Niet-tariefbarrière
Wat is een niet-tariefbarrière?
Een niet-tariefbelemmering is een manier om de handel te beperken door middel van handelsbelemmeringen in een andere vorm dan een tarief. Niet-tariefbelemmeringen zijn onder meer quota, embargo’s, heffingen. Als onderdeel van hun politieke of economische strategie gebruiken sommige landen vaak niet-tariefbelemmeringen om de hoeveelheid handel die zij met andere landen voeren te beperken.
Belangrijkste leerpunten
- Een niet-tariefbelemmering is een handelsbeperking – zoals een quotum, embargo of sanctie – die landen gebruiken om hun politieke en economische doelen te bereiken.
- Landen kiezen meestal voor niet-tariefbarrières (in plaats van traditionele tarieven) in de internationale handel.
- Niet-tariefbelemmeringen zijn onder meer quota, embargo’s, sancties en heffingen.
Hoe niet-tariefbelemmeringen werken
Landen gebruiken vaak niet-tariefbelemmeringen in de internationale handel. Beslissingen over het opleggen van niet-tariefbelemmeringen worden beïnvloed door de politieke allianties van een land en de algehele beschikbaarheid van goederen en diensten.
In het algemeen heeft elke belemmering voor internationale handel – inclusief tarieven en niet-tarifaire belemmeringen – invloed op de wereldeconomie omdat het de functies van de vrije markt beperkt. De gederfde inkomsten die sommige bedrijven kunnen ondervinden als gevolg van deze handelsbelemmeringen, kunnen als een economisch verlies worden beschouwd, vooral voor voorstanders van laissez-faire kapitalisme. Voorstanders van laissez-faire kapitalisme zijn van mening dat regeringen zich moeten onthouden van inmenging in de werking van de vrije markt.
Landen kunnen niet-tariefbelemmeringen gebruiken in plaats van of in combinatie met conventionele tariefbelemmeringen, dit zijn belastingen die een exporterend land aan een importerend land betaalt voor goederen of diensten. Tarieven zijn het meest voorkomende type handelsbelemmering, en ze verhogen de kosten van producten en diensten in een importerend land.
Vaak zoeken landen alternatieven voor standaardtarieven omdat ze landen ontheffen van het betalen van extra belasting op geïmporteerde goederen. Alternatieven voor standaardtarieven kunnen een betekenisvolle impact hebben op het handelsniveau (terwijl ze een andere monetaire impact creëren dan standaardtarieven).
Soorten niet-tariefbelemmeringen
Licenties
Landen kunnen licenties gebruiken om geïmporteerde goederen te beperken tot specifieke bedrijven. Als een bedrijf een handelsvergunning krijgt, is het toegestaan om goederen te importeren die anders beperkt zouden zijn voor de handel in het land.
Quota
Landen geven vaak quota uit voor het importeren en exporteren van zowel goederen als diensten. Met quota komen landen specifieke limieten overeen voor producten en diensten die in een land mogen worden geïmporteerd. In de meeste gevallen zijn er geen beperkingen op het importeren van deze goederen en diensten totdat een land zijn quota bereikt, die het voor een specifieke periode kan instellen. Bovendien worden quota vaak gebruikt in internationale handelslicentieovereenkomsten.
Embargo’s
Embargo’s zijn wanneer een land – of meerdere landen – officieel de handel in bepaalde goederen en diensten met een ander land verbieden. Overheden kunnen deze maatregel nemen om hun specifieke politieke of economische doelen te ondersteunen.
Sancties
Landen leggen andere landen sancties op om hun handelsactiviteiten te beperken. Sancties kunnen meer administratieve maatregelen omvatten – of aanvullende douane- en handelsprocedures – die het vermogen van een land om handel te drijven vertragen of beperken.
Vrijwillige exportbeperkingen
Exporterende landen maken soms gebruik van vrijwillige exportbeperkingen. Vrijwillige exportbeperkingen stellen grenzen aan het aantal goederen en diensten dat een land naar bepaalde landen kan exporteren. Deze beperkingen zijn doorgaans gebaseerd op beschikbaarheid en politieke allianties.
Voorbeeld van niet-tariefbelemmeringen
In december 2017 keurden de Verenigde Naties een reeks niet-tariefbelemmeringen goed tegen Noord-Korea en het Kim Jong Un-regime. De niet-tariefbelemmeringen omvatten sancties die de export van benzine, diesel en andere geraffineerde olieproducten naar de natie verminderden. Ze verboden ook de export van industriële apparatuur, machines, transportvoertuigen en industriële metalen naar Noord-Korea. De bedoeling van deze niet-tariefbelemmeringen was om economische druk uit te oefenen op het land om zijn kernwapens en militaire oefeningen te stoppen.