Nostro-account
Wat is een Nostro-account?
Een nostro-rekening verwijst naar een rekening die een bank in een vreemde valuta aanhoudt bij een andere bank. Nostros, een term die is afgeleid van het Latijnse woord voor “de onze”, wordt vaak gebruikt om buitenlandse valuta en handelstransacties te vergemakkelijken. De tegenovergestelde term ‘ vostro-rekeningen’, afgeleid van het Latijnse woord voor ‘de jouwe’, is hoe een bank verwijst naar de rekeningen die andere banken in haar eigen valuta hebben in haar boeken.
Hoe een Nostro-account werkt
Een nostro-account en een vostro-account verwijzen eigenlijk naar dezelfde entiteit, maar vanuit een ander perspectief. Bank X heeft bijvoorbeeld een rekening bij Bank Y in de eigen valuta van Bank Y. Voor Bank X is dat een nostro, wat ‘onze rekening in uw boeken’ betekent, terwijl het voor Bank Y een vostro is, wat ‘uw rekening in onze boeken’ betekent. Deze rekeningen worden gebruikt om internationale transacties te vergemakkelijken en om transacties af te wikkelen die het wisselkoersrisico afdekken.
Belangrijkste leerpunten
- Nostro-accounts vereenvoudigen het proces van het wisselen van en handelen in vreemde valuta.
- Belangrijke voorbeelden van converteerbare valuta zijn de Amerikaanse dollar, Canadese dollar, Britse pond, de euro en de Japanse yen.
- De bank die een nostro- of vostro-rekening aanhoudt, kan de “facilitator” -bank worden genoemd.
- Nostro-rekeningen zijn niet hetzelfde als standaard direct opvraagbare deposito’s, omdat dit soort rekeningen in vreemde valuta luidt.
Voorafgaand aan de komst van de euro als valuta voor financiële afwikkeling op 1 januari 1999, moesten banken nostro-rekeningen aanhouden in alle landen die nu de euro gebruiken. Sinds die datum is één nostro voor de hele eurozone voldoende. Als een land de eurozone vrijwillig of onvrijwillig zou verlaten, zouden banken in dat land de nostros in zijn nieuwe munteenheid moeten herstellen om betalingen te kunnen blijven doen.
De meeste grote commerciële banken over de hele wereld hebben nostro-rekeningen in elk land met een inwisselbare valuta.
Voorbeeld van een betaling met een Nostro-account
Het volgende voorbeeld illustreert het proces van het uitvoeren van een betaling met een nostro-account. Bank A in de Verenigde Staten gaat een contant valutacontract aan om Britse ponden te kopen van Bank B, die zich in Zweden bevindt. Op de afwikkelingsdatum moet Bank B ponden van haar nostro-rekening in het Verenigd Koninkrijk storten op de nostro-rekening van Bank A, eveneens in het Verenigd Koninkrijk. Op dezelfde dag moet Bank A dollars in de Verenigde Staten storten op de nostro-rekening van Bank B.
Speciale overwegingen
De centrale banken van veel ontwikkelingslanden beperken het kopen en verkopen van hun valuta, wat meestal bedoeld is om import en export te controleren en om de wisselkoers te beheersen. Banken hebben over het algemeen geen nostro-rekeningen in die landen, aangezien er weinig of geen deviezenhandel is. Wanneer een bank een betaling moet doen in een land waar ze geen nostro-rekening heeft, kan ze een bank gebruiken waarmee ze een correspondentrelatie heeft om de betaling namens haar uit te voeren.