Kennisgeving van tekortkoming

Wat is een melding van een tekortkoming?

Een kennisgeving van tekortkoming is een juridische vaststelling door de IRS van het belastingtekort van een belastingplichtige. Het is een officiële schriftelijke claim dat een belastingbetaler aanvullende inkomstenbelasting verschuldigd is (en vaak rente over dat bedrag, plus extra boetes). Het wordt uitgegeven wanneer de IRS een wijziging in een belastingaangifte voorstelt omdat ze ontdekten dat de informatie die op een aangifte werd gerapporteerd niet overeenkomt met hun administratie. Een kennisgeving van tekortkoming wordt ook wel een wettelijke kennisgeving, een wettelijke kennisgeving van tekortkoming of een IRS-brief van 90 dagen genoemd. De officiële naam voor een kennisgeving van tekortkoming is IRS-kennisgeving CP2319A: kennisgeving van tekortkoming en verhoging van de belasting.

Belastingwetten vereisen dat de Internal Revenue Service (IRS) een kennisgeving van tekortkoming afgeeft voordat aanvullende inkomstenbelasting, successierechten, schenkingsrechten en bepaalde accijnzen worden beoordeeld (tenzij de belastingbetaler akkoord gaat met de aanvullende aanslag). Hoewel de taal in de aankondiging van een tekort zegt dat de IRS wordtvoorgesteld een verandering, de aankondiging van een tekort is een wettelijke bepaling van de fiscale tekort dat is vermoedelijk correct.

Hoe een kennisgeving van een tekort werkt

Een kennisgeving van tekortkoming wordt meestal veroorzaakt door belastinginformatie die is ontvangen van een derde partij, zoals een werkgever of een financiële instelling, die niet overeenkomt met de informatie die door de belastingbetaler is opgegeven.  Een kennisgeving van tekortkoming wordt veroorzaakt doordat een belastingplichtige niet tijdig heeft gereageerd op, of niet met succes in beroep is gegaan, een brief voorafgaand aan de beoordeling, bekend als een brief van 30 dagen. 

Wanneer een onderzoek resulteert in een voorgestelde belastingtekort, is de eerste stap die de IRS neemt om deze tekortkoming te corrigeren, het sturen van een 30 dagen durende brief aan de belastingbetaler. Het staat bekend als een brief van 30 dagen omdat de belastingbetaler 30 dagen de tijd heeft om te reageren voordat de IRS de wijzigingen in de aangifte verwerkt.

Een tekortkoming geeft uitleg over eventuele aanpassingen en hoe het bedrag van een eventuele tekortkoming is berekend. Het legt de opties van de belastingbetaler uit om ofwel in te stemmen met de aanvullende belastingplicht door een Waiver Form 40893 te ondertekenen of deze aan te vechten bij de Amerikaanse belastingrechtbank.2

Een kennisgeving van tekortkoming wordt ook wel een brief van 90 dagen genoemd, omdat het de belastingplichtige 90 dagen de tijd geeft om de belastingaanslag te betwisten bij de belastingrechtbank. De termijn van 90 dagen waarbinnen een verzoekschrift kan worden ingediend, is wettelijk voorgeschreven en kan niet worden verlengd. De termijn van 90 dagen wordt gerekend vanaf de datum waarop de kennisgeving van tekortkoming is verzonden naar het laatst bekende adres van de belastingplichtige. De IRS is wettelijk verplicht om de laatste dag op te nemen waarop een verzoekschrift rechtstreeks op de kennisgeving van tekortkoming kan worden ingediend. Tot het verstrijken van 90 dagen – of een beslissing van de belastingrechtbank definitief is – wat later is, is de IRS uitgesloten van enige beoordeling of incasso-activiteit.

Het is belangrijk op te merken dat een kennisgeving van tekortkoming geen belastingaanslag is. Als de belastingbetaler echter geen Waiver Form 4089 heeft ondertekend waarin hij akkoord gaat met de wijzigingen  of een verzoekschrift heeft ingediend bij de belastingrechtbank binnen de periode van 90 dagen, zal de IRS de belasting, boetes en rente beoordelen die op de kennisgeving van tekortkoming staan ​​vermeld. en stuur een rekening.  Dit is een van de gebeurtenissen die voorafgaan aan en aanleiding geven tot IRS-incasso-inspanningen.