Nonfeasance
Wat is non-feasance?
Non-feasance is een juridisch concept dat verwijst naar het opzettelijk niet uitvoeren of uitvoeren van een handeling of plicht vereist door iemands positie, ambt of wet, waarbij die verwaarlozing resulteert in schade of schade aan een persoon of eigendom. De dader kan aansprakelijk worden gesteld en kan worden vervolgd.
Non-feasance verschilt van malfeasance, wat een opzettelijk schadelijke handeling is, of misfeasance, waarbij iemand zijn plicht verkeerd uitvoert.
Belangrijkste leerpunten
- Non-feasance is het opzettelijk uitblijven van actie om schade of schade te voorkomen.
- Non-feasance kan op zichzelf al dan niet illegaal zijn; Werkgevers hebben echter het wettelijke recht om een werknemer of aannemer te beëindigen wegens niet-nakoming.
- Financiële nonfeasance houdt in dat een fiduciair of financiële vertegenwoordiger niet namens een klant handelt, bijvoorbeeld door het niet invoeren van een transactie die een makelaar door een klant heeft gekregen.
Nonfeasance begrijpen
Hoewel niet-nakoming – het uitblijven van maatregelen om schade of schade te helpen voorkomen – oorspronkelijk niet onderhevig was aan de straf van de wet, evolueerden er juridische hervormingen om het voor rechtbanken mogelijk te maken de term te gebruiken om nalatigheid te beschrijven die aansprakelijkheid toekent. In sommige rechtsgebieden brengt niet-nakoming zware strafrechtelijke sancties met zich mee. Dit kan in ieder geval leiden tot opzegging.
Om opzettelijk nalaten als niet-haalbaar te beschouwen, moet het aan drie criteria voldoen. Zij zijn:
- De persoon die niet handelde, was degene van wie redelijkerwijs verwacht zou zijn dat hij handelde;
- Die persoon heeft niet de verwachte actie uitgevoerd; en
- Door niets te doen, veroorzaakte die persoon schade.
Als een kinderdagverblijf bijvoorbeeld wordt aangenomen om toezicht te houden op kinderen en zij niet voorkomen dat een kind uit een vensterbank klimt waar het kind van valt, kan de dagopvanger aansprakelijk worden gesteld voor niet-nakoming omdat het hun gecontracteerde plicht was om let op en bescherm het kind tegen schade, en ze hebben nagelaten actie te ondernemen wanneer dat nodig was.
Financiële non-financiering
Wanneer een bedrijfsdirecteur, makelaar in onroerend goed, financieel adviseur of een andere persoon met een fiduciaire plicht die plicht schendt door opzettelijk en opzettelijk niets te doen, kan worden gezegd dat er sprake is van niet-nakoming. Als een makelaar bijvoorbeeld een cheque van een klant accepteert, maar die cheque niet stort, waardoor de deal mislukt, kan de makelaar aansprakelijk worden gesteld voor niet-nakoming, zolang het geld niet werd misbruikt en de makelaar had geen ongepast motief.
Evenzo kan een bedrijfsdirecteur aansprakelijk worden gesteld voor niet-nakoming als hij er niet in slaagt een actieve rol in het bedrijf te behouden en de bedrijfsaangelegenheden te volgen, zodat het nalaten ervan schade toebrengt aan het bedrijf.
Gerelateerde juridische termen
Non-feasance is iets anders dan malfeasance, wat verwijst naar het opzettelijk, opzettelijk ondernemen van een illegale of onrechtmatige daad die een andere partij schaadt. Het verschilt ook van een verkeerde interpretatie, namelijk het opzettelijk, opzettelijk uitvoeren van een ongepaste of onjuiste handeling of het opzettelijk geven van onjuist of ongepast advies. Alle drie de termen vallen onder de paraplu van wangedrag in openbare ambten.