengst van een executieverkoop en de uitstaande schuld staat bekend als een deficiëntiesaldo. Als de lening is afgesloten in een staat zonder verhaal, kan de kredietgever het tekort niet bij de kredietnemer nastreven. In een regresstaat zou de geldschieter de definitieve terugbetaling kunnen vragen door inbeslagname van eigendommen of contanten van de lener. Dit onderscheid brengt extra risico met zich mee voor een kredietverstrekker bij een non-recourse transactie.
Regreswetten verschillen van staat tot staat, met name met betrekking tot de mate waarin de schuldenaar verhaal kan halen bij de lener. Staten met één actie, zoals Californië, staan de debtholder toe om één poging te doen, meestal een afscherming of rechtszaak. Andere staten, zoals Florida, hebben statuten van beperkingen op inzamelingsinspanningen uitgevaardigd. Deze regels zijn bedoeld om de lener te beschermen tegen pesterijen of agressieve incassomaatregelen. In sommige staten zonder regres zijn alleen leningen met koopgeld beschermd. Op geherfinancierde hypotheken of home equity-kredietlijnen (HELOC’s) kunnen verhaalsmogelijkheden vallen.
Leningen zonder regres zijn aantrekkelijker voor kredietnemers, maar hebben doorgaans een hogere rente om het risico dat de kredietverstrekker neemt te compenseren.
Voorbeeld van een verkoop zonder verhaal
Priya koopt een huis voor $ 200.000 in een leuke buurt en sluit een non-recourse lening af van $ 160.000 bij haar lokale bank. Maar ze verliest na drie jaar haar baan en kan de hypotheekbetalingen niet bijhouden. Ze komt kort daarna in gebreke met de lening. Ondertussen zijn de onroerendgoedprijzen voor de buurt gedaald en is haar huis nu slechts $ 150.000 waard. Priya’s bank sluit het huis af, verkoopt het voor $ 150.000 en wordt gedwongen het verlies van $ 10.000 te absorberen.